ปฐมบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จากคุสโก ถึง มาชูปิกชู"

[koy]

อยากกลับไปอีกกกกกก

[สายชล]

อยากกลับไปด้วย...

[สายชล]

ระหว่างทาง...เราเห็นร่องรอยพังทลายของทางรถไฟ และตลิ่งริมน้ำ ที่ถูกน้ำท่วมหนักในปี 2553 ซึ่งครั้งนั้น ทางการต้องสั่งปิดมาชูปิกชู เนื่องจาก การเดินทางเข้ามาท่องเที่ยวในเขตมาชูปิกชูไม่สะดวก ในครั้งนั้น มีนักท่องเทียวติดอยู่ที่มาชูปิกชูเป็นพันคน ต้องมีการอพยพออกไปโดยใช้เฮลิคอปเตอร์

เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกับ 45 นาที และแล้ว...เราก็เดินทางมาถึงสถานีรถไฟของหมู่บ้าน Agaus Calientes ที่อยู่ใกล้ๆเชิงเขาอันเป็นที่ตั้งของมาชูปิกชู ที่นั่น มีเด็กจากโรงแรมมารอรับเรา พร้อมกับรถเข็นกระเป๋าอีกหนึ่งคัน แล้วเขาก็บอกให้เราเดินตามเขาไปโรงแรม El Santuario Inca ซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำอูรูบัมบา ไม่ไกลจากสถานีรถไฟนัก

แม่น้ำอูรูรัมบาที่ไหลผ่านหมู่บ้านแห่งนี้ ยิ่งไหลแรงกว่าที่เราเห็นมาแล้วมากมายนัก เสียงดังโครมครามๆ จนเราต้องตะโกนคุยกัน

[สายชล]

ถึงแล้วค่ะ โรงแรม El Santuario Inca...เป็นโรงแรมที่อยู่ใกล้เชิงเขาที่ตั้งของมาชูปิกชูเกือบที่สุด ถึงจะเป็นตึกแถว แต่สภาพดีและสะอาดมากค่ะ





เราลงทะเบียนเสร็จ ก็นำสัมภาระขึ้นไปเก็บบนห้องพัก ที่ใหญ่ใช้ได้ทีเดียวค่ะ





ฉันชอบผ้าเช็ดตัว ที่ถูกพับเป็นรูปสัตว์ต่างๆ น่ารักมากๆค่ะ...

[สายชล]

จากห้องพัก...ฉันได้ยินเสียงแม่น้ำอูรูบัมบาส่งเเสียงครืนครัน จนอดจะเปิดประตูระเบียงออกไปดูไม่ได้...โอ้ แม่เจ้า !!! แก่งน้ำเกรี้ยวกราดจริงๆค่ะ...






จากมุมนี้...มองเห็นเขาที่ตั้งของมาชูปิกชู ที่อยู่ระหว่างช่องเขา ได้ชัดเจนทีเดียวค่ะ เสียดายวันนี้หมอกจัด เลยไม่เห็นมาชูปิกชูที่อยู่บนยอดเขา...





มีรถบัสที่เป็นพาหนะใช้ขึ้นลงมาชูปิกชู วิ่งผ่านโรงแรมไปๆมาๆ...






เรารีบเก็บของเข้าห้องน้ำ แล้วเตรียมไปขึ้นรถบัสที่จอดรออยู่ใกล้สะพานรถไฟ เพื่อขึ้นสู่ยอดเขา ไปเยี่ยมเยือนมาชูปิกชูกัน...

[lazyoctopussy]

ไปอีก...ไปด้วยไปด้วย!!!!

[สายชล]

555555....ไปค่ะไปกัน...

[สายชล]

มีคนเรียกชื่อมาชูปิกชูอีกอย่างหนึ่งว่า "เมืองที่สาปสูญของอินคา (The Lost City of Inca)"...ซึ่งไกด์ที่น่ารักของเรา ได้เล่าให้ฟังถึงที่ไปที่มาของชื่อนี้ว่า...


