Scubaครั้งแรก.....เริ่มต้นเพื่อรักษ์ทะเล - หน้า 4

marine_wi · #31 10-05-2009

กลุ่มเกาะพะยูน
เกาะปลาไหลไฟฟ้า
ทำท่าทางสุดๆเล้ย

marine_wi · #32 10-05-2009

เกาะปาปิก้า กับเกาะแพลงตอนก็ไม่ยอมแพ้
แต่เกาะหอนเม่นไม่มีใครถ่ายรูปให้ เศร้าๆๆๆ

marine_wi · #33 10-05-2009

27 เมษายน 2552 ตื่นตอนเช้าพบว่าน้ำไม่ไหลเฮ้อ จะอะไรกันหนักกันหนา น้ำไม่ไหล ไฟก็ดับอีก แต่ก็ยังดีที่ฉันแปรงฟันทัน กินข้าวเช้าเหมือนเคย การเทคโมนิโต้ก็เหมือนเดิม แต่ดูเหมือนจะเข้มข้นขึ้น ได้ข่าวว่าโก้(กรุงเทพ)ได้กินขนมปังไส้น้ำปลา คนเทคแคร์ก็ช่างแกล้งเสียมากกว่า คนอื่นๆก็โดนแกล้งเหมือนกัน วันนี้จะมีการถ่ายรูปรวมที่ชายหาด เราใส่เสื้อค่ายสีเขียวสดใส แล้วก็ถ่ายรูปเล่นกันสักพักก็เตรียมตัวลงสู่ทะเลกันวันนี้เราจะ open water แล้ว

ช่วงสายเราก็ไปลงทะเลที่เกาะทะลุทิศตะวันออกกัน ความลึกก็ประมาณ 7-10 เมตร ก็มีการสอบและซ่อมบางอย่างที่ทำไม่ได้ คุณครูก็จะคอยช่วยดูแลพวกเรา พอจากไดร์ฟเช้า ก็มาพักกินข้าวแล้วก็พักกันนานเลย ระหว่างพักก็พูดคุยกันสนุกสนาน บางคนก็หลับ(เป็นการชาร์ตแบตให้กับตัวเอง) จากนั้นก็จะมีการปล่อยฉลามกบคืนสู่บ้านมันคงจะดีใจน่าดู ที่ได้กลับสู่ท้องทะเลบ้านที่มันควรอยู่ และอยู่ตลอดไปจนชั่วชีวิตของมัน ไม่ควรจะเป็นอาหารให้กับคนใจร้าย มันควรจะมีความสุขกับบ้านของมัน เราเรียนรู้วิธีที่จะปล่อยปลา กลุ่มละ 2 ตัว แล้วเมื่อเราได้รับฉลามแล้ว เราก็ก้าวลงสู่ท้องทะเล ตอนนี้เวลาจะลงทะเลฉันรู้สึกมั่นใจมากขึ้นแล้ว การประกอบอุปกรณ์ก็ดีขึ้นกว่าเดิม เวลาจะลงสู่ท้องทะเลก็แค่เราปล่อยตัวปล่อยใจตามสบาย คิดซะว่าเราได้ก้าวไปสู่อ้อมกอดของทะเล ซึ่งทะเลได้อ้าแขนรอรับเราอยู่

