หนูไปชุมพร

[สายน้ำ]

วันเดินทางมาถึง....ต้นและต๊อบตื่นแต่เช้ามืด ทั้งที่เมื่อคืนก่อนหน้านั้นนอนไม่ค่อยหลับ ผุดลุกผุดนั่งมาจัดกระเป๋า...จัดๆรื้อๆอยุ่นั่นแหล่ะ

ตอนกลางวัน....ต้องไปเรียนพิเศษอีก ไม่อยากจะไปเล๊ยยย...แต่จำใจต้องไป เพราะป้าหมูทำตาเขียวๆใส่

ตอนเย็น....ได้เวลาเดินทางไปบ้านป้าน้อยกับลุงจ๋อม เพื่อนั่งรถตู้ไปด้วยกันกับเพื่อนๆป้าหมูรวมแล้ว 9 คน

ตื่นเต้นๆ....ป้าน้อยเตรียมอาหารไว้ให้ทานก่อนออกเดินทาง อาหารอร่อยๆทั้งนั้น แต่ต้นกับต๊อบรับประทานไม่ค่อยจะลง

พอได้ขึ้นนั่งรถตู้ที่ป้าน้อยขับ....ต้นและต๊อบก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คราวนี้ได้ไปเที่ยวทะเลจริงๆแล้ว

ฝนตกตั้งแต่สมุทรสาคร ไปจนถึงประจวบคีรีขันธ์ กว่าจะถึงชุมพร ต้องใช้เวลากว่า 5 ชั่วโมง ต้นและต๊อบหลับๆตื่นๆไปตลอดทาง

กว่าจะได้เข้านอนในบังกาโลแสนสวยของชุมพรคาบาน่า ก็กว่าเที่ยงคืนแล้ว...หิวจัง แต่ทานอะไรไม่ไหวแล้ว เพราะง่วงมาก

แต่พอเช้ามืด....ต้นกับต๊อบก็ตื่นและลุกเข้าห้องน้ำ...อาบน้ำ...แปรงฟัน...แล้วก็แต่งตัวไปทานอาหารเช้าสารพัดชนิดที่วางไว้ให้เลือกตักตามใจชอบ....อร่อยและอิ่มมากๆเลย






หลังอาหารเช้า..ต้นและต๊อบ ถูกต้อนไปรวมอยูที่ศาลาริมชายหาด เพื่อรับเสื้อชูชีพ แล้วป้าน้อยก็บอกถึงวิธีใช้เสื้อและวิธีปฏิบัติตัวเวลาดำน้ำแบบสนอร์เกิ้ล (Snorkeling)

ป้าน้อยย้ำนักย้ำหนาว่าให้เกาะกลุ่มกันไว้ตลอดเวลา และดูแลกันให้ดีๆ เวลาคว่ำหน้าอยู่ที่ผิวน้ำให้เคลื่อนไหวให้เห็นตลอดเวลา จะได้รู้ว่ายังมีสติและชีวิตอยู่เป็นปกติสุขดี ถ้าต้องการความช่วยเหลือก็ให้แบมือข้างใดข้างหนึ่งหันไปด้านหน้า...เหยียดแขนตรง...แล้วก็โบกมือขึ้นๆลงๆข้างๆลำตัว พร้อมกับตะโกนขอความช่วยเหลือดังๆ

ก่อนจะลงน้ำต้องทำฟิล์มที่หน้ากาก โดยใช้น้ำลายของตัวเองละเลงลงไปบนเลนส์ด้านในของหน้ากาก แล้วลูบเป็นแผ่นบางๆแล้วปล่อยไว้ให้แห้ง ก่อนจะใส่หน้ากาก ให้หยอดน้ำลงไปที่หน้ากากด้านในเล็กน้อยพอท่วมเลนส์... เขย่าๆ แล้วก็เทออก เมื่อใส่หน้ากากแล้วก็ต้องหายใจทางปากผ่านท่อหายใจ ไม่ควรหายใจทางจมูก เพราะจะทำให้หน้ากากเป็นฝ้า....ฯลฯ





จากนั้น...ทุกคนก็นั่งเรือยางติดท้ายไปขึ้นเรือใหญ่ ที่จอดรออยู่กลางอ่าวทุ่งวัวแล่น

