เมื่อเราสามารถเพาะขยายพันธุ์หอยมือเสือได้มาก ความคิดแรกๆ ก็คืออยากให้เกาะจานซึ่งตามธรรมชาติแล้วน่าจะเคยมีหอยมือเสืออยู่ เพราะสภาพพื้นที่เหมาะสม น่าจะใช้เป็นพื้นที่อนุรักษ์หอยมือเสือ ทำเป็นอุทยานหอยมือเสือใต้ทะเล ให้มีหอยมือเสือจำนวนมากมาย ไปชมความงามกันได้ไม่ยากนัก.. แล้ววันหนึ่งเจ้าหน้าที่ของศูนย์ประมงคลองวาฬของเราก็ได้ทดลองนำหอยมือเสือจำนวนหนึ่งไปทดลองปล่อย แต่ภารกิจแรกนั้นผ่านไปอย่างทุลักทุเลเพราะคลื่นลมแรง น้ำขุ่น.. แต่ก็ไม่ทำให้ความคิดเรื่องอุทยานหอยมือเสือที่นั่นจบไปง่ายๆ
ในที่สุดลูกหอยมือเสือจำนวนหนึ่งก็ได้มีโอกาสทะยอยนำไปลงทะเลอีก 3 ครั้ง มีสมาชิกนักดำน้ำอาสาสมัครหลายท่านรวมทั้งสมาชิกกลุ่ม SOS ของเราคือพี่สองสายและอีกหลายท่านได้ไปร่วมปฏิบัติงานด้วย .. ครั้งหลังสุดก็คือประมาณ 2 ปีก่อน หลังจากนั้นเรายังไม่มีโอกาสได้ไปติดตามผลเลย ได้แต่ได้ยินคำบอกเล่าว่าเห็นหอยมือเสืออยู่หลายตัว..
จนกระทั่งเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2550 ..สองวันที่ผ่านมา แม่หอย แม่เล็กน้อย และน้องจี๊ด ได้อาศัยเรือเร็วตรวจการประมงทะเลลำน้อยหอบอุปกรณ์ดำน้ำพร้อมกล้องน้อยของแม่หอยไปดูผลงานที่นั่น .. ภาพที่เราได้เห็นทำให้ดีใจจนแทบโดดลอยขึ้นมาจากน้ำ.. ลูกหอยของเรายังมีเหลืออยู่เป็นจำนวนมากมายหลายสิบหรืออาจจะนับร้อยตัว แถมแต่ละตัวโตสวยสมบูรณ์ ขนาดกว่าฟุตแทบทั้งนั้น พบเปลือกที่ตายอยู่บ้างซึ่งนับว่ามีเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับตัวที่ยังมีชีวิตอยู่..
ดีใจจนต้องรีบโทรแจ้งพี่สองสายให้ตื่นเต้นด้วย .. แต่ตั้งท่าไม่ถูก ไม่รู้จะเริ่มต้นโพสต์ว่าไงดี..
จนกระทั่งร่อนไปร่อนมาเมื่อเช้านี้ ไปจ๊ะเอ๋กระทู้หนึ่ง มีเรื่องเกาะจานมีข้อความเกี่ยวกับหอยมือเสือด้วยสิ ..
http://www.siamscubadiving.com/board/view.php?tid=2067&begin=0ชื่นใจกับพวกเราหน่อยนะคะ.. ไชโย้..