[สายชล]

วัดมัชฌิมาราม

เมืองเชียงคานในอดีตนั้น มีวัดสองแห่งที่แยกกันอยู่ วัดหนึ่งชื่อ "วัดกลาง" อยู่บนริมฝั่งแม่น้ำโขง อีกวัดหนึ่งอยู่ห่างจากวัดกลางไปร้อยกว่าเมตร เรียกกันว่า "วัดป่า" ในปี พ.ศ. 2466 ได้มีการสร้างถนนชายโขง ขึ้นริมแม่น้ำโขง ซึ่งถนนลากผ่าเข้าไปตรงที่วัดกลางตั้งอยู่ อีกทั้งแม่น้ำโขงกัดเซาะตลิ่งจนถึงตัวโบสถ์ ทำให้ต้องย้ายวัดกลางไปรวมกับวัดป่า แล้วเปลี่ยนชื่อเป็น "วัดป่ากลาง" และ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา ในชื่อ วัดป่ากลาง เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2493

ต่อมาในสมัยพระมหาเกียรติ วุฑฒิสาโร เป็นเจ้าอาวาส ได้เปลี่ยนชื่อจากวัดป่ากลางเป็น "วัดมัฌชิมาราม"






อุโบสถของวัดวัดมัฌชิมาราม ที่เห็นในปัจจุบัน ได้สร้างขึ้นแทนของเก่าที่ผุพังไป จึงเป็นโบสถ์ในยุครัตนโกสินทร์ที่ทันสมัย และ สวยงาม





หน้าบันของโบสถ์ทางด้านหน้า มีพระพุทธรูปปางลีลา พุทธลักษณะงดงาม ประดิษฐานอยู่