6 knights in Taal Volcano

[Sugary]

ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านกันนะคะ

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ แม่หอย

โอ๊ย.. อ่านไปหัวเราะไป น้องแสนหวานนี่เล่าเรื่องได้น่าเอ็นดูเสมอเลย..
..รู้น่า ว่าปลอดภัยกลับมาแล้ว เลยหัวเราะขำได้ ที่จริงพี่แม่หอยตาแหกกว่าใครๆ ในโลก ดังนั้นถ้าเจอสถานการณ์จริงอย่างนี้ สงสัยขำไม่ออก อิอิ..

รออ่านต่อด้วยความระทึกนะจ๊ะ

ตอนอยู่ในเหตุการณ์มันไม่ค่อยหน้าเอ็นดูนักหรอกค่ะ เพิ่งจะมาขำออกก็ตอนกลับบ้านอย่างปลอดภัยแล้วค่ะพี่แม่หอย

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ chickykai

ม้าของหวานมันท้องเสียป่าว ถ่ายตลอดทางเนี่ย

ตอนม้าถ่ายหวานหันหลังไปมองไม่ได้ อันนี้ต้องถามพี่ติ๋วว่าม้าท้องเสียป่าว เห็นทุกช๊อต ไม่รู้ได้รับชิ้นส่วนกระเด็นไปบ้างป่าว เอิ๊ก

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Sky

ขี่กันไปกี่ชั่วโมงเหรอ... เจ็บก้นแย่เลย

ขาขึ้นก็ราวๆ 45 นาทีได้มั้งคะ ไม่ได้ดูเวลาเลย นึกอย่างเดียว เมื่อไหร่จะถึง เมื่อไหร่จะถึง ส่วนขาลงก็สบายหน่อยแต่ก็ลงมาถึงคนสุดท้าย โดนม้าพี่จ๋อมวิ่งแซงทางโค้งบนภูเขา เอ้อทำไปได้

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ สายชล

ขี่ม้าสนุกออก.....อยากไปอีกจ้ะ

ขอบคุณหนูหวานและน้องติ่งที่ทำให้คนแก่สองคนมีความสุขและได้ลิ้มรสชาติแห่งชีวิตที่หาได้ไม่ง่ายเลย.....:d

เอ้อ ดีใจค่ะที่พี่น้อยชื่นชอบ พี่อยากไปอีกเหรอขี่ม้าเนี่ย ไปที่อื่นอ่ะขอไปด้วยแต่ถ้าขี่ม้านี่ขอคิดดูก่อนนะคะ พี่มาลง version ของพี่สองสายเร็วๆนะคะ รออ่าน รออ่าน



ใครๆ อ่านเรื่องของพี่ติ่งเป็นต้องฮาทุกคน ขนาดฟังมาหลายรอบแล้วก็ยังฮาทุกรอบเลยนะเนี่ย

น้องวิ พี่ถ่ายรูปภายในห้องพักมาได้รูปเดียวแต่มันเบลอสุดๆ เลยไม่กล้าเอามาลงอ่ะจ้า

[สายชล]

โฮ้ยยยยย......ขำกลิ้งจะดิ้นตายทุกครั้งที่นึกถึงหน้าน้องติ่งและเบื้องลึกในใจที่เผยออกมาภายหลัง....


ขอบคุณหนูหวานและน้องติ่งอีกครั้งที่ทำให้พี่สองสายได้หัวเราะ....ซึ่งก็หวังว่าจะทำให้อายุยืนยาวขึ้นอีกสักหน่อย จะได้ชวนกันไปห้อม้าผจญภัยแบบนี้ได้อีก....


คุณสายน้ำเตรียมภาพ Taal Lake ให้ด่วนจี๋ อยากเล่าบ้างแล้วล่ะค่ะ....

[ตุ๊กแกผา]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ sugary

ตอนม้าถ่ายหวานหันหลังไปมองไม่ได้ อันนี้ต้องถามพี่ติ๋วว่าม้าท้องเสียป่าว เห็นทุกช๊อต ไม่รู้ได้รับชิ้นส่วนกระเด็นไปบ้างป่าว เอิ๊ก

คงไม่ใช่ท้องเสียหรอกค่ะ มันกวนมากกว่า อาจจะไม่อยากทำงานอ๊ะ เลยพยศซ๊ะ(หนูหวานเกือบตก) เพราะมันหยุดตลอดทางเลย ชิ้นส่วนที่เป็นชิ้นๆไม่ได้รับ ได้รับแต่กลิ่นจ๊ะ ไม่รู้กลิ่นอะไรต่ออะไร มันตลออบอวลไปหมดเลย....

แต่ที่ชอบสุดๆต้องขากลับ

เรื่องมีอยู่ว่า....คุณป้าที่จูงม้าของเรา(ต้องบอกว่าจูงจริงๆ เพราะม้าของพี่สองสาย พี่เบิ๊ด และนายน้ำตาลน๊ะ คนดูแลม้าขึ้นขี่ด้วย แล้วควบไปเลย) เนี่ย แกโวยวายตั้งแต่ขาไปแล้ว ม้ามันคงหงุดหงิดเหมือนเราแหล่ะเน๊อะ ขากลับแกเดินนำหน้าเราแล้วบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ม้าตัวที่เราขี่อยู่ มันก็เลยใช้จมูกดันก้นแกเล่น แกโวยวายใหญ่เลย....แต่เราขำว่ะ ปล่อยมาก๊ากใหญ่ แกก็เลยค้อนเข้าให้ เดินไปอยู่ด้านหลัง

สักพักก็ได้ยินแกโวยวายอีก....หันไปดู โอ้!!!!!!! ม้าตัวหลังเราก็แกล้งแกเหมือนกัน โอ้ย!!!! ไม่รู้จะหัวเราะกันอีกกี่รอบเลยเรา...แต่แกก็เข้าใจแก้ปัญหาดีน๊ะ แกหยุดม้าเรา(เราก็งงดิ หยุดทำไมหว่า) ตอนแรกนึกว่าอ๋อ ให้ม้าพี่สายน้ำควบนำไปก่อน.....สักพัก อ้าว! แกให้ทุกตัวแซงไปหมดเลย....เรารั้งท้าย ดูดู๊ดู ดูเธอทำ หันมายิ้มแบบเปิดเผยช่องปากกับเราอีก 5555555