อัศจรรย์.....อันดามันเหนือ

[สายชล]

North Point ในยามเช้า.....

ที่นี่น้ำใสกว่าที่อื่นๆ แต่ก็มีแพลงก์ตอนลอยอยู่ทั่วไป ความงามของที่นี่ยังไม่ฟื้นคืนกลับมาเหมือนเมื่อปีก่อนๆ

อย่างไรก็ตาม...คราวนี้สองสายได้มีโอกาสพบกัลปังหาที่เราร่วมกับนักดำน้ำหลายๆท่านมาช่วยชีวิตไว้ แล้วกัลปังหาเหล่านั้นบางส่วนก็ยังมีชีวิตอยู่รอดมาได้จนถึงวันนี้

ดังเช่น กัลปังหาเลขที่ 3  ซึ่งเป็นรุ่นแรกๆที่เราทดลองใช้มารีนซีเมนต์ยึดต้นติดกับหินปะการัง ซึ่งเขาเริ่มที่จะสร้างเนื้อเยื่อขึ้นมาจากส่วนล่างและคลุมส่วนบนๆที่ตายไปแล้ว 

[สายชล]

 

[สายชล]

 

[สายชล]

 

[สายชล]

 

[สายชล]

 

[สายชล]

 

[สายชล]

ดีใจค่ะ...ที่กัลปังหาอยู่รอดมาได้ ถ้าพวกเราไม่ช่วยเขา....เขาก็คงตายไปตั้งแต่หลังเกิดสึนามิใหม่ๆแล้ว....

[สายชล]

เราคงต้องหมั่นไปเยี่ยมเยือนกัลปังหาพวกนี้บ่อยๆค่ะ

[สายชล]

มีเต่ากระตัวโตอาศัยหากินอยู่แถว North Point

[สายชล]

นักดำน้ำกับเต่าทักทายกันกลางน้ำ....

[สายชล]

เต่าต้องหายใจด้วยปอด จึงต้องดอดขึ้นไปสูดอากาศบนผิวน้ำ....

มนุษย์กบก็ต้องขึ้นไปบนผิวน้ำ เพราะอากาศสำรองในถังใกล้หมดเต็มทน...

[สายชล]

ริเชลิว

จากหมู่เกาะสิมิลัน...เรามุ่งขึ้นเหนือ ผ่านเกาะบอน...เกาะตาชัย....เกาะสุรินทร์ ไปลอยเรือเท้งเต้งอยู่ที่ใกล้ๆกองหินใต้น้ำนาม ริเชลิว ที่อยู่ห่างจากเกาะสุรินทร์ไปทางตะวันออกราว 10 กิโลเมตร

ทะเลมีคลื่นเพียงเล็กน้อยตอนที่เรากระโดดลงไปในน้ำ แต่กระแสน้ำนี่สิคะ เล่นเอาบางคนแทบถอดใจ เพราะกว่าจะว่ายน้ำไปจับสายทุ่น แล้วจับเชือกไต่ลงไปถึงยอดหินใต้น้ำได้ก็เล่นเอาหอบใต้น้ำ

ลงไปแล้วก็ไปเจอกับน้ำที่มีสีเป็นชั้นๆ...จากสีฟ้าใสบริเวณใกล้ผิวน้ำ ต่ำลงไปก็กลายเป็นสีเขียวอ่อนๆ แล้วก็เขียวเข้มขึ้นๆ จนที่พื้นทราย....น้ำทะเลก็กลายเป็นสีเขียวมรกต 

[สายชล]

แถมด้วยน้ำทะเลที่เดี๋ยวเย็นเดี๋ยวร้อน  ว่ายๆไปสักพักน้ำก็ใสแจ๋วขึ้นมาเฉยๆ พอว่ายไปอีกหน่อย....อ้าวววว น้ำกลายเป็นสีแดงปนเหลืองซะแล้ว พอว่ายไปอีกด้าน...น้ำกลับใสแจ๋วมองเห็นได้ไกลเกือบ 20 เมตร

ปรากฎการณ์อย่างนี้สันนิษฐานว่าเกิดจากปรากฎการณ์ที่เรียกว่า Upwelling ซึ่งมักจะเกิดขึ้นในวันที่แสงแดดแผดจ้า อุณหภูมิของอากาศขึ้นสูง ทำให้ผิวน้ำมีอุณหภูมิสูงกว่าปกติไปด้วย น้ำทะเลถูกความร้อนเผาผลาญก็กลายเป็นไอลอยขึ้นไปเหนือผิวน้ำ ลมที่โชยพัดผ่านมาเหนือน้ำก็จะหอบไอน้ำพร้อมกับทำให้น้ำด้านบนไหลถ่ายเทไปทางเดียวกับกระแสลมด้วย

