Alii !......Palau.....สวัสดี...ลาที....ปาเลา

[เบิ๊ด]

กร๊ากกกกกกกกกก...อึ!!!! นั่นเอง
เฮ๊อออออ...ไยสมองของบ่าวจึงมินำพา....
สุดยอดดดดเลยค่ะ..พี่น้อย

[Sky]

อี๋.... อุนจิ 

[WayfarinG]

อี๋.... อุนจิ 

[Mr.can]

ที่แท้ก็ปัญหา ขี้ ๆ จริง ๆ ด้วย
แต่สงสัยท้องจะผูกไปหน่อยเลยขี้ไม่ออก 

เรื่องปลานโปเลียนหลังสึนามิ น่าจะจริงอย่างที่พี่ว่าแหล่ะครับ เพราะที่ภูเก็ตมีฟาร์มปลาทะเลที่นำปลาจากประเทศต่าง ๆ มาเลี้ยง และก็มีนโปเลียนรวมอยู่ด้วย เมื่อเกิดสึนามิ กระชังก็แตก ปลาก็แยกย้ายกันลงทะเล ทำให้บางคนเข้าใจว่า สึนามิทำให้ปลาหายากบางชนิดกลับมาอีกครั้ง

[สายรุ้ง]

จ๊าก ขี้เต่า  นี่เอง    ข้าน้อยก็นึกว่า มันสัปะหลัง  ( และกล้วยทอดของแม่หอย ฮิ ฮิ )   

โธ่ ขี้เต่าทะเลสีแบบนี้นี่เอง เอ..แล้วขี่เต่าบก จะเป็นสีอะไรคะ

หนูว่าแล้ว..พี่น้อยไม่เอาอะไรธรรมดา ธรรมดา ชิว ชิว มาถามอยู่แล้ว  คุณครูของหนู

[kungkings]

ทำไมเต่าที่นี่ถึง...อุนจิ ไม่เป็นที่เป็นทางเลยนะคะ   

[tiger]

                     

[สายชล]

อารมณ์และความรู้สึกของคนเราต่อสิ่งเดียวกัน....ร้อยคนก็ร้อยแบบนะคะ.....เรื่องนี้น่าใช้เป็นบททดสอบทางจิตวิทยาได้บทหนึ่งทีเดียวเชียวนะคะนี่....

....... ..... ....

จะเป็น...อุจจาระ...อึ....อุนจิ...พูดแบบไทยแท้ก็ "ขี้" นั่นแหล่ะค่ะ  แต่เจ้าเต่าตัวนี้คงท้องผูกมาหลายวัน ตัวก็เล็กนิดเดียว ไหง๋ขี้ได้ก้อนโตและแข็งปานนั้นก็ไม่ทราบได้ ถ้าได้เห็นแถวๆบ้านเรา จะเก็บและส่งไปให้น้องก้องเกียรติ์...ผู้เชี่ยวชาญด้านเต่าทะเล ตรวจพิสูจน์ดูสักหน่อย

 

[สายชล]

วันนี้แอบไปดูหนัง Indiana Jones สนุกสุดๆ แล้วก็เลยไปซื้อของเข้าบ้าน เสียเวลาไปทั้งวัน....

มาอ่านเรื่องปาเลาต่อกันดีกว่านะคะ....

[สายชล]

Ulong Island

เรือแล่นหลบเดิ่งกลับเข้าไปในลากูนใหม่อีกครั้ง  เพื่อมุ่งหน้าไปยังเกาะ  Ulong  (ที่เห็นอยู่ด้านซ้ายของภาพ)

หลังจากอยู่บนเรือใหญ่เรือเล็กติดต่อกันมาสามวันแล้ว....วันนี้เป็นวันแรกที่เราจะได้เหยียบย่างลงผืนทรายของเกาะที่ได้ชื่อว่าสวยงามแห่งหนึ่งของปาเลา

[สายชล]

ในทะเลเปิด คลื่นลูกย่อมๆเคลื่อนเข้ากระทบสันทรายและแนวปะการังแตกเป็นฟองขาว  แต่พอเข้ามาในลากูน ทะเลก็เรียบเป็นกระจก

น้ำใส...ฟ้าสวย....อารมณ์และความรู้สึกของเราก็เบิกบานชื่นมื่นขึ้นมากมาย

[สายชล]

เรือเล็กแล่นช้าๆเข้าไปจอดที่หน้าหาดทรายด้านใต้ของเกาะ Ulong  พวกเราค่อยๆทะยอยลงจากเรือ แล้วลุยน้ำทะเลใสแจ๋วขึ้นไปบน ชายหาดขาวสะอ้านและละเอียดดั่งผงแป้ง

ด้านหลังหาดทราย....ต้นไม้สูงใหญ่เขียวขจี ชูยอดและกิ่งก้านล้อลมแกว่งไกวไปมา...

ใต้ร่มเงาของไม้ใหญ่ มีม้านั่งและศาลาพักร้อนให้ผู้คนที่ผ่านไปมาได้นั่งเล่น นอนเล่นและ พักพิงอาศัยชั่วครู่ชั่วยาม

[สายชล]

ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน....โฆษณาแฝงมีไว้ให้เห็นเสมอ....

แต่ที่สนใจในภาพนี้ก็คือ....เปลือกหอยมือเสือขนาดใหญ่กว่าครึ่งเมตร ที่ถูกนำมาวางไว้ใต้ป้ายชื่อเกาะมากกว่า

เห็นแล้วคิดถึงป้ายชื่อโรงแรมใหญ่บนเกาะพีพีที่เคยเห็นว่ามีเปลือกหอยมือเสือตัวใหญ่ใกล้เคียงกัน วางอยู่ใต้ป้ายชื่อโรงแรมในลักษณะเหมือนๆกัน  แต่หลังสึนามิถล่ม ไม่ทราบเปลือกหอยหายไปไหน

[สายชล]

ศาลาที่พักสะอาดเรียบร้อย แถมมีเตาให้มาหุงหาอาหาร เมื่อยามมาพักแรมบนเกาะนี้ 

เห็นสภาพแล้วก็อยากไปทำค่ายเยาวชนบนเกาะนี้ ให้ป้าแปร๊ดทำกับข้าวอร่อยๆให้หม่ำ....

[สายชล]

หน้าศาลาที่พักมีป้ายบอกกฎระเบียบของการขึ้นมาใช้ชีวิตอยู่บนเกาะและน่านน้ำรอบๆเกาะไว้ให้อ่าน

เพิ่งทรบว่า หมู่เกาะ Ulong นี้ ฝรั่งเขาเรียกกันว่า The Rock Islands