24 เมษายน 2552 พอใกล้สว่างฉันก็เห็นชายทะเลซะแล้ว ความมืดยังครอบคลุมที่นี้อยู่ ดูน้ำทะเลยามใกล้สว่างช่างมีพลังน่าดึงดูดยิ่งนัก น้องๆครับตื่นกันได้แล้วครับ เสียงพี่นักรบ(พี่สต๊าฟ)ปลุกให้เราตื่น มาถึงชุมพรแล้ว ณ ศูนย์ศึกษาและวิจัยทางทะเล ชุมพร ได้ข่าวว่าเราจะอยู่ค่ายกับเด็กชุมพร 1 วัน มีเพื่อนๆจากชุมพรมาตอนรับพวกเราด้วย แต่สภาพพวกเราแต่ละคนไม่ไหวเอาเสียเลย งุนงงและโทรมมาก แล้วเราก็เดินขึ้นเนินนรกไปยังที่พัก เนื่องจากมีเพื่อนที่มีชื่อซ้ำกัน 3 ชื่อ ก็เลยต้องมีการตั้งชื่อให้ใหม่ โดยมี กีฟซ่า กิ๊บซี่ กิฟท์เก๋ เจมส์มี เจมม่า และ บู่มบู้ม บู๊มบูม คู่สุดท้ายเรียกยาก ขนาดเจ้าของชื่อยังจำชื่อตัวเองไม่ได้คิดดูเหอะ เราเอาของไปเก็บที่พัก จัดกลุ่มให้นอน ไปอาบน้ำอาบท่าให้สบายตัว ห้องน้ำมีน้อยจังเลยแต่ก็พอดีให้พวกเราอาบน่ะแหละ น้ำเสร็จก็มากินข้าว หนูมาช้าเลยโดนร้องเพลงทำโทษเลย ตรงต่อเวลา.......
ข้าวเช้าวันนี้มีไข่ดาวอีกแล้ว กินไข่ดาว 3 มื้อติดกันเลย เหอะๆ กินข้าวแล้วก็เล่นเกมส์กับเพื่อนใหม่ จากนั้นก็นับเลขจับกลุ่มใหม่โดยมีเพื่อนชุมพรอยู่ในกลุ่มด้วย มีทั้งหมด 6 กลุ่ม หนูอยู่กลุ่ม5อีกแล้ว มีงานให้เราสร้างสรรค์ปะการังด้วยกระดาษลัง พวกเราก็ทำกันด้วยเวลาเพียง 20 นาที แล้วก็ออกไปรายงาน หนูว่านะทุกกลุ่มน่ะ เก่งมากๆเลยล่ะงานออกมาเจ๋งอ่ะ อ่อลืมบอกไปมีการบรรยายเรื่องของศูนย์วิจัยด้วย แล้วก็สอนการทำฐานปะการังด้วยท่อพีวีซี ให้ทำกลุ่มละ3 แผง กลุ่มหนูตอนแรกเหมือนจะล่ม แต่สุดท้ายก็สำเร็จเรียบร้อย พอทำเสร็จแล้วก็มานั่งกินข้าว มีการท่องกลอนก่อนกินข้าวด้วย แล้วเราก็ไปสู่การปลูกปะการังของจริงกัน น่าตื้นเต้นจริงๆ มีการกล่าวเปิดงานโดยผู้จัดโครงการและรองผู้ว่าจังหวัดชุมพรกล่าวต้อนรับพวกเรา แต่ก่อนจะได้ไปปลูกต้องพายเรือคยักไปที่เกาะมะพร้าว ลำละ 3 คนพายกันไปเอง หนูไปกับพี่เซาฟาน(ปัตตานี)และพี่บลู(กรุงเทพ) หนูไม่ได้พายในตอนขาไป สบายมาก แต่เรือดันล่มตั้งแต่ยังไม่ออกจากฝั่งเลยนี่สิ หน้าแตกเลย