'ปลาขี้ตัง' ปลาที่เกือบสูญพันธุ์

[สายน้ำ]

'ปลาขี้ตัง' ปลาที่เกือบสูญพันธุ์ผสมเทียมสำเร็จแล้ว
 

 
 
 มีข่าวเป็นที่น่ายินดีที่ สถาบันวิจัยการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชายฝั่ง (NICA) ประสบความสำเร็จในการผสมเทียมปลาขี้ตัง หรือ ปลาตะกรับ ซึ่งเป็นปลาน้ำกร่อย ลักษณะป้อมสั้น เกล็ดเล็ก ครีบหลังยาว มีจุด สีดำเทากลมกระจายอยู่ทั่วลำตัวคล้ายเสือดาว รูปร่างแบนข้างรูปสี่เหลี่ยมคล้าย ปลาผีเสื้อ ซึ่งเป็นปลาที่มีรสชาติอร่อย ประชาชนในหลายประเทศ เช่น ฟิลิปปินส์ ไต้หวัน และรวมถึงประเทศไทย นิยมบริโภคกันมาก โดยเฉพาะแถบภาคใต้ ตามร้านอาหารต่าง ๆ จะนำมาทำเป็นเมนูเด็ดหลากหลายรูปแบบด้วยกัน เช่น นำมาแกง หรือทอด และที่เป็นรายการอาหาร 



ท็อปฮิตติดอันดับเลย คือ เมนูแกงส้มปลาขี้ตัง ซึ่งแทบจะทุกร้านทางภาคใต้จะต้องมีเมนูนี้ อย่างไรก็ตามจากความนิยมในการบริโภคปลาชนิดนี้อย่างมาก ตลาดมีความต้องการสูงทำให้ขายได้ราคาดี ส่งผลให้มีการจับจำนวนมาก เป็นสาเหตุให้ปลาชนิดนี้ในแหล่งน้ำธรรมชาติลดลงอย่างต่อเนื่อง จนใกล้จะสูญพันธุ์จากทะเลสาบสงขลา ซึ่งเป็นถิ่นกำเนิด รวมทั้งแหล่งน้ำชายฝั่งทะเลอีกหลายจังหวัด
 
ด้วยเหตุนี้ กรมประมงจึงศึกษาวิจัยการเพาะขยายพันธุ์ปลาขี้ตัง ซึ่งในขณะนี้ประสบผลสำเร็จในการเพาะพันธุ์โดยวิธีการผสมเทียม อีกทั้งยังสามารถพัฒนาเทคนิคการเพาะและอนุบาลลูกปลาได้อัตรารอดสูงถึง 25% ได้ลูกปลาขนาด 2-3 ซม. จำนวน 20,000-30,000 ตัว/รุ่น


 
เพื่อเป็นการช่วยฟื้นฟูทรัพยากรปลาขี้ตังให้กลับคืนสู่ทะเลสาบสงขลา กรมประมงจึงได้ร่วมกับหน่วยงานราชการ และประชาชนในท้องถิ่น จัดงาน “ขี้ตัง คืนถิ่น” ขึ้น ณ วัดท้ายยอ ตำบลเกาะยอ จังหวัดสงขลา โดยมีการปล่อยพันธุ์ปลาขี้ตัง และทรัพยากรสัตว์น้ำชนิดอื่น ๆ เช่น ปลากะพงขาว ปลาดุกทะเล และกุ้งทะเล รวม 3,000,000 ตัว รวมทั้งแจกจ่ายพันธุ์ปลาขี้ตังให้กับเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาด้วย...
 



