ทุติยบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จาก โอยันไทตัมโบ ถึง คุสโก"

[สายชล]

เหมืองเกลือแห่งเมืองมาราส (Maras Salt Mine)


รถแล่นขึ้นไปบนยอดเขา ที่มีหุบเหวลึกอยู่เบื้องล่างลิบๆ.....ไกด์ของเราบอกว่า ข้างล่างคือเขตของเหมืองเกลือแห่งเมืองมาราส อีกหนึ่ง แห่งภูมิปัญญาของชาวอินคาเปรู...





ไกด์ให้คนขับรถหยุดที่ริมถนนเหนือปากหุบเหว เพื่อให้เราลงได้ลงไปดูเหมืองเกลือในมุมสูง....โอ้โฮ! มองดูแล้ว ละลานตาไปหมด

เห็นแล้วก็ทึ่งในภูมิปัญญาของชาวอินคาโบราณ ที่สร้างเหมืองเกลือหรือบ่อเกลือ ในหุบผานี้ขึ้นมา ด้วยการทดน้ำเค็มที่ไหลออกมาจากถ้ำแห่งหนึ่ง แล้วนำมาเก็บกักไว้ในบ่อตื้นๆหลายๆบ่อ ที่ทำแบบนาขั้นบันไดลดหลั่นกันไป แล้วใช้แสงแดดทำให้น้ำระเหย เหลือแต่เกลือไว้ให้เก็บ เพื่อใช้กันในเมืองมาราส และที่เหลือส่งไปขายทั่วจักรวรรดิ์อินคา

ช่างน่าทึ่งกับความช่างคิด...ความพยายาม และความอดทนของชาวอินคาจริงๆค่ะ บ่อเกลือเหล่านี้บางส่วนเป็นบ่อที่สร้างมาแต่โบราณกาล และใช้มาจนถึงปัจจุบัน โดยได้ถูกสร้างเพิ่มเติมจนมีจำนวนราว 3,000 บ่อ ในวันนี้