ต้นและต๊อปตื่นเต้นและดีใจ จนตาส่องแสงเป็นประกายวาววับสดใส





วันนั้นคนมาดำน้ำชมปะการังกันมาก เรือใหญ่สองลำบรรทุกคนแน่น กว่าจะขนคนขึ้นเรือหมด ก็ใช้เวลานาน จนคนที่คอยอยู่บนเรือเมาเรือกันเป็นแถวๆ

ในจำนวนนั้นมีป้าตุ้ม...สองในสามป้าตุ้ม รวมอยู่ด้วย

พอเรือออกแล้วจึงค่อยสบายกันหน่อย

[สายน้ำ]

ต้นกับต๊อบยิ้มร่าด้วยความสุข......พอๆกับลุงๆ และป้าๆทั้งหลาย





ป้าตุ้ม...ผู้อาวุโสสูงสุด (ที่แอบหนีไปเที่ยวก่อนและกะ surprise ป้าน้อยให้แปลกใจเล่น) เป็นหัวหน้าทีม "มัดจุก" โดยนำหนังสติ๊กมาแจก แล้วก็จัดการมัดผมตัวเองเป็นจุกสองจุก ป้าคนอื่นๆก็ทำตาม

ผลออกมาแล้ว...จับไปประกวดแข่งขันชิงรางวัล "นางงามผมจุก" ชิงถ้วยทองได้

อายุป้าๆที่นั่งผูกจุกนี่รวมกันแล้ว 3 ศตวรรษกว่า





ป้าๆทั้งหลายยังทำให้หลานๆและคนทั้งลำเรือหัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง ด้วยการออกมาบริหารร่างกายด้วยการแกว่งมือ และรำไทเก็ก ทั้งทรงผมจุก....

เรือแทบจมเพราะป้าๆร่างตุ้ยนุ้ยทั้งหลายนี่แหล่ะ...





ผู้ที่นั่งเรียบร้อย ไม่ยอมชยับตัวเลย เห็นจะเป็นลุงนารากับป้าตุ้ม (ที่เริ่มเมาเรือ) ซึ่งนั่งกอดน้องบิงลูกชายสุดหล่อไว้ไม่ยอมให้ห่างตัว

[สายน้ำ]

พวกป้าๆที่ทำตัว "ปล่อยแก่" สร้างความครึกครื้นให้กับคนในเรือมากแล้ว ขนมที่ป้าน้อยนำออกมาแจกจ่าย ยังทำให้คนอีกครึ่งลำเรือคลายเครียดและอิ่มท้อง

ทุกคนในเรือเลยกลายเป็นสนิทสนมคุ้นเคยกันไปหมด...ทั้งๆที่เพิ่งได้พบกันครั้งแรก





เรือจอดให้ดำน้ำที่หินแพ ทุกคนตื่นเต้นดีใจกันมาก ต่างเตรียมตัวกระโดดลงน้ำกัน

ป้าตุ้ม...ลุงจ๋อม...ป้าน้อย...และน้าเปิ้ล ลงดำน้ำแบบสกูบ้า เพื่อลงไปเก็บ "ดาวมงกุฏหนาม" เพื่อนำไปเป็นอาหารให้ "คุณเฮเลน" และเพื่อนๆหอยสังข์แตร ที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง ประจวบคีรีขันธ์

น้ำใสแจ๋วจนเห็นพื้นทราย ทะเลก็เรียบเป็นกระจก การดำน้ำของต้นและต๊อบกับลุงๆป้าๆ จึงเป็นไปอย่างสนุกสนานและมีความสุข





ปลาหลายหลายชนิดว่ายอยู่เต็มไปหมด กอปะการังดำที่ขึ้นอยู่เต็ม สวยงามจนต้นและต๊อบอยากจะดำลงไปดูใกล้ๆ






ปะการังแส้และกัลปังหาสีสดๆก็ขึ้นอยู่เต็ม เมื่อปลาตัวเล็กๆมาว่ายวนเวียนอยู่ก็ทำให้ทุกอย่างดูมีชีวิตชีวามาก

[สายน้ำ]

ต้นกับต๊อบเห็นหอยมือเสือตัวใหญ่ ซึ่งป้าน้อยบอกว่า วัดจากมุมปากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งได้กว่าสามคืบของป้าน้อย ถ้าหอยมือเสือมีมากๆก็จะดี เพราะจะช่วยให้น้ำใสและสะอาดขึ้นได้...