ในราวปี ค.ศ.1450 จักรพรรดิ์ปาชากูตี (Pachacuti) ผู้ยิ่งใหญ่ผู้รวบรวมดินแดนในแถบเทือกเขาแอนดิส ตั้งจักรวรรดิ์อินคาขึ้น โดยได้ตั้งเมืองคุสโกเป็นเมืองเอก จักรวรรดิ์อินคาแผ่ไพศาลเรื่อยมา จนูถึงวันล่มสลาย ในปี ค.ศ.1572 จากการบุกยึดครองของชาวสเปญ


เชื่อกันว่า...ในระหว่างที่มีพระชนม์ชีพอยู่ จักรพรรดิ์ปาชากูตี เป็นผุ้สร้างมาชูปิกชูขึ้นมา บนยอดเขาสูงราว 2,430 เมตร (7,970 ฟุต) ในหุบเขาแห่งลุ่มน้ำอูรูบัมบา แต่ชาวสเปญผู้รุกราน ก็ไม่เคยรู้ว่ามีสิ่งมหัศจรรย์นี้อยู่บนโลก


จนถึงวันที่ 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1911 นักประวัติศาสตร์ชาวอเมริกันชื่อ ไฮรัม บิงแฮม ที่สาม (Hiram Bingham the III) ได้ค้นพบมาชูปิกชู ในสภาพที่ถูกทิ้งร้าง และรกรุงรัง เขาขนานนามมาชูปิกชูว่า "เมืองที่สาปสูญของอินคา (The Lost City of Incas)"

[สายชล]

มีการสันนิษฐานกันว่า "มาชูปิกชู สร้างขึ้นเพื่ออะไร"...บ้างก็ว่า เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์..เป็นวิหารสุริยเทพ...เป็นที่อยู่ของนักบวชและนางผู้ถูกเลือก...เป็นป้อมปราการ ไว้ต่อสู้ขัดขวางศัตรูผุ้รุกราน และ ฯลฯ


แต่ในที่สุด ก็สรุปได้ว่า ที่นี่เป็น พระราชวังฤดูร้อนของจักรพรรดิ์ ที่สร้างไว้ใหญ่โต เพื่อให้จุคนได้ถึง 1,200 คน สำหรับทั้งราชวงศ์ ข้าราชบริพาร นักบวช หญิงรับใช้ และคนงานที่ทำหน้าที่ปลูกข้าว พืชผัก ผลไม้ และเลี้ยงสัตว์ เพื่อนำมาใช้เลี้ยงดูผู้คน ที่อาศัยอยู่ในพระราชวังแห่งนี้...

ความที่อยู่ในที่ห่างไกล...จึงมีการทำเส้นทางเดินโยงใยกับมาชูปิกชู โดยมีเส้นทางหลัก คือเส้นทางที่ออกมาจากตัวเมืองคุสโก ที่อยู่ไกลออกไป 80 กม. และสร้างเส้นทางเดินจากหมู่บ้านต่างๆมาเชื่อมต่อ กลายเป็นเส้นทางเดินของชาวอินคา (Inca Trail) ที่อยู่มาจนถึงปัจจุบันนี้...


ทางเข้าหลักของมาชูปิกชู คือด้านที่เป็นป้อมปราการด้านใต้ ที่เรียกว่า House of the Terrace Caretaker ที่ไกด์ได้พาเราเข้ามานั่นเอง...การที่มาชูปิกชูตั้งอยู่ในหุบผา และการที่จะเข้ามายังมาชูปิกชูได้ ต้องเข้ามาจากด้านที่สูงกว่าเท่านั้น จึงอาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้มาชูปิกชูอยู่พ้นสายตาของผู้คนมาช้านาน

[สายชล]

ไกด์ที่น่ารักของเรา ได้อธิบายถึงผังเมืองของมาชูให้เราได้รับทราบ

อาณาบริเวณของมาชูปิกชู นั้น แบ่งออกเป็น 3 เขต ใหญ่ๆ....


เขตแรก...เป็นส่วนเกษตรกรรม ที่ใช้ทำนาและปลูกพืชผักผลไม้ โดยทำเป็นนาขั้นบันได ตามยอดเขาและไหล่เขา และเลี้ยงสัตว์ ซึ่งเป็นพวกลามา อัลปากา และ วิกุนยา ส่วนนี้จะเป็นส่วนที่อยู่ด้านบนยอดเนิน และด้านล่างที่เป็นหน้าผา