จาก                    :                   เดลินิวส์   วันที่ 9 เมษายน 2551

[สายน้ำ]

ผสมเทียมปลาขี้ตัง คืนสู่ถิ่นทะเลสาบสงขลา            
 


ปลาขี้ตัง หรือปลาตะกรับ (Scatophagus argus Linnaeus) เป็นปลาน้ำกร่อย ลักษณะลำตัวป้อมสั้นแบนข้างเป็น สี่เหลี่ยมคล้ายปลาผีเสื้อ เกล็ดเล็ก ครีบหลังยาว มี จุดสีดำเทากลมกระจายอยู่ทั่วลำตัวคล้ายเสือดาว

ถิ่นกำเนิดอยู่ในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีมากที่สุดบริเวณ ทะเลสาบสงขลา เป็นปลาที่มีรสชาติอร่อยจึงเป็นที่นิยมบริโภคโดยเฉพาะแถวภาคใต้ ร้านอาหารต่างๆโดยทั่วไป จะนำมาเป็นเมนูเด็ดหลากหลายรูปแบบ ทั้งแกง ย่าง เผา ทอด

ที่เป็น อาหารท็อปฮิต ติดอันดับคือ แกงส้มปลาขี้ตัง แทบทุกร้านทางใต้ต้องมีเมนูนี้ และนอกจากคนไทยแล้วในหลายประเทศ เช่น ฟิลิปปินส์ ไต้หวัน และ ฮ่องกง ยังชื่นชอบปลาตัวนี้ จึงมีการจับส่งออกไปจำหน่ายซึ่งกำลังกลายเป็นปลา เศรษฐกิจในอนาคตข้างหน้านี้

อย่างไรก็ตาม จากความนิยมมักสวนกับปริมาณ ด้วยตลาดมีความต้องการสูงทำให้ปลาขี้ตังขายได้ราคาดี นักประมงจึงจับจากแหล่งน้ำธรรมชาติจำนวนมาก จึงทำให้ประชากรปลาขี้ตังลดลงอย่างต่อเนื่อง จนหมิ่นเหม่ ต่อการสูญพันธุ์



ดร.สมหญิง เปี่ยมสมบูรณ์ อธิบดีกรมประมง มีความตระหนักในการรับผิดชอบต่อทรัพยากรสัตว์น้ำ จึงมอบหมายให้ สถาบันวิจัยการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชายฝั่ง (NICA) ทำการศึกษาวิจัยการเพาะขยายพันธุ์ปลาขี้ตัง ปัจจุบันประสบผลสำเร็จในการ เพาะพันธุ์ด้วยวิธีการผสมเทียม

จากนั้นก็พัฒนาจนครบวงจร ตั้งแต่ฟักไข่ อนุบาลลูกปลาในวัยอ่อนให้มีชีวิตรอดในอัตราสูงถึง 25% จนถึงลูกปลาวัยเด็กที่มีขนาด 2-3 ซม. และได้ถึง 20,000-30,000 ตัวต่อรุ่น

“...เพื่อเป็นการช่วยฟื้นฟูทรัพยากรปลาขี้ตังให้กลับคืนสู่ทะเลสาบสงขลา กรมประมงจึงร่วมกับหน่วยงานราชการอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับประชาชนในท้องถิ่น จัดงาน “ขี้ตัง คืนถิ่น” ขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 4 เมษายนที่ผ่านมา ณ บริเวณวัดท้ายยอ ตำบลเกาะยอ จังหวัดสงขลา...”

โดยปล่อย พันธุ์ปลาขี้ตังพร้อมกับสัตว์น้ำชนิดอื่นๆ เช่น ปลากะพงขาว ปลาดุกทะเล และกุ้งทะเล รวม 3,000,000 ตัว

อธิบดีกรมประมง เผยด้วยว่า นอกจากการจัดงาน “ปลาขี้ตังคืนถิ่น” แล้ว ยังจะมีกิจกรรมการจัดแสดงนิทรรศ-การของกรมประมงที่ดำเนินการในทะเลสาบสงขลา เช่น โครงการฟาร์มทะเลชุมชนโครงการเพาะขยายพันธุ์ สัตว์น้ำที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์

รวมทั้งแจกจ่าย พันธุ์ ปลาขี้ตัง ให้กับเกษตรกรผู้ เลี้ยงปลา เพื่อให้ทุกฝ่ายได้ เกิดความร่วมมือและสนับ สนุนในโครงการฟื้นฟูทรัพยากรประมง ในทะเลสาบสงขลา....โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆคือ..ฟรี.!!!




จาก                    :                 ไทยรัฐ  ข่าวการเกษตร  วันที่ 8 เมษายน 2551

[WayfarinG]

huray... 

