น้ำท่วมสมุยเหม็นทั้งเกาะ

[แม่หอย]

.. เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ไปเกาะสมุยครั้งแรกชอบมาก สภาพต่างๆ เป็นธรรมชาติ ผู้คนมีน้ำใจแค่ไหนไม่ทราบ เพราะไปพักบ้านรุ่นน้องซึ่งคนในครอบครัวก็น่ารัก แต่ไม่ได้ไปสัมผัสกับชาวบ้านอื่นๆ
ลงชายทะเล สนอร์เกิ้ลดูปลา ดูปะการังและสรรพชีวิตในทะเล ทั้งพืชและสัตว์  สมุยเป็นพื้นที่ที่มีสาหร่ายทะเลหลากหลายชนิดมาก สมัยนั้นเรียนวิชาสาหร่าย เลยสนใจเป็นพิเศษ ได้เก็บตัวอย่างสาหร่ายมาประกอบการเรียน .. ชอบมาก
เลยตั้งใจและบอกกับเพื่อนๆ ว่า ต่อไปนี้จะต้องไปเที่ยวเกาะสมุยให้ได้ทุกปี ..
แล้วแม่หอยก็ตั้งใจทำเช่นนั้นจริงๆ แต่ไปเที่ยวได้แค่ 2 ครั้ง เพราะพอปีต่อมานั้นไปเที่ยวเองกับเพื่อนๆ ต้องไปหาบังกะโลพักเอง เพราะไม่อยากไปรบกวนบ้านน้องที่เคยไป  ก็เจอน้ำใจชาวสมุยแล้วค่ะ..เหมือนๆ กับที่เจอน้ำใจชาวเกาะเต่าในยุคไล่เลี่ยกัน

ถามราคาบังกะโลหลังเล็กๆ ดูว่าไม่มีอะไร และสมัยโน้นอะไรๆ ก็ยังไม่แพง (เทียบกับอัตราค่าโรงแรมข้าราชการเบิกได้แค่คืนละ 130 บาท) เขาบอกว่าคืนละ 200 เรากระยาจกยากจนก็รู้สึกว่าแพงแล้ว ค่อยๆ ถามเขาว่า นี่ราคาสำหรับคนไทยแล้วหรือยังคะ  เขาบอกว่า "ราคาคนไทย ถ้าเป็นฝรั่งคิดคืนละ 150" ฟังแล้วอึ้ง..

ใครรู้จักแม่หอยตอนนี้ อย่าคิดว่าก็หน้าตาโหดเอาเรื่อง เขาเลยกวนประสาทเอานะคะ.. เพราะสมัยนั้นย้อนหลังไปยี่สิบกว่าปี แม่หอยยังเด็ก ยิ้มแย้มพูดจาอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นที่สุด ..

พอทำหน้างงเสร็จ ถามเขาว่า อ้าว.. ทำไมล่ะคะ ราคาคนไทยน่าจะลดกว่าราคาฝรั่งนะ .. เขาพูดห้วนๆ ใส่ว่า คนไทยเรื่องมาก มาพักก็แค่วันสองวัน จะต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ แต่ฝรั่งเขาไม่เรื่องมากพักทีพักนานเป็นอาทิตย์เป็นเดือน นี่ที่จริงจะคิด 300 ด้วยซ้ำ แต่นี่ลดให้แล้วนะ ฯลฯ...

ได้รับมิตรไมตรีขนาดนี้ แม่หอยก็เลยต้องบอกลา ครั้งนั้นทำอะไรไม่ได้ ก็ต้องพักๆ ไป เพราะกว่าจะถ่อไปถึงนั่น เดินทางก็ลำบากแล้ว .. กลับมาก็ไม่คิดจะไปเที่ยวอีกเลย  แต่กลับกลายเป็นมีงานให้ต้องไปทำ จำเป็นต้องไปที่นั่นอีกหลายครั้ง แต่ไม่มีความประทับใจอะไรแล้ว..