เมื่อเราได้ปล่อยฉลามเรียบร้อยก็มีการทดสอบเล็กน้อย จากนั้นครูโก้ก็พาเราท่องเที่ยวไปในโลกใต้ท้องทะเล ความรู้สึกเมื่อยามอยู่ใต้ทะเล มันคือความสุขใจอย่างหนึ่ง เหมือนกับเราบินได้ เหมือนกับเราได้พบเจอโลกใหม่ เหมือนกับเราได้มีเพื่อนใหม่ และเหมือนกับ หัวใจฉันเป็นสีคราม มันอาจอธิบายความรู้สึกเหล่านี้ออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ หนูไม่รู้ว่าจะหาสิ่งใดมาบรรยาย ว่าดีใจแค่ไหนกับการดำน้ำครั้งแรก แต่ถึงอยู่ในน้ำหนูก็ไม่ได้กลัวขนาดนั้น ก็ในเมื่อข้างๆกายยังมีครูมีเพื่อน อุ่นใจและมันทำให้หัวใจพบกับความรัก(ช่วยซึ้งหน่อยนะ) เราลอยโบยบินไปในโลกสีคราม แล้วเวลาที่แสนสุขก็หมดลง ความรู้สึกนี้ต่างจากวันแรกๆที่ได้ลงน้ำมาก เพราะว่าตอนนั้นรู้สึกว่าอยากจะขึ้นตลอด แต่ ณ เวลานี้กลับต้องพูดว่า หมดเวลาแล้วเหรอ กำลังสนุกอยู่เลย จากนั้นก็นั่งแพกลับมาที่หาด ร้องเพลงกลับกันสุขใจ ระหว่างนั้นก็เกิดการแกล้งกันขึ้น คือมีคนเอาน้ำทะเลใส่ขวดแล้วมาแกล้งเพื่อน เตอร์กับพี่วิคกี้(อยุธยา)โดนเต็มๆ 555+

พวกเราอาบน้ำกันเรียบร้อยก็มากินข้าวเย็นกัน น้ำทะเลใส่น้ำแดงใครเอามาแกล้งก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าโดนไปหลายคน มื้อเย็นก็มีการพูดคุยกันสนุกสนาน ติน(กรุงเทพ)ถามครูว่าทำไมรู้สึกว่านั่งเฉยๆแล้วอยากจะอ้วก ครูสองก็บอกว่านั่นละคืออาการเมาบก หนูก็รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกันแต่ก็ไม่กล้าถาม จนแน่ใจอาการตัวเองว่าก็เป็นเอาหนักเหมือนกัน ครูสองว่าทางแก้คือไม่มีเดี๋ยวหายเอง แต่ว่าดมยาดมพอให้หายมึนไปก่อน วิ ติน ขุน ก็คืออาการเดียวกัน แล้วมีการคิดการแสดงบ้างและคิดโครงการเล็กน้อย วันนี้มีการประกาศผลคะแนนสอบปรากฏว่ามีคนตก 2 คน ก็คือ อะตอม(น่าน)และเมโกะ จนสองคนนี้ต้องไปทำการซ่อมด้วยการตอบปากเปล่า พวกเราก็นั่งรอไป

ผลปรากฏว่า ทั้ง 2 คนนั้นสอบผ่านแล้ว แล้วต่อไปก็เป็นการพูดความรู้สึกกับการดำน้ำครั้งแรก เริ่มจากกลุ่มอะตอมก่อนเลย ตอนแรกก็พูดกันดีหรอก แต่พอมาถึงโอม(กรุงเทพ)นี่เริ่มแรงและก็แรงขึ้นเรื่อยๆถึงแพรว(กรุงเทพ)ร้องไห้อ่ะจนหนูยังตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น ค่ายมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ! อึ้งมากว่าทำไมเพื่อนๆแรงกันจัง จนรู้เมื่อเห็นเค้กนั่นล่ะก็อ๋อเลยที่เดียว สรุปคือไม่มีคนตก แต่เป็นการเซอร์ไพรส์วันเกิดอะตอม ค่ายนี้ทำไมชอบต้มคนอื่นนะ แล้วจากนี้ก็มีการเป่าเทียน แจกเค้กแล้วก็พูดถึงประสบการณ์ของแต่ละคนจริงๆ บางคนซึ้งบางคนตลก แต่ทุกอย่างมันก็เต็มไปด้วยความประทับใจของเรานั่นแหล่ะ นึกแล้วก็ใจหายเหลือเวลาอีกแค่ 2 วันเท่านั้นเองที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน เวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน คืนนี้เราก็ไปเข้าห้องนอนและหลับก่อนใคร แต่หมิงกับเจมส์มี่ยังนั่งร้องเพลงกันอยู่เลย แต่หนูเมาจนไม่ไหวแล้วก็เลยหลับไปเลย..........