พิพิธภัณฑ์บางกอก

[Plateen]

โต๊ะทำงานจัดวางอุปกรณ์เครื่องเขียนโชว์ไว้ข้างใน

ที่เห็นอยู่ในกล่องพื้นขาวๆมีชิ้นส่วนเล็กๆวางอยู่13ชิ้นและแท่งยาวสีแดงวางพาดอยู่คือปริศนาที่ให้ทายกันว่าคืออะไร

ไม่ยากเลยใช่มั้ยครับ ใครเกิดทันได้ใช้ต้องรู้แน่นอน

[Plateen]

ชั้นสองเป็นบอร์ดแสดงเรื่องราวความเป็นมาและพัฒนาการของชุมชนในเขตบางรัก มีรายชื่อบุคคลสำคัญที่มีความเกี่ยวพันกับพื้นที่นี้อยู่ด้วย

[Plateen]

บรรพบุรุษของโทรศัพท์

[สายชล]

"ปากของปากกาคอแร้ง"...ที่ไว้ใช้สำหรับคัดลายมือทั้งไทยและอังกฤษใช่ไหมจ๊ะ มีหลายขนาดให้เลือก  นำไปเสียบกับตัวด้ามปากกาสีแดงซึ่งวางพาดอยู่

แห่ะๆ...เคยใช้ตอนอยู่โรงเรียนฝรั่ง ทั้งมือทั้งเสื้อเปื้อนหมึกเละเทะทุกทีที่ถูกจับคัดลายมือ

[Plateen]

อะจ๊ากซ์...พี่สายชลตอบถูกคนแรกเลยอ่ะ
 

[Mermaid]

สวยดีค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้ชมนะคะ Mermaid เป็นคนหลังเขาค่ะ ไม่ค่อยได้ไปไหน หรือได้ดูอะไรสวยๆกะเค้าเลย

[Mermaid]

อ่ะ อันนี้คำถามแอบทายอายุ..อ่ะ 
แต่หนูก็เคยใช้ปากกาคอแร้งเหมียนกันนะ แต่ดันตอบมะถูก แง้ว....

[สายชล]

แห่ะๆ...ที่ตอบถูกนี่แสดงว่าเป็นคนยุคเดียวกับบ้านหลังนี้ เพราะได้เห็นได้ใช้ของเกือบทุกอย่างในภาพมาแล้วค่ะ

เฮ้อออ....คิดถึงความหลังครั้งก่อนเก่า ซึ่งมีแต่สุขหาทุกข์ไม่ค่อยจะเจอ....

[Mermaid]

วันวานยังหวานอยู่ค่ะ พี่สายชล

[Dokpeep]

ขอบคุณมากๆเช่นกันครับ ..
มีโอกาสจะได้ไปแวะเวียนเข้าไปชมบ้าง ..
ชอบมากๆเลยครับ เก่าและก็คลาสสิคด้วย ..

[แม่หอย]

 
โห.. เห็นภาพปริศนาปุ๊บ แม่หอยก็ตอบถูกปั๊บ แต่มาช้าไปหน่อย พี่สายชลตอบซะแล้ว ..
โถ.. ภาพของคุณ Plateen ชัดขนาดน้านนน.. ทำไมป้า..เอ๊ย..พี่จะไม่รู้ล่ะค้า..
แม่หอยน่ะ อายุยังไม่มากนะจ๊ะ.. ฮึ!  แต่รู้จักปากกาคอแร้งเพราะตอนเรียนศิลปะคุณครูให้ใช้ในการเขียนตัวอักษรประดิษฐ์
เหตุการณ์รู้สึกเพิ่งผ่านมาไมนานเท่าไรนี่เอง ฮิๆ..

[สายรุ้ง]

เหตุการณ์รู้สึกเพิ่งผ่านมาไมนานเท่าไรนี่เอง ฮิๆ..

ฮิๆ พี่แม่หอย ทำไมรู้สึกเหมือนกันเลยคะ ....เวลาช่างล่วงเลยมายาวไกลถึงเพียงนี้......แล้วไฉนตีนกาบนใบหน้าถึงจะไม่โฉบมาเกาะเล่า..จริงป่าวก๊ะ..กลุ้มจายที่ซู้ด

ขอบคุณ Plateen สำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้นะค่ะ  ดูบรรยากาศแล้วนวนิยายเรื่อง รัตนาวดี + ปริศนาเลยค่ะ

[Plateen]

ฮิฮิ...รุ่นผมไม่ได้ใช้ครับ ผมเริ่มเรียนภาษาอังกฤษก็ใช้ปากกาหมึกซึมแล้ว

บ้านหลังนี้แรกก้าวเท้าเข้าไปรู้สึกขนลุกตื่นเต้น ไม่ใช่เรื่องอาถรรพ์หรือเรื่องเหนือธรรมชาติอะไรหรอกครับ แต่เป็นความรู้สึกเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปในวัยเด็กของตัวเองเหมือนผ่านมิติเวลาเข้าไปเลย

ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะยังคงมีบ้านที่เก็บบรรยากาศเก่าๆเอาไว้ได้อย่างดีอย่างนี้อยู่ใจกลางกรุงเทพเมืองใหญ่ที่ถูกกระหน่ำด้วยกระแสความเจริญด้านวัตถุ ผู้คนใช้ชีวิตที่เร่งรีบ บ้านเรือนสมัยใหม่ถูกตกแต่งประดับด้วยสารพัดของหรูหรา ผมมีเพื่อนหลายคนที่ทำธุรกิจประสบความสำเร็จมีฐานะมั่งคั่งสร้างบ้านใหญ่โตโอ่อ่า แต่ตัวเองกลับแทบไม่ได้มีเวลาอยู่เพราะต้องเดินทางติดต่อธุรกิจตลอดเวลา บ้านที่สร้างไว้อย่างสวยงามกลายเป็นให้แม่บ้านให้คนงานอยู่เฝ้า

ส่วนตัวผมเองกลับชอบบ้านหลังขนาดประมาณบ้านหลังนี้ ไม่ต้องใหญ่โตมากมาย แต่มีความเป็นบ้านที่ให้ความอบอุ่นรู้สึกสงบได้ใช้เวลาอยู่กับมันปลูกต้นไม้ทำสวนเลี้ยงปลาแค่นี้ก็พอแล้ว

บ้านหลังนี้ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเดินย้อนเวลากลับเข้าบ้านเดิมของผมเอง เพราะมีรูปแบบและการจัดผังภายในคล้ายบ้านเดิมมาก เห็นภาพตัวเองตัวกะเปี๊ยกนุ่งขาสั้นกับเสื้อกล้ามไม่สวมรองเท้าวิ่งเล่นอยู่ในสนาม ขับรถจิ๊ปเด็กวนไปวนมาอยู่อย่างนั้นไม่รู้จักเบื่อ ช่วงปิดเทอมมีเด็กข้างบ้านข้ามรั้วมาเล่นด้วย ปวดฉี่ขี้เกียจวิ่งไปห้องน้ำก็แอบยืนฉี่ใส่อ่างพลูด่างของคุณพ่อโดนจับได้เลยโดนหวดก้นซะก็ไม่เข็ด

เฮ้อ...เพ้อใหญ่แล้วเรา เดี๋ยวเค้าก็รู้ว่าแก่หรอก

[แม่หอย]

 
ที่แท้เป็นพระเอกเรื่องรัตนาวดีนี่เอง.. ฮิๆ..

[Plateen]

ป่าวคับ...
ที่จริงผมพระเอกเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ตะหาก