รายงานผลการปฏิบัติงานโครงการทัศนศึกษาและปลูกป่าชาย เลน คลองวาฬ เดือนสิงหาคม 2552

[ดอกปีบ]

สมาชิกอีกกลุ่มหนึ่งแยกตัวออกมาช่วยกันทำอีกหน้าที่หนึ่ง นั่นคือการขัดหอย ..

น้องรักและน้องจี๊ดช่วยกันสอนสมาชิกสำหรับวิธีการขัดหอยเบื้องต้น
เราต้องใช้อุปกรณ์สองชนิด ได้แก่ แปรงสีฟัน และแหนบสำหรับคีบ
วิธีการขัดหอยก็คือ น้องหอยที่ถูกลำเลียงมาเข้ารับการทำความสะอาด จะถูกนำไปแช่ไว้ในบ่อพัก หลังจากนั้น จะถูกทยอยนำมาส่งชาวคณะ

หอยแต่ละตัว จะถูกหยิบขึ้นมา ใช้แหนบหรือปากคีบดึงสาหร่าย หนอนท่อที่เกาะอยู่ตามเปลือกหอยออก หลังจากนั้นก็ใช้แปรงสีฟันขัดทำความสะอาดเพิ่มเติม

เราไม่ต้องไปขัดเปลือกหอยจนขาวสะอาดผุดผ่องเป็นยองใย เนื่องจากแคลเซียมจะสึกออกมาและทำให้หอยเปลือกบางลง ที่สำคัญก็คือ การใช้แหนบหรือปากคีบ คอยแซะหรือหนีบพวกหนอน หรือเพรียงออก โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกที่แอบอยู่ตามซอกบานพับ หรือร่องของเปลือกหอย

[ดอกปีบ]

น้ำที่ใช้ก็ต้องคอยเปลี่ยนถ่ายเรื่อยๆเช่นกัน เนื่องจากน้ำที่ใช้ทำความสะอาดน้องหอยจะสกปรกเร็วมาก และบางทีพวกหนอนหรือเพรียงก็จะกลับไปติดอีก

งานตรงนี้เป็นงานที่ต้องเอาใจใส่และตั้งอกตั้งใจในระดับนึงเลยทีเดียว พวกหนอนหรือเพรียงที่ซ่อนอยู่ ถ้าปล่อยทิ้งไว้ไม่เอาออกก็อาจทำอันตรายต่อน้องหอยโดยการเจาะโพรงเปลือกเข้าไปในเนื้อหอยได้

[ดอกปีบ]

การนั่งขัดหอยเป็นอะไรที่เพลินมากๆ แต่นั่งเป็นชั่วโมงๆก็เล่นเอาหลังขดหลังแข็งเอาได้

ผมนั่งขัดหอยจนเมื่อย มองไปรอบๆเห็นการแต่งตัว การใส่ผ้ากันเปื้อนแล้ว นึกเล่นๆ .. ที่นี่บรรยากาศคล้ายๆโรงงานอาหารแปรรูปอาหารทะเลเลยแฮะ

แต่ที่มันไม่เหมือนกัน คือ โรงงานแปรรูปอาหารทะเลมันเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีชีวิตเพื่อการบริโภค

ในขณะที่ ที่นี่ ..

มันเป็นโรงงานที่ผลิตภัณฑ์เป็นสิ่งมีชีวิต ..

สิ่งที่โรงงานนี้กำลังทำ มันไม่ใช่การตักตวงจากธรรมชาติ แต่เป็นการเตรียมพร้อมคืนชีวิตกลับสู่ธรรมชาติ ต่างหาก
เพื่อนๆลองดูลูกหอยที่ผ่านการทำความสะอาดแล้วในบ่อพักสิครับ เค้าดีใจเบิกบานขนาดไหน

[ดอกปีบ]

ช่วงเที่ยง เรายกขบวนไปทานส้มตำกันในเมือง หลังจากนั้น พลังส้มตำส่งผลให้พวกเราเกือบหลับ เอ๊ย .. พวกเราช่วยกันคนละไม้ละมือ

ผมแอบถ่ายรูปเก็บบรรยากาศการทำงานของพี่แม่หอย ที่นั่งก้มๆเงยๆแยกหอยตัวเล็กๆออกจากกัน พี่แม่หอยก้มๆเงยๆอย่างนั้นเป็นชั่วโมง ไม่ต้องมีคำบรรยาย แต่ผมสัมผัสได้ถึงความตั้งใจล้วนๆ ..