นอกจากนี้ ต่อมาก็ต้องชอกช้ำใจกับภาพเนื้อหอยมือเสือจำนวนนับสิบตัว ถูกแกะกองขายรวมกับดอกไม้ทะเลเห็ดหลุบ อยู่ในตลาดสด หลังจากพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 ได้ประกาศให้หอยมือเสือ ดอกไม้ทะเล ปะการังและสัตว์ทะเลอีกหลายๆ ชนิดเป็นสัตว์คุ้มครองไปแล้วตั้ง 6-7 ปี การจับ-ทำลายทรัพยากรเหล่านี้ ก็ยังคงเป็นเรื่องที่ไม่มีใครแคร์สำหรับที่นั่น แม้เมื่อเราเริ่มทำงานอนุรักษ์หอยมือเสือไปแล้วหลายปี ก็ยังมีเปลือกหอยมือเสือขายเต็มร้านขายของที่ระลึกที่เกาะสมุย .. ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าสถานการณ์ปัจจุบันจะดีเลวเพียงใด

ครั้งหลังสุดที่ได้ไปสมุย รู้สึกจะกว่า 4-5 ปีมาแล้วมั๊ง เห็นสภาพก็บอกได้เลยว่าเจริญ (ลง) มาก ไม่มีที่ให้ชาวบ้านทั่วไปเดินลงไปว่ายน้ำชายทะเลได้แล้วล่ะค่ะ 

[Sky]

Sky ได้ไปเที่ยวเกาะสมุยเมื่อตอนยังเด็กมากๆ ประมาณ 15-17 ปีมาแล้ว จำไม่ค่อยได้ค่ะ ยังดี ที่ตอนนั้นยังเด็ก ก็ได้แต่เที่ยวเล่นไปเรื่อย โดยไม่รู้ว่าคนที่นั่นเป็นยังไง แต่สมุยเป็นสถานที่ซึ่งทำให้เกิดแรงบันดาลใจว่า ชีวิตนี้ ต้องดำน้ำลึกให้เป็นให้ได้เลย เพราะทะเลสวยงามมากๆ เลยค่ะ ได้ไปเที่ยวหมู่เกาะอ่างทอง ก็หลงรักสุดๆ ประทับใจมาก ตั้งใจไว้ ว่าโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องไปอีกครั้งให้ได้.....เมื่อปีหรือสองปีที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปอีกครั้ง ไม่เชื่อสายตาตัวเอง ว่าสมุยเป็นเกาะที่เราขับรถเล่นรอบเกาะแต่ไม่เห็นชายหาด หรือทะเลได้ เพราะโรงแรมสร้างปิดไว้ เป็นชายหาดส่วนตัว!!! มิน่าเล่าคะ ค่าโรงแรมถึงได้แพงนัก!!! ช่วงที่ Sky ไป บังเอิญเป็นช่วง Full Moon พอดี ตามถนนหนทาง จึงมีคนเดินน้อยมากๆ ไม่รู้ว่า ป่านนั้น เกาะพะงันจะเป็นยังไงบ้าง เกาะไม่เน่าเละไปแล้วรือ.....

แต่ก็ยังมีเรื่องขำกลับมาฝากค่ะ บนถนนมีเขียนป้ายให้ระวัง....."Big Hole No Good!!!"

ไปเที่ยวสมุย เมืองไทยแท้ๆ แต่กลับไม่รู้สึกเหมือนกับว่าเราอยู่เมืองไทยซักเท่าไหร่เลยค่ะ

[สายชล]

ฟังเรื่องเกาะสมุยแล้วยิ่งเศร้าใจ....อะไรๆมันดูจะทำให้ไม่เหมือนเกาะนี้อยู่ในเมืองไทยนะคะ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่อง "น้ำใจ"......ที่แล้ง....แห้ง.....เหือดหายไปที่สมุย  ตรงข้ามกับ "น้ำเน่า" ที่มีล้นเกาะ