เลือกสีตามสไลต์ที่คุณชอบ:
SaveOurSea.NET  

กลับไป   SaveOurSea.NET > ท่องเที่ยวทั่วแผ่นดิน

ตอบ
 
Share คำสั่งเพิ่มเติม เรียบเรียงคำตอบ
  #131  
เก่า 29-11-2012
koy's Avatar
koy koy is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 652
Default

ในที่สุดก็ถึงไฮไลท์ของทริป เวนาปิกชู ที่พวกเราทั้งปีน ป่าย คืบ คลานขึ้นไปจนได้

ยังจำภาพนั้นติดตา หลังจากที่พวกเราคือพี่ไพโรจน์ พี่หมอฮวง อ้อย และติ๋วขึ้นไปบนยอดเวนาิปิกชูแล้ว ยังคุยกันว่าสงสัยพี่สองสายคงไม่ขึ้นมาแล้วแหละ เพราะเส้นทางมันชันสุดๆ พอเวลาผ่านไปพอสมควร ผมกับอ้อยตัดสินใจจะลงจากยอดแล้ว ก็เห็นพี่สองสายกับไกด์เดินทะลุหมอกขึ้นมา สุดจะทึ่งงงงงจริงๆ
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #132  
เก่า 29-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default



ขอบคุณค่ะ น้องก้อย....ที่มาเป็นกำลังใจโดยตลอด


การขึ้นไวนาปิกชูครั้งนี้...เป็นความสุขใจและภูมิใจ ในชีวิตครั้งหนึ่ง ที่สามารถเอาชนะใจและกายของตัวเองได้สำเร็จค่ะ....

__________________
Saaychol

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สายชล : 29-11-2012 เมื่อ 22:50
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #133  
เก่า 29-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default




นกน้อบตัวกระจิดริดหลายตัว บินร่อนไปร่อนมา แล้วก็ถลาลงมาอยู่ใกล้ๆตัวฉันและนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ ที่นั่งพักอยู่แถวๆระเบียงหินริมหน้าผา มันส่งเสียงร้องจิ๊บๆหวานเสนาะโสต ฉันเข้าใจว่ามันคงบินมาขออาหาร ที่นักท่องเที่ยวเคยให้อยู่เป็นประจำ จนคุ้นชินกับมนุษย์ ไปค้นชื่อเขาดู พบว่าเขาชื่อว่า Rufous-collared Sparrow




__________________
Saaychol
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #134  
เก่า 29-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default


ทางเดินขึ้นยอดเขา เริ่มเป็นบันไดหินสลับกับลานหญ้าบนระเบียง ที่ทำเป็นชั้นๆ เหมือนนาขั้นบันได เห็นการสร้างอาคารและทางเดินบนยอดเขาแห่งนี้แล้ว นับถือความสามารถของชาวอินคาจริงๆค่ะ...ก็แค่เราเดินขึ้นมาถึงนี่ได้ ก็แทบจะม้วยมรณาแล้ว นี่เขาขนหินหนักๆขึ้นเขาสูงชัน มาสร้างอะไรต่อมิอะไรได้อย่างน่ามหัศจรรย์...












__________________
Saaychol
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #135  
เก่า 29-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default



จุดที่ฉันนั่งพัก เมื่อชะโงกหน้าลงไป จะเห็นมุขที่ยื่นออกไปบนหน้าผาสูงชัน ทางด้านติดกับมาชูปิกชู ซึ่งดูออกจะแปลกไปจากที่เคยได้เห็นมา ไกด์บอกว่า ตรงจุดนี้ อาจจะเป็นที่สำหรับยืนส่งสัญญาณไฟสื่อสารกัน ระหว่างไวนาปิกชู กับมาชูปิกชู และยอดเขาอื่นๆ ที่มีทหารรักษาความปลอดภัยประจำอยู่...