แถมเสื้อชูชีพกับสน๊อกเกิ้ลราขึ้น เราไปถึงเกาะมะพร้าวแล้ว น้ำใสแจ๋ว เราเอาปะการังใส่ไปในช่องเล็กๆจากนั้นก็ทำการติดตั้งมันลงไปในทะเล คืนปะการังเขากวางสู่บ้าน เย้ๆๆ ซึ้งๆ ได้ทำความดีแล้ว แต่ว่ามีน้องคนหนึ่งเกิดอุบัติเหตุไม่รู้ว่าใคร ถึงขั้นต้องกลับฝั่ง แต่ได้รู้ตอนหลังคือไอ้หมิง(จันทบุรี)กลุ่มหนูนะเอง ตอนขากลับหนูต้องพายเรือกลับกับพี่เซาฟาน 2 คน โดยให้เจ๊บลูนั่งสบาย พายไปร้องเพลงไป เม้าไปสนุกมากมาย แต่ขากลับพายเหนื่อยมากเพราะมันต้านกระแสน้ำ ไม่ไหวจริงๆ กล้ามขึ้นเป็นมัดๆ พุงยุบได้เลย 555 กว่าจะถึงฝั่งได้ก็ทุลักทุเลน่าดู แล้วเราก็ไม่สามารถนั่งรถกลับได้เพราะพวกเราตัวเปียก จึงต้องเดินกลับ แต่แหมๆทางเดินกลับก็กันดารได้อีก ขวัญ(ชุมพร)บอกว่ามาที่นี่แล้วต้องมาที่มาขึ้นลิฟต์ไม่งั้นมาไม่ถึงที่นี้ พระเจ้า!!ทางชันมาก นี่มันปีนเขาขึ้นไปที่สถานที่พักนี่ ไหนล่ะลิฟต์มีแต่เชือกหลายเส้น โหดสุดๆ แต่ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ วันนี้ครบรสเลย ว่ายน้ำ พายเรือ ดำน้ำ ปลูกปะการัง ปืนเขา 555+
พอถึงที่พักเราก็อาบน้ำชำระร่างกายกัน แล้วก็มากินข้าว วันนี้นั่งกินข้าวเป็นวงใหญ่แถมมีการผูกข้อมือติดกันด้วย แล้วจะกินกันยังไงเนี่ยะ ขนาดให้กินปกติฐานัน(กรุงเทพ)ยังกินหก พอผูกมือติดกันปุ๊บ ฐานันทำหกมาก แถมยังพาให้หนูทำข้าวหกอีก แต่ก็สนุกกันไปอร่อยไปอีกแบบ เราได้เล่นเกมตั้งหลายเกมสนุกจัง จากนั้นก็เป็นการบรรยายเรื่องปะการรังจากคุณพี่โด่ง ดร.ปิ่นศักดิ์สุดหล่อ แล้วก็เรื่องของโครงการ บี6/27 จาก ปตท.สผ. มีการสอบถามเรื่องการทำงานของพี่ๆเขาด้วย หลายคนสนใจและตื่นเต้นจริงๆ แล้วก็ปิดกิจกรรมด้วยทุกกลุ่มออกมาพูดความรู้สึกตลอด 1 วันที่ผ่านมา หนูรู้สึกสุขใจมาก เพื่อนๆน่ารักกันแล้วก็เป็นกันเอง คอยดูแลพวกเราอย่างดี แล้วเราก็ถ่ายรูปกัน เด็กๆชุมพรก็ร้องเพลงกันไปสุขสันต์เฮฮามาก แล้วคืนนี้เราก็ได้นอนเต็นท์กัน ร้อนอ่า ได้ยินเสียงจิ้งหรีดส่งก่อนนอน แล้วก็มันนี่ล่ะที่คอยปลุก คืนนั้นหนูนอนกับกิ๊บซี่(กรุงเทพ) ........
|