[สายชล]

เรือที่โคลงเคลงไม่หยุดไม่หย่อนตลอดทั้งคืน ทำให้พวกเราหลายคน นอนไม่หลับกระสับกระส่าย ฉะนั้น ยังไม่ทันพระอาทิตย์จะขึ้นพ้นขอบฟ้าดี บนชั้นลอยของเรือวีนัส ก็มีพวกเรามานั่งกันสลอน กาแฟและขนมปังปิ้งร้อนๆ ทำให้พอทำให้หายสโลสเลไปได้บ้าง...

บางคนก็ยังอยากนอนอยู่ค่ะ แต่ ถึงเวลาต้องเตรียมตัวลงน้ำไดฟ์แรกแล้ว ก็จำต้องลุกออกมาจากที่นอน





น้องติ๊ก...หัวหน้าทีมลีดเดอร์ของเราเริ่มปลุกพวกเราให้ตื่น ด้วยคำพูดตลกๆและท่าทางน่ารัก "ติ๊กรักทุกคน"....





ความง่วงหายไป ความสุขสนุกสนานกลับคืนมา เสียงหัวเราะเฮฮาของพวกเรา ดังแข่งกับเสียงเครื่องเรือ...