[Birdie]

ขอแซงคิวเสฉวนแล้วกันนะ.. อิอิ

เนื่องจากวันหยุดปีใหม่สากลในเมืองจีนนั้นก็หยุดแค่วันที่ 1 มกราคม เพียงวันเดียว และเนื่องจากเป็นฤดูหนาว.. ก็ไม่มีที่ไหนที่สามารถเที่ยวได้สั้น ๆ และสัมผัสความหนาวได้ดีเท่าฮาร์บิ้นอีกแล้ว...

ทริปนี้เป็นทริปแพลนฉุกละหุกมาก คิดได้ก่อนเดินทางซักสองสามอาทิตย์ ก็ไม่ได้หาข้อมูล ไม่ได้อะไรทั้งนั้น จองโรงแรมก็สุดแสนจะยาก.. แพงมากกกกกก (อิอิ ก็เที่ยวแบบซำเหมานิ อยากนอนเกสต์เฮ้าส์เหมือนตอนเที่ยวเสฉวนจะตาย) แต่หาไม่ได้ ก็มาลงที่โรงแรมหนึ่ง.. ซึ่งหาจากเน็ต ก็สมราคาค่ะ

ทริปนี้เป็นทริปต่อเนื่องจาก business trip ที่ต้องไปต้าเหลี่ยน ซึ่งก็หนาวใช้ได้เลยกลางวันอยู่ที่ -6 ถึง -10 องศา... ก็ฝึกไปก่อน

ฮาร์บิ้น เป็นเมืองทางตอนเหนือ (สุด) ของประเทศจีน ด้านขวาติดรัสเซีย ด้านซ้ายก็รัสเซีย ถ้าเราดูแผนที่จะเห็นว่า เมืองวลาดิวอสต๊อกจะอยู่ทางขวาของจังหวัด Heilongjiang (ฮาร์บิ้นเป็นเมืองหลวงของจังหวัดนี้ ของมณฑลตงเป่ย)

ที่นี่ก็ไม่มีอะไรเที่ยวมากนอกจาก.. ลานสกี และ เทศกาลหิมะและน้ำแข็งที่จัดขุึ้นทุกปีตั้งแต่วันที่ 5 มกราคมเป็นต้นไป ถึงปลาย ๆ กุมภาค่ะ

เบอร์ดี้ก็เลยคิดว่า จะไปเที่ยวเทศกาลที่ว่านี้ และมีเวลาอยู่ที่โน่นถึงสามวันเต็ม ๆ (สี่คืนสามวัน) คงจะเที่ยวเก็บรายละเอียดได้ครบ..

ตอนขาไปเนี่ย.. ไฟลท์จากต้าเหลี่ยนไปฮาร์บิ้นมีแค่วันละ 3 เวลาเท่านั้น ซึ่งไฟลท์ที่เบอร์ดี้จองตอนแรกนั้น ออกจากต้าเหลี่ยนเวลา 13.10 น. ซึ่งในวันนั้นเบอร์ดี้ยังติดประชุมลูกค้าอยู่ที่โรงงาน จึงต้องเลื่อนไฟลท์ไปเป็นไฟลท์สุดท้ายของวันนั้นซึ่งออกเดินทางจากต้าเหลี่ยนเวลา 20.40 น.

ก็ต้องไปนั่งรอแกร่วที่สนามบิน เป็นเวลาไม่ต่ำกว่า 6 ชั่วโมง เนื่องจากเช็คเอ้าท์จากโรงแรมแล้ว

พอทราบว่าต้องเปลี่ยนไฟลท์เดินทางก็รีบติดต่อไปยังโรงแรมที่จองไว้ เพราะตอนบุ๊คเหลือบไปเห็นว่า ทางโรงแรมจะเก็บห้องให้จนถึงแค่ 18.00 น. เท่านั้น ถึงแม้ว่าจะจองและมัดจำ 10% แล้วก็ตาม... ซึ่งพอเบอร์ดี้เช็คบนเว็บไซต์อีกครั้ง ห้องว่างที่โรงแรมนี้ คืนนี้ไม่มีอีกแล้ว.. เบอร์ดี้จึงออกอาการป่วนจิต โทรแจ้งโรงแรมว่าสาเหตุขัดข้องจากการต้องเปลี่ยนไฟลท์ โรงแรมก็ว่าไม่ได้ จะไม่เก็บห้องให้ เพราะเป็นกฎ.. จนผลสุดท้ายทางโรงแรมยอม แต่บอกว่าจะไม่สามารถล็อกห้องราคานี้ไว้ให้ได้ และจะต้องเก็บค่าห้องเพิ่มอีก 20 หยวน... เบอร์ดี้ก็ยินดี..

แต่แล้ว เหมือนพระเจ้าไม่เป็นใจ... ไฟลท์ดีเลย์ เนื่องจากประตูเครื่องบิน 3 ประตูไม่สามารถเปิดได้... กรรม.. จนกระทั่งเบอร์ดี้ต้องโทรแจ้งโรงแรมอีกครั้ง ก็ได้รับคำตอบเดิมว่า.. จะไม่เก็บห้องให้.. ถ้าจะมาก็เอาไปห้องคืนละ 168 หยวน (จากเดิมที่จองไว้แค่ 115 หยวน) สรุปแล้วคือความชั่วร้ายของโรงแรม เนื่องจากโรงแรมมีห้องแต่จะเอาไว้เรียกแพง ๆ ตอนคนหมดหนทาง..

เบอร์ดี้ก็หมดแรงจะทะเลาะ เอางัยก็เอากัน (วะ) ขอให้มีที่ซุกหัวนอนก็เป็นพอ สรุปว่า ต้องเปลี่ยนเครื่องหลังจากคนจีนวางมวยกันเมามันส์.. กว่าจะได้ออกจากสนามบินต้าเหลี่ยนก็เป็นเวลา 23.00 น. พอดี.. เฮ้อ...

มาถึงสนามบินฮาร์บิ้น รับกระเป๋าเรียบโร้ย ก็ออกไปหาแท็กซี่.. ก็ได้โดดขึ้นรถแท็็กซึ่มิเตอร์คันหนึ่ง ซึ่งโกงมิเตอร์อีก (แต่ตอนนั้นไม่ได้เช็คมาก่อนว่า ค่าแท็กซี่จากสนามบินไปตัวเมืองประมาณเท่าไหร่ - เบอร์ดี้มีประสบการณ์ชั่วร้ายจากปักกิ่งมาแล้วหนึ่งครั้ง ไว้จะเล่าให้ฟังนะคะ) สรุปว่า ค่าแท็กซี่คืนนั้น 220 หยวนไม่รวมค่าทางด่วน (เช้าอีกวันก็รีบเช็คอินเตอร์เน็ตให้เจ็บใจเล่นเลย) ค่าแท๊กซี่มาตรฐานโดยประมาณอยู่ที่ 120 หยวน รวมค่าทางด่วน 20 หยวนแล้วค่ะ

มาถึงโรงแรม เช็คอินได้เรียบโร้ยราคาเดิมคือ 115 หยวน... เฮ้อ รอดไป..

เข้าถึงห้องได้ก็ถ่ายรูปมาให้ชมกันนี่ล่ะค่ะ