[frappe]

 

[Sugary]

ใช่ตัวเดียวกันกับรูปนี้หรือเปล่าคะ โลละ 30 บาท สงสัยอยู่ว่าคือปลาอะไรหน้าตาประหลาด

ภาพนี้ถ่ายที่ตลาดรถไฟ ทางไปตลาดน้ำอัมพวาค่ะ

[สายชล]

แห่ะๆ....ขอมาสารภาพผิดว่าเคยไปรับประทานแกงส้มปลาขี้ตังพันธุ์นี้ที่ “อุทยานนกน้ำคูขุด” ทะเลน้อย สงขลา หร่อยจังหู เสียแต่ตัวเล็กๆกลมๆ ก้างเยอะไปหน่อยค่ะ

ตอนแรกก็นึกว่าเป็นพันธุ์ใกล้เคียงกับ ปลาสลิดทะเลแถบ Java Rabbitfish  (Siganus Javas) หางด้วน ตามภาพข้างล่างนี้ ที่สายชลหลงรัก เพราะเขามาป้วนเปี้ยนอยู่กับสองสายตลอด 12 วันที่ลงทำงานสร้างอนุสรณ์สถานสึนามิใต้ทะเลที่พีพี

หน้าตาละม้ายคล้ายกัน   แต่ดูไปดูมาคนละเผ่าพันธุ์เลยล่ะค่ะ....

ขอบคุณกรมประมงที่ช่วยส่งเสริมการเพาะพันธุ์ปลาชนิดนี้ และสายชลก็หวังว่ากรมประมงจะส่งเสริมเพาะพันธุ์ปลาชนิดอื่นๆให้มีมากขึ้นเพื่อเพิ่มทั้งปริมาณและความหลากหลายของปลาให้กับท้องทะเลมากขึ้นค่ะ.....   

[หอยกะทิ]

เมื่อสมัยเรียนที่หาดใหญ่ ก็ได้ทานขี้ตังทั้ง 2 แบบมานั่นเลย ไปเก็บตัวอย่างก็เจอ เจอเยอะมาก ไม่คิดว่าตอนนี้กำลังจะหมด เสียดายจัง

เสริมนิดนึงครับ ปลาขี้ตัง ชื่อ genus ว่า Scatophagus มาจาก Scat = อึ, มูล + Phage = กิน, กลืน ชื่อวิทย์เจ้าปลาตัวนี้ อ่านแล้วไม่น่ากินซะเลยครับ 555+ 

ผิดถูกอย่างไรขออภัยครับ ขำๆ เป็นเรื่องบอกต่อๆกันมาครับ

[แม่หอย]

ใช่แล้วค่ะ .. ใช่ภาพที่คุณ Sugary นำมาลงนั่นแหละ ตัวเดียวกัน ..ยังไม่หมดหรอกค่ะ ยังมีเยอะน่า.. ที่จริงเดิมๆ คงไม่มีราคาค่างวดอะไรมาก ตัวก็เล็ก แต่ไปๆ มาๆ หาอะไรกินไม่ค่อยได้ ก็จับมาขายให้คนกินหมดทุกอย่างไม่ว่าตัวใหญ่เล็ก แม้แต่ Scatophagus .. ฮ่าๆ..

บรรดาปลาสลิดหิน ตะกรับ หรือขี้ตังทั้งหลายเหล่านี้ มันก็เป็นปลาที่ชอบว่ายไปเป็นฝูง แทะเล็มโน่นนี่ที่ลอยตุ๊บป่องอยู่ในน้ำแหละค่ะ ..

พี่สายชลขา.. กินปลาธรรมดาๆ ไม่น่าจะต้องสารภาพผิดหรอกค่ะ มันเป็นอาหาร และมันไม่ได้อยู่ในสภาวะเสี่ยงใกล้สูญพันธุ์.. เพียงแต่มันมีจำนวนลดน้อยลงซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา เพราะก็คงน้อยลงทุกชนิด .. แต่พวกที่จะสรรหากินของแปลกของหายาก สัตว์คุ้มครองหรือสัตว์ใกล้สูญพันธุ์สิถึงจะแย่นะคะ