ทุติยบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จาก โอยันไทตัมโบ ถึง คุสโก"

[สายชล]

ภายในโบสถ์คริสต์เล็กๆ ที่อยู่เหนือบ่อเกลือ...






แดดร้อนมาก...ฉันต้องหลบไปนั่งอยู่หน้าโบสถ์ แล้วก็ขยับไปนั่งในโบสถ์ ที่ร่มและลมโกรกเย็นสบาย








พวกเราเมื่ออยู่ใกล้วัดแล้ว ไม่ว่าวัดไทยวัดเทศ ก็รู้สึกสบายใจกันทั้งนั้นค่ะ

[สายชล]

จากบ่อเกลือ...เราเดินกลับขึ้นมาแถวร้านค้าเกลือ และร้านขายของที่ระลึก เสียดายไม่ได้ซื้อเกลือมาชิมว่ารสชาติเป็นเช่นไร แต่ก็ได้ถ่ายภาพกับหน้าต่างร้านขายเกลือ ที่สีสันสดใสดีแท้...

[สายชล]

จากเหมืองเกลือมาราส...รถพาเราย้อนกลับออกมาทางเดิม จนถึงทางแยกเข้าตัวเมืองมาราส





เมืองมาราสเป็นเมืองโบราณที่สำคัญของอินคา จนเข้าสู่ยุคล่าอาณานิคม ตกเป็นของสเปญแล้ว ก็ยังมีความสำคัญอยู่






ปัจจุบัน...ตัวเมืองเงียบเหงา บ้านเมืองเก่าๆโทรมๆ ฝุ่นฟุ้งกระจาย ยามลมพัดผ่าน...

[สายชล]

บ้านเรือนและกำแพงเมืองในถนนสายหลัก เขาว่าเป็นแบบโคโรเนียล แต่ปัจจุบัน มีการเอาดินมาทำเป็นตัวบ้านและกำแพงกันมากขึ้น





ชาวพื้นเมืองยังนิยมแต่งตัวแบบพื้นเมือง แบกสัมภาระบนหลัง และเดินไปนู่นมานี่






รถเริ่มแล่นออกไปนอกเมือง....ผ่านเรือกสวนไร่นา ที่สวยงามอีกครั้ง

[สายชล]

เกษตรกรรมแบบอินคา ที่ Moray Terrace


ถึงแล้วค่ะ...พื้นที่เกษตรกรรมของชาวอินคาโบราณ มอไร เทอร์เรซ (Moray Terrace) ซึ่งอยู่ในเขตของเมืองอูรูบัมบา เช่นเดียวกับเหมืองเกลือมาราส






รถมินิบัสของเรา ต้องจอดในลานจอดรถ ให้เราลงเดินไปชมวิธีทำการเกษตรของอินคาโบราณกัน





ป้ายบอกที่ตั้งของมอไร ซึ่งอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง 3,550 เมตร...น่าแปลกใจ ทำไมเราไม่รู้สึกหนาวหรือร้อนเลยค่ะ เมื่ออยู่ที่บริเวณความสูงระดับนี้

[สายชล]

มอไร เทอร์เรซ...นาแบบขั้นบันได อีกหนึ่งสถานที่ ที่แสดงถึงความเป็นอัจฉริยะของชาวอินคา ซึ่งเมื่อเราได้เห็น และได้ฟังเรื่องราวความเป็นมาจากไกด์แล้ว ก็อดทึ่งไม่ได้

ไกด์บอกว่า...ชาวอินคาทำนาขั้นบันไดนี้ เพื่อปลูกพืชผลทางการเกษตร ที่แต่ละชนิด มีความต้องการอุณหภูมิและแสงแดดที่แตกต่างกันไป โดยเลือกที่ดินบริเวณหุบเขาสูง ขุดและปรับดินด้านบน เป็นรูปทรงน้ำเต้า เป็นขั้นบันไดลงไปข้างล่างสักห้าหกชั้น ต่อจากนั้น จะขุดดินเป็นขั้นบันได รูปทรงกลมก้นกะทะ...

อุณหภูมิที่ปากหลุมถึงก้นหลุม แตกต่างกันราว 15 องศาเซลเซียส ชาวอินคาก็จะลงพืชไร่ ในแต่ละขั้นบันได แตกต่างกันไปตามอุณหภูมิที่พืชไร่นั้นต้องการ

[สายชล]

มีผู้สันนิษฐานว่า...มาไร อาจจะเป็นศูนย์เกษตรกรรมของชาวอินคา ที่ทำขึ้นเพื่อทดลองปลูกพืชไร่ชนิดต่างๆ





ด้านบน...จะมีอุณหภูมิที่ต่ำกว่าด้านล่าง น่าจะใช้ปลูกพวกพืชไร่เมืองหนาว ส่วนด้านล่างที่เป็นก้นกะทะ มีอุณหภูมิสูงกว่า จะปลูกพืชเขตอบอุ่น





มองเห็นมนุษย์ที่ลงไปยืนอยู่ ที่บริเวณก้นกะทะไหมคะ...เห็นแล้ว ก็จะเห็นถึงความยิ่งใหญ่ของมาไรเทอเรซที่สร้างโดยมนุษย์เผ่าอินคาได้เป็นอย่างดี...