ทำงานกันจนเย็น หลังจากนั้นก็ออกเดินทางไปทานอาหารเย็นที่ร้านแมกไม้กัน สมาชิกที่เหลือตามมาครบแล้ว ทั้งกลุ่ม Oo และผองเพื่อน รวมถึงครอบครัวของ topping ด้วย

สำหรับวันนี้ ความร่วมมือร่วมใจกัน ทำให้อาหารอร่อยอีกเช่นเคย ..

[ดอกปีบ]

แต้โปรแกรมวันนี้ยังไม่จบ หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว พวกเรามีนัดกันไปเที่ยวดูลูกหอยหนีเที่ยว และเยี่ยมชมไนท์ซาฟารีกัน

ลูกหอยตัวจิ๋วน่ารัก เเอบเดินจากจุดที่พี่แม่หอยวางไว้เมื่อกลางวัน พิสูจน์ความซุกซนอย่างที่พี่แม่หอยเล่าไว้จริงๆ

โรงเพาะหอยตอนกลางคืนนั้นต่างจากกลางวันมากตรงที่หอยส่วนใหญ่หุบเปลือก ทำให้เห็นชัดๆว่า ลูกหอยเปลือกสีขาวที่อาศัยอยู่ในแต่ละบ่อนั้นมีมากมายจริงๆ เหล่าปลาการ์ตูนที่พี่แม่หอยเลี้ยงเอาไว้ก็พากันหลับอยู่บนหอยมือเสืออย่างมีความสุข

เสียดายที่ผมไม่ได้ถ่ายรูปกิจกรรมภาคกลางคืนมาด้วย ผมเชื่อว่าโอกาสเยี่ยมชมสถานที่แบบนี้ตอนกลางคืน หาไม่ได้ง่ายๆแน่ๆ

[ดอกปีบ]

พวกเรายังมีโอกาสได้ไปชมส่วนอื่นๆด้วย ทั้งโรงเพาะหอยเป๋าฮื้อ โรงเพาะปลิงทะเล บ่อเลี้ยงปลาไหล ฯลฯ

พี่สายน้ำเห็นแล้ว ถึงกับเปรย ออกมาว่า "ไม่เคยคิดว่า เราจะต้องมาเพาะพันธุ์ปลิงทะเล" คำพูดสั้นๆแต่สะกิดใจดีเหลือเกินครับพี่ชายใจดี ..

หลังจากเยี่ยมชมไนท์ซาฟารีเสร็จ พวกเราก็แยกย้ายกลับไปพักผ่อนด้วยความเหนื่อยอ่อนแต่อิ่มใจที่ได้ทำความดี

[ดอกปีบ]

เวลาแห่งความสุขผ่านไปไวจริงๆ ผมตื่นมาตอนเช้าเพื่อเก็บภาพบรรยากาศ "บ้านพักสีฟ้า" ที่มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า บ้านพักรับรอง 2

รอบๆบ้านพักเต็มไปด้วยแมกไม้ มีน้องหมาบ้านพี่แม่หอย แวะมาดูแลความเรียบร้อยเป็นครั้งคราว

[ดอกปีบ]

เนื่องจากพี่จิ๋ว Udomlert และผมเป็นพวกตื่นเช้า เราเลยชวนกันออกไปนั่งจิบกาแฟชมบรรยากาศในชุมชน และก็พบว่าความเป็นอยู่ของชาวบ้านแถบนี้อยู่กันอย่างเรียบง่าย อาคารที่สูงไม่เกินสองชั้น รวมถึงพระที่ออกบิณฑบาตตอนเช้าทำให้ผมแอบนึกถึงหลวงพระบาง

บางครั้ง .. ความโดดเด่นก็มาจากความเรียบง่ายนี่แหละ

[ดอกปีบ]

ภาพแม่ค้าร้านกาแฟอารมณ์ดีที่เราแวะไปเยี่ยมตอนเช้า ..

กับอีกภาพ ..
ไม่ทราบว่าคุณลุงมีปรัชญาอะไรในการประกอบอาชีพรับจ้างลับมีด ลับกรรไกร แต่ปรัชญาท้ายรถเข็นของคุณลุงดูน่าสนใจทีเดียว

[ดอกปีบ]

พวกรวมพลกันเรียบร้อย เราก็อพยพไปฝากท้องที่อ่าวมะนาวกันอีกครั้ง

ผมเลยถือโอกาสเก็บภาพบรรยากาศอ่าวมะนาวมาฝาก อ่าวที่มีสัณฐานหากมองจากด้านบนแล้ว จะมีลักษณะเหมือนผลมะนาว