ไม่ไกลกันนัก...มีหอยมือเสืออีกตัวหนึ่ง ถึงจะเล็กกว่าแต่ก็สวยเพราะเขาเปิดปากกว้างยิ้มแฉ่งให้ต้นกับต๊อบ





หอยที่มีมากที่นี่อีกชนิดหนึ่งก็คือ "หอยเบี้ย" ซึ่งมีลายเป็นจุดๆ ผิวสวยมันวาว เหมือนมีใครไปช่วยขัดจนขึ้นเงา





ทากทะเลที่นี่ก็พอหาดูได้ ที่ประหลาดก็คือ ทากทะเลที่นี่มักมาชุมนุมกันอยู่ บางครั้งก็หลากสีสันและหลากพันธุ์กัน ก็มาอยู่รวมกลุ่มกัน เหมือนมีใครจับมาวาง

[สายน้ำ]

ป้าตุ้ม....ลุงจ๋อม...ป้าน้อย และน้าเปิ้ล ช่วยกันหาดาวมงกุฎหนามมาได้ 5 ตัว ส่วนน้าแจ้หามาได้อีก 3 ตัว รวมแล้วคุณเฮเลนจะมีอาหารจานโปรดกินไปได้หลายวัน





เวลาผ่านไปเร็วมาก จนต้นและต๊อบไม่รู้ตัวว่าอยู่บนผิวน้ำกว่าชั่วโมง

เมื่อขึ้นจากน้ำที่หินแพกันหมดแล้ว อาหารเที่ยงเริ่มถูกยกมาวาง เรือเริ่มออกวิ่งไปยังเกาะง่ามน้อยด้านใต้ อาหารเที่ยงที่นำมาเสริฟนั้นอร่อยมาก เกือบทุกคนตักอาหารคนละอย่างน้อยสองรอบ...

ยกเว้น "ป้าตุ้ม (กลาง)" กับ "ป้าตุ้ม (เล็ก)" ที่นอนหมอบ ทานอะไรไม่ลงเพราะเมาเรือ ส่วนป้าตุ้ม(อาวุโส) นั้น ส.บ.ม.ย.ห. ยังทานได้ดีและคุยสนุกสนานตลอดเวลา





พอเรือจอดนิ่งและผูกยึดกับหินดีแล้ว ต้นและต๊อบกับป้าๆก็กระโดดลงน้ำไปทันที

ที่นี่น้ำใสกว่าที่หินแพ และมีปลาให้ดูมากมาย ต้นกับต๊อบตื่นเต้นมากที่ได้เห็นปลากระเบน และปลาหมึกกล้วยด้วย





น้ำที่นี่ค่อนข้างไหลแรงกว่าที่หินแพ แต่ทุกคนก็สนุกสนานกันมาก

[สายน้ำ]

ทุกคนไปถึงเกาะง่ามน้อยหมด ยกเว้น "ป้าจ้อย" ที่ไปถึงแค่ "เกาะบันได" คือป้าจ้อยว่ายน้ำไม่เป็น เลยเกาะบันไดเรือไว้แน่น ไม่ยอมไปไหน จนเจ้าหน้าที่เรือต้องมาคอยจูงให้ออกไปจากบันได

ป้าจ้อยก็ทำตัวแข็งทื่อ เล่นเอาป้าน้อยตกใจเตรียมกระโดดลงไปดู เพราะกลัวเป็นอะไรไป





ป้าตุ้ม (อาวุโส) น่ารักมาก กระโดดน้ำลงมาช่วยจูงมือต๊อบไปดำน้ำดูโน่น..ดูนี่...สนุกมากๆ





พวกดำน้ำลึกพากันเตรียมแต่งตัวและกระโดดลงน้ำ พวกสนอร์เกิ้ลก็ยังดำน้ำกันต่ออย่างเพลิดเพลิน

ปลาที่นี่เยอะมาก....และสวยมาก





แนวปะการังค่อนข้างสมบูรณ์มาก มีทั้งปะการังแข็ง ปะการังอ่อน

[สายน้ำ]

กัลปังหาสีสวยๆก็มีให้เห็น





ปลาส่วนมากจะเชื่องมาก ชนิดไปจ้องดูจนใกล้ก็ยังไม่หนี





ปลาบางตัวอยู่นิ่งๆ...เหมือนกับถูกจับแขวนไว้กับที่





ทากทะเลก็มีให้เห็นแล้วก็น่ารักๆทั้งนั้นอย่างตัวนี้...