[Super_Srinuanray]

วันนี้เพิ่งได้ทราบข่าวร้าย ก็เลยอยู่ใน mode เศร้าเกือบทั้งวัน

ผมเคยพูดกับลุงไมโลและเพื่อนๆ ว่า ลุงเป็น IDOL ของผม
เป็นผู้ที่ผมอยากจะยึดเป็นแบบอย่าง
ผมเคยคิดว่าชีวิตผมกับลุงก็มีส่วนคล้ายๆ กัน...
เป็นทหารเหมือนกัน...
เป็นครูเหมือนกัน ครูนักบิน กับครูแพทย์...
เป็นคนที่ห่ามๆ รักอิสระ รักธรรมชาติ รักเพื่อน จริงใจ ไม่ถือตัว และตรงไปตรงมา...
เป็นนักดำน้ำที่มีแนวทางอนุรักษ์...
เป็นสมาชิก SOS...

ลุงสอนผมให้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า กล้าทำในสิ่งที่อยากทำ ถ้ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

ผมยังจำได้ เราเจอกันครั้งแรกในทริป ผมเห็นรายชื่อสมาชิกท่านหนึ่งมียศ พล.อ.ต. ผมก็อยากทราบว่าเป็นใคร เมื่อทราบแล้วก็ทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจและประทับใจมา ก เพราะลุงมีความเป็นกันเองกับทุกคน ไม่ถือตัวว่ามียศถาบรรดาศักดิ์ ไม่ถือตัวแม้กระทั่งความอาวุโส ลุงพูดคุยให้ความเป็นกันเองกับทุกคนเหมือนเป็นเพื่อน ร่วมทริป...

เราเคยได้คุยกันหลายเรื่อง ผมถามลุงว่าทำไมเพิ่งมาดำน้ำ ถามชีวิตและประสบการณ์ที่ผ่านมา ลุงชวนให้ผมเรียนเป็นนักบิน เราเคยนัดกันว่าลุงจะพาผมไปดูครูสอนนักเรียนฝึกบินใน สนาม.. ผมก็ยังรอวันนั้น...วันที่จะไม่มีอีกแล้ว...

ผมเป็นแพทย์ที่ทำงานกับผู้ป่วยและร่างกายของผู้ที่ผ่ านความตายไปแล้ว ได้เห็นสัจจธรรมมาก็มากว่าคนที่เสียชีวิตจากการเจ็บไ ข้ได้ป่วย อาจเป็นได้ตั้งแต่เด็กที่เพิ่งลืมตาดูโลก คนในวัยศึกษา คนที่กำลังทำงานสร้างตัว คนที่ผ่านการเวลามามากมาย คนที่ร่างกายครบอายุขัย ผมเข้าใจว่าทุกคนก็ต้องมีวันนั้นของชีวิต แต่เหตุการณ์ของลุง ผมก็ยังปรับใจได้ไม่ทัน...

ขอให้ลุงไมโลจงสู่สุขคติในสัมปรายภพ สุขสงบ และรับรู้ถึงความรู้สึกรักและอาลัยจากน้อง ๆ ชาว SOS ด้วยเทอญ...