[สายชล]

รับประทานอาหารกันเสร็จสรรพ...เราตั้งใจจะไปมองหาวาฬกันแถวๆแท่นสกุณา แต่คลื่นที่สูงมากกว่าเมตร ทำให้เสี่ยงเกินไปที่จะแล่นเรือตัดคลื่นไปยังแท่นสกุณาซึ่งอยู่ไกลออกไปกว่าสิบกิโลเมตร น้องแปีะ กัปตันเรือจึงตัดสินใจหันหัวเรือ กลับมาทางปากแม่น้ำเจ้าพระยา ช่วงนี้เอง ที่เรามองเห็นภาพพาโนรามาของกรุงเทพเมืองฟ้าอมร ได้ถนัดตา...

เรือย้อนกลับไปทางบ้านขุนสมุทรจีน ที่อยู่ทางทิศตะวันตำ แต่แล้วจู่ๆ เราก็เห็นวาฬตัวหนึ่งขึ้นมาแทงปลาเหนือผิวน้ำ ไม่ห่างจากชายฝั่งเมืองพระประแดง ปากแม่น้ำเจ้าพระยาเลยค่ะ...






น้องวาฬขึ้นมาแทงปลาอยู่ครั้งละนานๆ แสดงว่าบริเวณนั้น น่าจะมีน้ำลึกกว่าบริเวณที่เรือลำใหญ่จอดอยู่ เมื่อเรือแล่นเข้าไปใกล้ เครื่องวัดความลึกบอกว่า แถวๆนั้นมีความลึกของน้ำราว 7-8 เมตร






น้องตึกบอกว่าวาฬตัวนี้ชื่อว่า "เจ้าสุขใจ"...ท่าทางจะสุขใจสบายกายเต็มที่ เพราะเจ้าสุขใจแทงปลาหาอาหารเพลิดเพลินเจริญใจมากๆ ไม่สนใจเลยว่าตัวเองอยู่ใกล้ฝั่งเพียงใด น้ำทะเลแถวนั้นเป็นอย่างไร อันตรายหรือไม่ และมีใครมาแอบดูตัวเองอยู่บ้าง...