น้ำทะเลที่อยู่ลึกๆที่อุณหภูมิต่ำหรือเย็นกว่าก็จะไหลขึ้นมาแทนที่น้ำที่มีอุณหภูมิสูงกว่าที่อยู่ด้านบน พร้อมกับหอบเอาตะกอนและแพลงก์ตอนที่อยู่ข้างล่างขึ้นมาด้านบนด้วย น้ำก็เลยทั้งขุ่นทั้งเย็น แถมด้วยกระแสน้ำจะแรงขึ้นแต่ปลาจะมาชุกชุมเพราะมารุมกินแพลงก์ตอนกัน

ผ่านไปสักพัก...เมื่อกระแสน้ำหยุด ตะกอนหนักที่ถูกกระแสน้ำหอบไปด้านบนก็จะตกกลับลงมาด้านล่าง พร้อมกับพาความอุ่นจากด้านบนตกลงมาด้วย น้ำก็เลยค่อยๆใสขึ้นและอุ่นขึ้น

ถ้าเราไปอยู่ในบริเวณที่เกิด Upwelling เราก็เลยเจอทั้งน้ำขุ่น....น้ำใส...แถมด้วยน้ำเย็นๆ...อุ่นๆ...เป็นระยะๆ

ถ้าปรากฎการณ์นี้รุนแรงมาก ก็ควรจะหลีกเลี่ยงเสียดีกว่าค่ะ บางครั้งหนีไปอีกด้านหนึ่งของกองหิน สภาพน้ำก็ใสเป็นปกติแทบไม่น่าเชื่อ.... 

[สายชล]

ของดีๆมักมากับน้ำขุ่นๆเพราะแพลงก์ตอน....งานนี้สายชลเลยเจอฉลามวาฬซะ 2 ตัว

ตัวแรกตัวใหญ่ราว 7 เมตร เสียแต่ว่ายอยู่รอบนอกของกองหิน ผ่านมาแบบรีบร้อนแล้วก็ว่ายรี่เข้าไปในบริเวณที่น้ำขุ่นเป็นสีเขียวมรกต ซึ่งไม่มีประโยชน์ที่จะตามไป

ในไดฟ์ถัดมา...ฉลามวาฬตัวไม่ถึง 3 เมตรดี ว่ายมาข้างหลังขณะนักดำน้ำในกลุ่มของสายชลกำลังทำ Safety Stop กันอยู่  ตัวสายชลเองนั้นถือกล้องสองมือแทนคุณสายน้ำที่ยิง Safety Sausage ขึ้นไปแล้วก็ยังเกาะหินเฉยอยู่ไม่ยอมรับกล้องของตัวเองคืนไปสักที พอหันไปเห็นฉลามวาฬ...สายชลก็เขย่าคุณสายน้ำพร้อมกับส่งเสียงกรี๊ดๆ แต่เขากลับเฉยๆ ก้มหน้าก้มตาแถมไม่ยอมรับกล้องคืนไป

จนฉลามวาฬว่ายผ่านหัว ชนิดมือเอื้อมถึง และว่ายไปข้างหน้าแล้ว คุณสายน้ำก็ยังเฉยอยู่....ไม่รับก็ไม่รับ สายชลโยนกล้องของคุณสายน้ำทิ้งไปซะเลยให้รู้แล้วรู้รอด แล้วสายชลก็ว่ายตามฉลามวาฬไปเพื่อถ่ายภาพเธอ

สายไปเสียแล้ว....คุณฉลามวาฬน้อยเธอว่ายลึกลงไป และเข้าไปว่ายตีคู่กับน้อง Vita และผ่าเข้าไปกลางกลุ่มน้อง SNR ที่อยู่กันหลายคน และแล้วความชุลมุนก็เกิดขึ้น ฟองอากาศที่ฟู่ขึ้นมาจากนักดำน้ำที่ตื่นเต้นทั้งหลายที่ปะทะหน้าสายชลไม่ขาดสายนั้น ทำให้ไม่สามารถถ่ายภาพฉลามวาฬได้แม้แต่ภาพเดียว....

ถ้าอยากชมภาพฉลามวาฬสวยๆตัวนี้ต้องไปอ่านและชมภาพฝีมือน้อง Sky ที่กระทู้นี้ค่ะ

http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=5.0

ส่วนสายชลถ่ายได้แต่กระเบน Marble Stingray ขนาดกระดงที่นอนนิ่งอยู่ที่พื้นทราย แล้วก็ขึ้นมาว่ายโชว์ให้ถ่ายภาพเสียเพลิน...