แม่น้ำท่าจีน.....จากวัดดอนหวายถึงวัดไร่ขิง

[สายชล]

                             


                               แม่น้ำท่าจีน.....จากวัดดอนหวาย...ถึง....วัดไร่ขิง

[สายชล]

ตอบได้ไหมคะ.......แม่น้ำอะไรในประเทศไทยแม่น้ำใดหนอ.....ที่มีชื่อเรียกถึง 4 ชื่อ......

คำตอบก็คือ......"แม่น้ำท่าจีน"

แม่น้ำท่าจีนแยกตัวออกจาก แม่น้ำเจ้าพระยา ที่ตำบลท่าซุง อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี กับตำบลหาดท่าเสา อำเภอเมือง จังหวัดชัยนาท

ตอนที่ไหลผ่านจังหวัดชัยนาทเรียกว่า "แม่น้ำมะขามเฒ่า"

ตอนที่ผ่านจังหวัดสุพรรณบุรี เรียกว่า "แม่น้ำสุพรรณบุรี"

ตอนที่ผ่านจังหวัดนครปฐมเรียกว่า "แม่น้ำนครชัยศรี"

ส่วนตอนที่ไหลผ่านจังหวัดสมุทรสาครและไหลลงสู่อ่าวไทยเรียกว่า "แม่น้ำท่าจีน"

แม่น้ำสายนี้มีความยาวประมาณ 315 กิโลเมตร นับเป็นแม่น้ำสายสำคัญในภาคกลางที่ยาวเป็นที่สองรองจากแม่น้ำเจ้าพระยาที่ยาว 370 กิโลเมตร
 

[สายชล]

แต่สองสายก็ออกจะแปลกใจว่า....เหตุใด แม่น้ำช่วงที่ไหลผ่านหน้า วัดดอนหวาย ที่ตั้งอยู่ที่ ต. บางระทึก อ. สามพราน จ.นครปฐม ชาวบ้านร้านถิ่นแถวนั้นจึงไม่เรียกแม่น้ำแห่งนี้ว่า "แม่น้ำนครชัยศรี" แต่กลับไปเรียกว่า "แม่น้ำท่าจีน" แทน.....

[สายชล]

วันว่าง....สองสายชอบไปเดินซื้อเป็ดพะโล้....ห่อหมก...เนื้อทอด....ขนมหวานไทยๆ....และผลไม้สารพัดชนิดที่  "ตลาดดอนหวาย"....ตลาดโบราณริมแม่น้ำท่าจีนที่มีอายุนานกว่า ๑๐๐ ปี ที่มีชื่อเสียงในประเทศไทยอยู่ในขณะนี้

แต่วันนี้....เราขอพาพี่น้องไปล่องเรือชมแม่น้ำท่าจีนกันก่อน  ส่วนตลาดดอนหวายนั้น คราวหน้าจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะคะ 

[สายชล]

เราไปถึงตลาดดอนหวายตอนเที่ยงกว่าๆ.....แล้วก็ตรงดิ่งไปซื้อตั๋วใบละ 60 บาทสองใบเพื่อลงเรือล่องแม่น้ำท่าจีน ช่วงระหว่างวัดดอนหวายและวัดไร่ขิง ซึ่งจะใช้เวลาราวชั่วโมงครึ่ง 

จากนั้นเราก็รีบเดินไปซื้อข้าวเหนียวเนื้อทอด น้ำเก๊กฮวย และน้ำดื่ม แล้ววิ่งไปที่ท่าน้ำหน้าวัดดอนหวายที่มีเรือเอี้ยมจุ๊นที่ดัดแปลงเป็นเรือนำเที่ยวจอดเทียบท่าคอยอยู่แล้ว....

[สายชล]

วันนี้ไม่ใช่วันหยุด....แต่ไหง๋ผู้คนมากมายพากันไปนั่งคอยอยู่บนเรือจนเกือบเต็มแล้ว

ผู้โดยสารที่นั่งจับจองโต๊ะอยู่นั้น มีทั้งคนไทย....จีน....ฝรั่ง....แขก.....

อืมมม....นับเป็นเรือนานาชาติ  ที่มาวิ่งอยู่ในแม่น้ำเล็กๆของไทย.....น่าภูมิใจไม่น้อย....

