[สายชล]

เมื่อพวกเราอยากจะชมการพรอดรักของปลา Mandarinfish....นาย Raymond ก็สนองความต้องการของเรา ด้วยการให้เราจ่ายเงินเพิ่มอีกคนละ 30 เหรียญ แล้ววันหนึ่งในยามโพล้เพล้พระอาทิตย์ใกล้จะตกดิน เขาก็พาเรานั่งเรือเร็วออกไปตรงโป๊ะท่าเรือ ซึ่งใช้เวลาเพียงครึ่งนาทีก็ถึงจุดดำน้ำที่เรียกว่า La Laguna Point....


เมื่อเราหงายหลังลงไปในน้ำ...โอ้ พระเจ้าช่วย(กล้วยทอด) น้ำช่างเย็นยะเยือกไปทั่วสรรพางค์ ไดฟ์คอมพิวเตอร์ที่ข้อมือบอกว่าอุณหภูมิของน้ำเหลือเพียง 74 องศาฟาเรนไฮต์ หรือ 23 องศาเซลเซียส


Raymond ชี้ให้เราไปนั่งคุกเข่าอยู่บนซากปะการังที่ตายแล้วไม่ไกลจากโป๊ะที่ลอยอยู่บนผิวน้ำห่างจากหัวของเราเพียง 5 เมตร โดยให้เราอยู่กันมืดๆ และจะเปิดไฟฉายได้ ต่อเมื่อเห็นปลาแมนดารินโผขึ้นมาจับคู่ดู่ดี๋


เรานั่งนิ่งๆได้เพียง 15 นาที ตัวก็เริ่มสั่นดิกๆ เจ้าปลาแมนดารินก็ไม่ยอมโผล่ขึ้นมาพรอดรักกันสักที


เราเริ่มเลื่อนไปคุกเข่าอยู่ที่ใหม่ใกล้ๆกันนั้น...ปลาแมนดารินตัวสวยจึงเริ่มโผล่หน้าจากซากปะการังให้เห็น แล้วเพียงแวบเดียว ปลาแมนดารินสองตัวก็โผขึ้นมาสูงราวหนึ่งฟุต แล้วก็แว้บหายลงไปในซากปะการังใหม่


สายชลจับภาพไม่ทัน....แล้วก็หมดอารมณ์จะดูต่อไป เพราะหนาวจนจะแข็งอยู่แล้ว...