[สายชล]

“แม่อนงค์” หรือ “ครูมาลัย ชูพินิจ” นักหนังสือพิมพ์และนักเขียนชั้นครูระดับอัจฉริยะ ได้พูดถึง "เขาดินสอ" แห่งเมืองปะทิว ชุมพร ไว้ในอมตะนิยายเรื่อง “แผ่นดินของเรา” ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนรวมทั้งตัวสายชลไว้ด้วยว่า


"เมื่อวานนี้เราไปที่เขาดินสอ ได้กวางมาสองตัว จะย่างหรือตากเค็มฝากมาบ้าง......ทั้งหมูแลนกยูงก็กำลังชุม....."


นั่นแสดงให้เห็นว่า...เมื่อหกสิบปีมาแล้วนั้น "เขาดินสอ" อุดมสมบูรณ์ด้วยสัตว์ป่านานาพันธุ์ ผิดกับสมัยนี้ที่สัตว์ป่าแทบไม่มีให้เห็นแล้ว


อย่างไรก็ตาม....ใน ช่วงเดือน ตุลาคม - พฤศจิกายน ของทุกปี จะมีนกล่าเนื้อ ประเภทนกเหยี่ยว และนกอินทรีย์ โดยเฉพาะนกเหยี่ยว จะมีด้วยกัน 6 สายพันธุ์ ได้แก่ เหยี่ยวผึ้ง เหยี่ยวนกเขาพันธุ์จีน เหยี่ยวนกเขาพันธุ์ญี่ปุ่น เหยี่ยวหน้าเทา เหยี่ยวกิ้งก่าสีดำ และเหยี่ยวชิคร่า จำนวนนับล้านตัว ที่หนีอากาศหนาวจากประเทศจีน ได้ทยอยอพยพผ่านประเทศไทย เพื่อไปหาแหล่งอาหาร และที่อยู่อาศัยทางตอนเหนือของประเทศอินโดนีเซีย โดยเขาดินสอเป็นหนึ่งในจุดที่เหยี่ยวมาพักอาศัยที่มีชื่อเสียงของไทย นอกเหนือจากที่ตำบลท่ายาง ยอดเขาเรดาร์ ที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์