ช่วงที่ผ่านมานี้ ตั้งแต่กลับมาจากการไปดำน้ำปล่อยหอยมือเสือและเก็บขยะที่สิมิลัน สุรินทร์ เมื่อเดือนเมษายน
ผมวนเวียนคิดเรื่องหนึ่งมาหลายรอบแล้วเกี่ยวกับเรื่องใกล้ๆตัวผมอย่าง กุ้งการ์ตูน (Harlequin Shrimp) ในช่วงเวลาการทำงานที่ผ่านมาเห็นกุ้งการ์ตูนมามากพอสมควร เห็นในตู้ เห็นในถุง เห็นตอนที่มาถึงกรุงเทพ แต่ไม่เห็นเมื่อเวลาที่ดำน้ำ เชื่อมั๊ยครับ ตั้งแต่ผมดำน้ำได้จนถึงตอนนี้ผมเคยเห็นกุ้งการ์ตูนในทะเลจริงๆ เป็นๆ แค่ 2 ครั้งเท่านั้น แต่เห็นในตู้ชินตา ทั้งๆที่รู้ว่ากุ้งเหล่านี้มาจาก สิมิลันเหมือนกัน งง มาได้ยังไง แล้วไม่หมดเหรอ จากข้อมูลที่ผมได้มาจากการพูดคุยกับบางคน ก็รู้ว่ากุ้งการ์ตูนปีๆนึงถูกจับจากธรรมชาติไม่น้อยเลย สูงกว่าหลักร้อยตัวล่ะ เป็นพัน หลายพัน ผมคิดว่า เป็นสัตว์อย่างนึงที่น่าสนใจสำหรับผมนะ สำคัญต่อระบบนิเวศขนาดไหนผมไม่รู้ลึก แต่ที่แน่ๆ เป็นสัตว์ที่การเลี้ยงปลาทะเลสวยงามต้องการอย่างมาก และมี order จากผู้ค้าทุกเดือน ประมาณว่ามีเท่าไหร่เอาหมด เมื่อเป็นแบบนี้ซักวันคงหมด และคงหมดง่ายๆถ้าไม่มีการควบคุม
จริงๆ สัตว์ทะเลและสัตว์ป่าอีกหลายอย่างก็ตกในสถานะเดียวกันนี้ แต่ด้วยปัจจัยบางอย่างในความคิดผม จึงดันให้ผมทะลึ่งที่จะคิดและลอง แรกสุดเลยที่ได้จากการสังเกต ทุกๆครั้งที่ผมเห็นการส่งปลาทะเลสวยงาม เมื่อมีกุ้งการ์ตูนมาด้วย ตัวเมียที่มีไข่มักปล่อยตัวอ่อนออกมาหมดเลย เคยคิดว่ามันคงไม่รอด อาจจะเป็นการคลอดก่อนกำหนด ตัวอ่อนไม่แข็งแรง แว๊บนั้นแหละครับ ครั้งหนึ่งผมได้ ขอ ลูกกุ้งที่มีอยู่เยอะในถุงพวกนั้นมาทดลองอนุบาลดู รอดก็ดีไม่รอดก็ถือว่าได้ลอง สรุปรอดได้ซักระยะ แล้วก็ตาย แต่ตายเพราะความไม่มีเวลาดูแลของผมเอง ถึงได้รู้ว่า มันก็ไม่ได้อนุบาลยากไปกว่ากุ้งเศรษฐกิจเลย ตลอดช่วงนั้น ลองหาข้อมูลทางเน็ตส่วนใหญ่ก็เจอแต่ข้อมูลของนักเลี้ยงปลาทะเล ข้อมูลทางวิชาการมีน้อยมาก ในต่างประเทศเองก็มีบ้างถ้าได้ดูในเวบงานวิจัยอย่าง science direct อะไรทำนองนี้น่าจะมีอีก แต่ไม่ค่อยได้เข้ามหาลัยไปค้นข้อมูลเท่าไหร่ ข้อมูลจากทางราชการไทยเองก็น้อยมาก เรื่องเพาะเลี้ยงอนุบาลหาไม่ได้เลย พี่ๆท่านใดเคยได้มีข้อมูลบ้างไหมครับ แนะนำด้วย
เคยหวังว่าอนุบาลได้ จะเอาไปปล่อยพร้อมหอยของพี่แม่หอย แต่ก็เป็นแค่ฝันเล็กๆครับ เอาเข้าจริงต้องใช้เวลาและผมอยู่กลางกรุง เซ็ง ทุนบาน ต้องการพื้นที่ครับ น้ำทะเลเทียม ระบบบำบัด แพลงก์ตอน ดาวเหยื่อที่เป็นอาหารและระบบขยายพันธุ์ดาวทะเลเหล่านี้ พื้นที่ๆมากกว่าแค่ห้องขนาด 3x5 เมตร ผมลองผมเลยรู้ว่าลำพังผมไม่ไหวครับ
แต่พอนึกย้อนดู ประมงสถานีชายฝั่ง aquarium ของรัฐฯ (ไม่อยากยุ่งเอกชน) มีทรัพยากรทุกอย่างพร้อมเลย แต่บุคลากรนี่ไม่รู้จริงๆครับเพราะงานวิจัยก็ไม่เจอเลยไม่รู้ พี่แม่หอยรู้จักใครบ้างมั๊ยครับ
ผมไม่ได้จะหาเรื่องให้ลำบาก เพราะรู้ว่าเจ้าหน้าที่รัฐที่มีอยู่และใส่ใจ งานล้นมือแล้ว และแค่การเพาะเลี้ยง ไม่ใช่หนทางอนุรักษ์ที่สมบูรณ์นัก เพราะถ้ายังบริโภคกันหนักๆอยู่แบบนี้
เป็นแค่อารมณ์เพียงช่วงหนึ่งของจังหวะชีวิตที่คิดได้ เลยมาพูดคุยกับพี่ๆในห้องนี้ดูครับ ไม่ได้คึกคัก หวังอะไรมากมาย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนิดๆ และแค่แอบฝันไว้บ้างเท่านั้น กุ้งการ์ตูนเป็นสัตว์ทะเลตัวหนึ่งที่ผมชอบมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะคิดว่ามีปะการังมันก็น่าจะต้องมีกุ้งการ์ตูนซิ (เดี๋ยวนี้รู้แล้วครับ ว่าไม่ใช่)
