[สายชล]

อู๊ยยยยย....ทำไมชันอย่างนั้น






โชคดีที่มีลวดสลิงขึงไว้ ให้ตายาย จับและดึงตัวเองให้เดินไปพักไปตลอดทาง




ไกด์หอบกล้องของฉันไปคล้องคอ แล้วก็ช่วยถ่ายภาพให้เราสองคนไปด้วยตลอดทาง






ตากล้องของเรา ขึ้นไปยืนคอยอยู่ข้างบนแล้ว คนเริ่มทะยอยลงมากขึ้นๆทุกที ส่วนน้องๆ ก็หายไปจากสายตาเรานานแล้ว...