[สายชล]

เที่ยงครึ่ง....เรือแล่นออกจากท่า กลับเรือแล้วล่องใต้ไปตามแม่น้ำท่าจีน ที่น้ำกำลังไหลแรงลงทะเล.....

กัปตันเรือที่ทำหน้าที่เป็นไกด์ด้วยก็เริ่มส่งเสียงเจื้อยแจ้วบรรยายประวัติตลาดวัดดอนหวายผ่านลำโพงดังลั่นไปทั้งคุ้งน้ำ

ด้านซ้ายมือ....เรือแล่นผ่านตลาดริมน้ำดอนหวายที่มีแพและร้านขายอาหารตั้งอยู่แน่นขนัด.... 

[สายชล]

แพร้านอาหารที่มีคนนั่งอยู่เต็มเห็นจะไม่มีใครเกิน ร้านเป็ดพะโล้ของนายโอ และ ร้านเป็ดพะโล้นายหนับ

สองสายนั้นเป็นลูกค้าที่ซื่อสัตย์ของร้านเป็ดพะโล้นายหนับ เพราะทานมานาน เห็นว่าอร่อยดีและเป็ดทั้งตัวขายถูกกว่าร้านเป็ดพะโล้นายโอหลายบาท

แต่กัปตันเรือส่งเสียงบอกว่า ร้านไหนก็เหมือนๆกันแหล่ะคร้าบบบบบ.....เพราะทั้งนายโอและนายหนับเป็นพี่น้องกัน  สูตรเป็ดพะโล้นั้นได้รับมรดกสืบทอดมาจากบิดาคนเดียวกัน.....จะให้แตกต่างกันได้อย่างไร

[สายชล]

ด้านขวามือของแม่น้ำท่าจีน....เป็นเขตพื้นที่สีเขียว ที่ห้ามทำการอุตสาหกรรม.....

ขอบคุณพระเจ้า....ที่ทำให้เราได้เห็นพื้นที่เขียวขจีที่มีทั้งพืชน้ำพืชบกขึ้นอยู่หนาแน่น   

[สายชล]

พืชน้ำที่ขึ้นชื่อลือชาของสายน้ำบริเวณนี้คือ ผักกระเฉด และผักบุ้ง ที่ชาวบ้านปลูกกันไว้ในน้ำหน้าบ้านตัวเอง โดยใช้ต้นไผ่ยาวๆปักกลางกอผักบุ้งและผักกระเฉดเพื่อไม่ให้ลอยหนีไปไหน แล้วให้ผักทอดยอดยาวหากินไปตามแต่ใจปรารถนา

อยากจะกินหรืออยากจะขายผักทั้งสองชนิดนี้ก็เพียงพายเรือไปเด็ดยอดอ่อนที่ออกได้ออกดีไม่มีหมด....

[สายชล]

ที่ว่างที่ไม่ใช่หน้าบ้านใครก็ยังมีผักบุ้งและผักกระเฉดให้เด็ดยอดอยู่ทั่วไป......

[สายชล]

บ้านเรือนไทยเก่าแก่มากมายตั้งอยู่ริมแม่น้ำ....

สองสายนั่งมองบ้านไทยหลังสวยนี้มาหลายปี.....ดูเหมือนบ้านจะถูกทิ้งร้าง....รกเรื้อ.....รุงรัง....

น่าเสียดายค่ะ

[สายชล]

บ้านหลังนี้ดูไร้ชีวิตชีวา.....ศาลาท่าน้ำผุพังไปเกือบหมด...

[สายชล]

กัปตันบอกว่า.....บ้านหลังนี้เก่าแก่ที่สุดในย่านนี้ เห็นว่าสร้างมาตั้งแต่ปลายสมัยอยุธยา อายุเกือบสามร้อยปี

แค่กระเบื้องหลังคาบ้านที่โผล่ออกมาเหนือยอดกล้วยก็มีค่าประเมินมิได้....และหาดูที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว.....

[สายชล]

ตอนเราไปน้ำลงมากเพราะใกล้วันน้ำใหญ่.....

ท่าน้ำหลังซ้ายมือจึงโผล่ให้เห็นชัดเจน  แต่พอหน้าน้ำหลาก หรือน้ำขึ้นสูงมากๆ ท่าน้ำหลังนี้ก็จมอยู่ใต้น้ำมิดถึงหลังคา....