เมื่อเมฆหมอกเริ่มจากลง เราก็เห็นว่ามุขนั้นยื่นและหันตรงไปทางมาชูปิกชูจริงๆ...จากจุดนี้ นาขั้นบันไดซึ่งอยู่ด้านล่างทางทิศตะวันออกของมาชูปิกชู และถนนซิกแซก ที่รถบัสใช้วิ่งขึ้นลง สามารถมองเห็นได้ชัดเจน เสียดายที่ยอดมาชูปิกชูยังถูกเมฆหมอกคลุมอยู่มิด







เมื่อมองขึ้นด้านบน ก็เห็นอาคารที่มีลักษณะสมบูรณ์มาก ตั้งตระหง่านอยู่ริมหน้าผา อาคารนี้นับเป็นอาคารแรกที่เราได้เห็นบนไวนาปิคชู...





__________________
Saaychol

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สายชล : 29-11-2012 เมื่อ 23:30
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #136  
เก่า 29-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default



สองตายายช่วยกันฉุดช่วยกันดึง โดยมีไกด์คอยช่วยเหลือ และเป็นกำลังใจให้เราไปตลอดทาง จนในที่สุด...เราก็ทะลุเมฆขึ้นไปยืนบนจุดสุดท้าย ที่เกือบจะถึงยอดเขาไวนาปิกชู


น้องๆอีก 5 คน...ส่งเสียงทักทายต้อนรับเรา ที่สามารถตะเกียกตะกายขึ้นมาถึงจุดนี้ได้สำเร็จ






กว่าจะไปถึงน้องๆที่อยู่ด้านบนได้...ฉันจำเป็นต้องปีนขึ้นบันได.....แบบนี้...






และ...แบบนี้...






น้องๆต้อนรับเราด้วยผลสตรอเบอรี่่ป่า ที่ขึ้นอยู่บนลานหญ้าของระเบียง ซึ่งแต่เดิม น่าจะเป็นที่ที่ใช้ปลูกผัก หรือไม้ดอกไม้ประดับ...ช่างน่ารักเหลือเกินค่ะ ฉันเห็นแล้วแทบหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง





__________________
Saaychol

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สายชล : 29-11-2012 เมื่อ 23:59
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #137  
เก่า 30-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default


เมื่อพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว...ไกด์พาเราเดินไปที่โพรงถ้ำแคบๆเล็กๆ แล้วเขาก็เดิน...ที่ถูกน่าจะเรียกว่าแทบจะคลานเข้าไป ฉันโวยวายจะไม่เข้า แต่เขาก็บอกว่าถ้าไม่เข้าทางนี้ เราจะต้องเดินอ้อมและปีนเขาอีกไกล...เอ้าเข้าก็เข้า...


ฉันต้องนั่งยองๆตอนจะมุดเข้าโพรงถ้ำเล็กๆที่เปียกแฉะ แล้วค่อยๆขยับเข้ามาในโพรงที่กว้างกว่าปากโพรงเล็กน้อย จึงพอจะยืดขาค้อมตัวเป็นเบ็ดแล้วเดินไปทางปากโพรง ที่ตีบเล็กกว่าปากโพรงอีกด้าน โดยมีไกด์แอบนั่งถ่ายภาพฉันอยุ่กลางโพรงถ้ำ....


กว่าจะลอดออกไปได้...ฉันต้องเหยียดตัวยาว แล้วคลานกระดืบๆออกไป





บัดดี้ของฉันก็ต้องรอดโพรงถ้ำ และเจอสภาพเดียวกันกับฉัน





แต่เขากลับหัวเราะร่าด้วยความขบขัน...





ออกมาจากโพรงนั้นแล้วยังไม่พอ เรายังต้องเข้าไปในโพรงหินเล็กๆ แล้วปีนบันไดลิง เพื่อโผล่ไปบนลานหินแกรนิตก้อนใหญ่ๆที่วางเรียงกันเป็นลานกว้างที่เทลงเล้กน้อย


....นี่คือโพรงหินที่เราปีนบันไดลิงแล้วโผล่ขึ้นมาบนลานหิน....



