อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ สายชล
ขยายความจ้ะ.....
โดยทั่วไป....ถ้าเราจะมีหนังสือไปถึงใครที่เราไม่รู้จักหรือไม่สนิทสนมด้วยเพื่อขอความร่วมมือ...หรือช่วยเหลือ...หรือ ฯลฯ เราจะเริ่มด้วย เรียน.....หรือ สวัสดีครับ (ค่ะ) เพื่อเป็นการให้เกียรติกับผู้ที่เรามีหนังสือไปถึง...แล้วจึงต่อข้อความด้วยเรื่องที่เราอยากจะพูด
แต่พี่สายชลมาเห็นข้อความของท่านสมาชิกท่านนี้ที่มีมาถึงน้องโป๋ที่เริ่มต้นด้วย "เป็น admin sosใช้มั้ย" ทำให้พี่เกิดความรู้สึกไม่ค่อยจะชอบใจ (แทนน้องโป๋) เพราะเห็นว่าเป็นการเริ่มต้นข้อความที่ดูจะ "คมเข้ม" ผิดธรรมเนียมไปหน่อย ทำให้พี่นึกไปถึงข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์หรือในหนังไทย ที่ชอบเขียนข่าวหรือแสดงในเรื่องเกี่ยวกับพวกมือปืนรับจ้างที่จะจ่อยิงเหยื่ออย่างชนิดประชิดติดตัวนั้น มักจะเรียกหรือขานชื่อเหยื่อก่อนยิงเสมอ เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะยิงเหยื่อไม่ผิดตัว (ทั้งที่น่าจะต้องรู้ดีอยู่แล้วว่าเหยื่อเป็นใคร) ถ้าเหยื่อขานรับหรือหันมาหาตามเสียงเรียก มือปืนก็จะควักปืนออกมายิงเปรี้ยงๆๆใส่เหยื่อทันที....
อย่างกรณีนี้..ถ้าสมาชิกท่านนี้มีหนังสือตรงมาถึงน้องโป๋ ในนาม admin sos แล้ว พี่เห็นว่า เขาไม่น่าจะต้องถามหรือขานด้วยประโยค "เป็น admin sosใช้มั้ย" เพราะเขาก็รู้ดีอยู่แล้วว่าเขามีหนังสือถึงใครกันแน่
จากเหตุผลที่กล่าวข้างต้น....พี่หวังว่าน้องโป๋จะเข้าใจถึงสิ่งที่พี่ต้องการจะสื่อความหมายให้ทราบนะจ๊ะ
|
รับทราบและเข้าใจแล้วครับ
แต่ผมไม่ค่อยคิดมาก เพราะคิดมากแล้วปวดหัวครับ
เพราะคนสมัยนี้ไม่รู้จักการใช้คำว่าเรียน.............. และ ลงท้ายว่า ขอบพระคุณมากครับ กันแล้วครับ
คงเป็นเพราะรีบหรือจบมาจากเมืองนอกมั้่งครับ
เจอบ่อย ๆ ทางอีเมล์ เลยไม่ค่อยใส่ใจครับ
ส่วนรายนี้เขาก็สวัสดี และ ลงท้ายด้วยขอบคุณ
ส่วนเรื่องการขานชื่อนี้เรื่องจริงครับ
ถ้ามีคนมาถามหาคนที่เรารู้จักแล้วเขาอยู่ในสายตา แต่คนถามไม่รู้จัก ต้องบอกว่าไม่อยู่มีอะไรให้สั่งไว้ แล้วค่อยไปกระซิบเจ้าตัวว่ามีคนถามหารู้จักไหม อยู่ตรงนั้นไง
เรื่องแบบนี้เคยเกิดมาแล้วทางใต้ มือปืนมาถามหาชื่อแอ๊ด ในโต๊ะสนุ๊กเกอร์ ปรากฎว่าชื่อเดียวกันแต่คนละคน ขานรับเลยได้รับประทานลูกตะกั่วไปเกิดใหม่สบายไปเลยครับ ถ้าเกิดใหม่คงอายุยี่สิบแก่ ๆ แล้วมั้งครับ
หรืออาจเกิดใหม่แล้วโตจนได้เป็น สส. ไปแล้วก็ได้