
........ก่อนอื่นก็ต้องขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของทหารหาญทั้ง 7 ท่าน ที่ยอมเสียสละแม้กระทั้งชีวิตของพวกท่านเพื่อความสงบสุขร่มเย็นของผืนแผ่นดินไทย.......และในชีวิตผมถึงแม้นจะมิได้เป็นทหารแต่ก็เรียน รด. และถิ่นฐานเดิมก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองทหาร จึงมีความใกล้ชิดและรู้เห็นรวมถึงการได้สัมผัสกับพวกเขาเหล่านั้นที่ต้องสูญเสีย....คนที่รัก....ผู้เป็นกำลังของครอบครัว....ที่ไม่มีวันกลับมา...
..........ทหารกล้าจากไปใจหายนะ
..........เสียสละทั้งกายใจได้ให้เห็น
..........แล้วเมื่อไหร่จะสงบสุข
ใต้ร่มเย็น
..........ไม่อยากเป็นเยี่ยงนี้ทุกวี่....วัน...
...........ขออาลัยแด่ท่านผู้จากไป.........สดุดี....