__________________
Saaychol

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สายชล : 30-11-2012 เมื่อ 00:25
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #138  
เก่า 30-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default



ออกมาจากโพรงหินแล้วก็ต้องป่ายปีนต่อ...ดูภาพแล้วหวาดเสียวดีแท้ (แต่ตอนป่ายปีนกันนั้น ไม่ได้นึกกลัวอะไรกันเลย)






เราปีนไปนั่งรวมกันอยู่ในร่องระหว่างหินก้อนใหญ่...ฉันเพิ่งมาสังเกตว่าน้องไพโรจน์และน้องหมอฮวงหายไป ได้ทราบจากน้องอ้อยว่า น่าจะลงเขาไปแล้ว






แต่ไกด์ที่น่ารักบอกเราว่า มาถึงที่นี่แล้วทั้งที เราควรจะปีนขึ้นไปอยู่บนยอดหิน ที่สูงที่สุดของไวนาปิกชู...และแล้วเขาก็ชี้ให้เราปีนขึ้นไปนั่งบนหินก้อนที่อยู่สูงที่สุดในบริเวณนั้น และนั่นหมายถึงยอดที่สูงสุดของไวนาปิกชูด้วย ฉันกับน้องติ๋ว จึงค่อยๆถัดก้นจากร่องหิน ขึ้นไปนั่งอยู่บนยอดหินที่สูงที่สุดนั้นทันที แบบไม่มีอิดเอื้อน






จากนั้น...บัดดี้ของฉัน น้องก้อย และน้องอ้อย ก็ตามขึ้นไปนั่งอยู่บนหินก้อนเดียวกัน..




__________________
Saaychol

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สายชล : 01-12-2012 เมื่อ 22:54
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #139  
เก่า 30-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default



อากาศเย็นสบาย...ฉันเชื่อว่าทุกคนมีความสุขกันมาก ความเหน็ดเหนื่อยและเมื้อยล้าจากการปีนเขาขึ้นมานั้น มลายหายไปสิ้น...





เช่นเดียวกับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆที่จับจองยอดหิน นั่งๆนอนๆพักผ่อนอย่างสบายใจ...





เจ้านก Rufous-collared Sparrow ตัวจ้อย เดินมาอยู่ใกล้ๆเรา พร้อมส่งเสียงหวานเหมือนขับกล่อมเรา (แต่จริงๆมีนคงร้องขออาหารจากเรามากกว่า)






น่ารักเหลือเกินค่ะ...




__________________
Saaychol
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
  #140  
เก่า 30-11-2012
สายชล's Avatar
สายชล สายชล is offline
Senior Member
 
วันที่สมัคร: May 2009
สถานที่: Bangkok
ข้อความ: 9,160
Default



ฝนเริ่มโปรยปรายเปาะแปะลงมา เสี่ยงเกินไปที่จะอยู่บนที่โล่งอย่างนี้ เราจึงพากันลงจากก้อนหินบนยอดเขาไวนาปิกชู ด้วยความอาลัยอาวรณ์....ไกด์พาฉันและบัดดี้ลงไปนั่ง ที่ระเบียงกว้างด้านที่ติดกับมาชูปิกชู ส่วนน้องๆขอตัวลงไปข้างล่าง เพื่อไปสมทบกับน้องไพโรจน์ และ น้องหมอฮวง


ณ.จุดที่เรานั่งกันอยู่ เมื่อเมฆฝนลอยผ่านไป เราก็พอจะได้ชมวิวทิวทัศน์ ที่อยู่เบื้องล่าง....






นั่นไง...อาคารที่ฉันได้เห็น ตอนอยู่ที่ระเบียงด้านล่าง แล้วนั่นต่ำลงไปเบื้องล่าง เป็นเขื่อนกั้นแม่น้ำอูรูบัมบา ที่อยู่ด้านตะวันตกของมาชูปิกชู






มาชูปิกชูเริ่มปรากฏให้เห็นลางๆเลือนๆ






และแล้วก็เลือนหายไป..



__________________
Saaychol

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สายชล : 01-12-2012 เมื่อ 22:59
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
ตอบ

คำสั่งเพิ่มเติม
เรียบเรียงคำตอบ

กฎการส่งข้อความ
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is ใช้ได้
Smilies are ใช้ได้
[IMG] code is ใช้ได้
HTML code is งดใช้

Forum Jump


เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 08:05


vBulletin รุ่น 3.8.10
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2024, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด
Ad Management plugin by RedTyger