ชุดแรก เป็นมีดแบบโบโลรุ่นสุดท้ายคือแบบที่เรียกกันว่า ยู.เอส.เอ็ม.ซี สร้างในปีค.ศ.1941 ช่วงที่สงครามโลกครั้งที่สองเริ่มก่อตัว มี2แบบ คือหัวตัดและหัวมน ด้ามทำจากไม้ ซองมีทั้งผ้าใบและซองหนังเป็นยุทธปัจัยสำหรับ ทบ.และทร.ของอเมริกาครับ ตัวนี้ผมว่าน่าจะเป็นมีดเดินป่า มากกว่านะครับ ไม่รู้ว่าจะใช้แบบมีดดำน้ำที่ลุงหาอยู่รึป่าว
ชุดที่2เล่มที่1ครับเป็นมีดสแมสตเชต์ แปลว่า จอมพิฆาต หรือนักทำลาย ประมาณนั้นครับ ใบมีดเป็นสีดำด้ามเป็นไม้ มีดล็อตนี้ถูกส่งมาที่ฟิลิปปินส์ครับ
อีกเล่มมีดคอมมานโดนออสเตรเลีย ใบมีดดีไซน์เป็นรูปใบหอก ยาวห้านิ้วครึ่ง มีสันตรงกลางทำให้มีดแข็งแรงขึ้น ใช้งานได้กว้างขึ้น
เล่มที่สาม ยู.เอส.เนวี่ มาร์ก1 แบบนี้อาจจะทันได้เห็นกันบ้างสมัยสงครามเวียดนามครับ ผลิตให้กองทัพเรืออเมริกาเป็นมีดช่วยชีวิต/อาวุธ/เครื่องมือปรับปรุงซ่อมแซมด้านแม็กแคนิก ตอนที่เรือเสียหายครับ
ชุดที่3 อันนี้เป็นมีดของมนุษย์กบแท้ๆครับ(ฟร็อกแมนไนฟ์)มีดโกร่งกะบัง มีเข็มขัดเป็นหนัง เป็นมีดใช้งานประจำตัวทุกสิ่งสำหรับงานใต้น้ำ น่าจะอยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งตอนปลายๆรึอาจจะเป็นตอนต้นของครั้งที่สองครับ
ชุดสุดท้ายเป็นของนายช่างไทยเราเองครับ ด้วยความฝันที่อยากจะทำมีด ที่ ดีๆเหมาะสม แก่การใช้งานต่างๆตามแต่ภาระกิจ ให้เจ้าหน้าที่ นสร.ของไทยเราครับ เล่มนี้เรื่องยาวครับ เพราะผมโชดดีได้มีโอกาศคุยกะคนสร้าง ครับ
