[สายชล]

ไกด์เข้าไปลูบเนื้อตัวเจ้าอัลปากา...ทำให้เรากล้า ที่จะตามเข้าไปลูบขนมันบ้างอย่างเอ็นดู...






ดวงตาที่ฉายแววใสซื่อ ขนที่หนานุ่ม และไม่มีกลิ่นเหม็น ทำให้เราเล่นกับมันได้สนิทใจ

แต่สักพักเดียว เจ้าอัลปากาก็เริ่มออกฤทธิ์...มันเริ่มเดินไปกัดร่มของพวกเราที่วางไว้กับพื้น พอเราไปแย่งเอาร่มคืนมา มันก็เริ่มหันมาไล่แทะพวกเราแทน น้องหมอฮ้วง ดูจะได้รับความสนใจจากมันเป็นพิเศษ มันวิ่งไล่และเล็ม จนต้องเผ่นหนีกระเจิง...

ตอนแรกเราก็นึกว่าเจ้าอัลปาคาจะแค่แหย่พวกเราเล่นๆ เราก็เลยหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน..แต่หลังจากภาพนี้ เราต้องวิ่งหนีกันกระเจิง โดยเฉพาะน้องหมอฮ้วง วิ่งหนีหน้าตั้งนำหน้า โดยมีเจ้าอัลปาคาวิ่งไล่ตาม...


เฮ้ออออ กว่าจะหนีรอดจากปากเจ้าอัลปากาได้ ก็เล่นเอาเหนื่อย เพราะหัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง....