รายงานผลโครงการปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำ/เยี่ยมหอยมือเสือ/เก็บขยะ อันดามันเหนือ ม.ค.53

[สายน้ำ]

รายงานผลโครงการปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำ/ตรวจเยี่ยมหอยมือเสือ/เก็บขยะ/ตัดอวน อันดามันเหนือ ม.ค.2553

[สายน้ำ]

เพื่อความรวดเร็ว และไม่ได้มอบหมายหน้าที่ให้กับใคร ผมจึงต้องกลับมารับหน้าที่สรุปผลการทำกิจกรรมครั้งนี้ด้วยสำนวนแบบคันทรี่เหมือนเดิม ทนอ่านกันหน่อยนะครับ .....


เรือโชคศุลีเจ้าเก่าพาพวกเราวิ่งฝ่าคลื่นโขยกหน้าโขยกหลังมาทั้งคืน พอฟ้าสางมองเห็นเกาะสี่อยู่ข้างหน้า เรือกลับลดความเร็วเอาเฉยๆ ปรากฎว่าท่อส่งน้ำมันเจ้ากรรมดันมาแตกเสียได้ เรือจึงต้องวิ่งเพียงเครื่องยนต์เดียวเท่านั้น

ด้วยสปีดที่ลดลงกว่าครึ่ง ทำให้ประมาณได้ว่า เราคงถึงเกาะ 5 เอาราวๆสิบโมงกว่า แต่ช่างเครื่องที่ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมง ก็หาท่อพลาสติคมาใส่แทนชั่วคราว พวกเราจึงถึงเกาะ 5 เอาตอน 9 โมง

[สายน้ำ]

เมื่อทุกคนตื่นนอนและทำธุระกันเสร็จสิ้นแล้ว คุณแม่สายชลก็เริ่มบรรยายสรุปถึงภารกิจหลักของพวกเราในทริปนี้ คือ

1. ตรวจเยี่ยมหอยมือเสือที่เกาะ 5
2. ปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำ ที่ Mr.Can จัดมาให้เพียงอย่างเดียวในครั้งนี้ คือ ม้าน้ำ
3. ตรวจเยี่ยมหอยมือเสือที่เกาะสุรินทร์ และ
4. เก็บขยะ / ตัดเศษอวน ในทุกจุดที่พบเห็น

ผมก็จะขอสรุปและโพสต์เฉพาะภาพที่เกี่ยวข้องกับภารกิจหลักของเราเท่านั้น สำหรับภาพการดำน้ำในจุดอื่นๆ ผมขอยกไปโพสต์ในห้องเรื่องเล่าชาวทะเลในโอกาสต่อไปครับ

[สายน้ำ]

ด้านตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะ 5 นี้ ไม่ได้มีเฉพาะปะการังแหลกๆบนพื้นทรายเหมือนกับจุดที่เราได้ปล่อยหอยมือเสือไว้เท่านั้น

มุุมที่สวยๆงามๆหลากสีสันจากปะการังอ่อนก็มีให้เห็นได้เช่นกัน เพียงแต่อยู่ในระดับที่ลึกกว่าบริเวณที่ปล่อยหอยมือเสือลงไปอีกเล็กน้อย

[สายน้ำ]

ปลาที่แหวกว่ายทำมาหารับประทานอยู่แถวนั้น ก็มีอยู่มากมายหลายชนิดเช่นกัน

[สายน้ำ]

เมื่อเริ่มเข้าไปในบริเวณที่เราเคยปล่อยหอยมือเสือไว้ .... ช็อคซีเนม่าก็เริ่มขึ้น

เท่าที่สายตามองเห็น .... เปลือกเปล่าๆของหอยมือเสือกระจัดกระจายไปทั่ว เรี่ยวแรงของพวกเราเริ่มน้อยลงจนแทบไม่อยากเคลื่อนที่

อะไรกัน หอยตั้ง 400 ตัว ทำไมเหลือแต่เปลือกแค่ไม่กี่สิบชิ้นเอง ....

[สายน้ำ]

หอยมือเสือที่มีพ่อแม่อุปถัมภ์ และมีการตอกเหล็กติด Tag ไว้คู่กับตัวหอย ...

บ้างก็เหลือแต่เพียงหลัก ที่ดีหน่อยก็ยังมี Tag ที่อ่านอะไรไม่ออกแล้วติดอยู่ด้วย

.... แล้วตัวหอยหายไปไหน !!!!!!!!!

[สายน้ำ]

พอว่ายเลยขึ้นทิศเหนือไปอีกหน่อย ผมเริ่มเห็นหอยมือเสือเป็นๆที่ยังมีเนื้อเต็มฝาด้านในสักตัวสองตัว จึงทำให้ใจชื้นน้ำตาริ้นขึ้นมาบ้างด้วยความดีใจ

[BlackSea]

ติดตามอ่านอยู่ครับ พี่จ๋อม ... แล้วเจ้าหอยหายไปไหน ?

[สายน้ำ]

แต่กลุ่มที่มีน้องป้ากบเป็นลีดเดอร์ ว่ายเลยขึ้นเหนือไปอีก พบชุมชนหอยมือเสือที่ยังมีชีวิต อยู่ดีมีสุข จำนวนมาก นับคร่าวๆได้ประมาณ 40 - 50 ตัว คิดเป็นประมาณ 10% ขึ้นไป ของหอยมือเสือที่เราได้ปล่อยทั้งหมด

[สายน้ำ]

ที่น่าตื่นเต้นไปกว่านั้นคือ หอยกลุ่มนี้หลายตัวเป็นหอยที่มีพ่อแม่อุปถัมภ์ ทราบได้จาก Tag ที่มาเคลือบติดอยู่ที่เปลือกของหอยพวกนี้

ทราบจากแม่หอยว่า หอยมือเสือก็เป็นสัตว์สังคม สามารถเคลื่อนย้ายตัวเองเข้ามารวมกลุ่มกับเพื่อนได้ .... นี่พวกเธอเล่นวิ่งหนีจากหลัก เพื่อมารวมกลุ่มกับเพื่อนพ้องน้องพี่ แต่ยังดีที่เอา Tag ติดมากับตัวตลอดเวลา อย่างน้อยก็แสดงตัวได้ว่าไม่ใช่หอยเถื่อน

[สายน้ำ]

ที่น่าตื่นเต้นหนักขึ้นไปอีก เมื่อได้พบหอยมือเสือตัวเล็กจิ๋ว ดูจากในภาพ ขนาดความยาวประมาณ 8 ซม. ที่ไม่แน่ใจว่า เกิดตามธรรมชาติ หรือ เป็นหลานหอยของพวกเรา

[สายน้ำ]

อากาศเริ่มใกล้จะหมดกัน พวกเราจึงทะยอยกันขึ้นสู่ผิวน้ำด้วยการเกาะเชือกทุ่นที่บัดนี้ไม่มีทุ่นผูกอยู่ด้านบนแล้ว

ข้างเชือกทุ่นเส้นนี้ มีปะการังโต๊ะที่พิเรนทร์ไปงอกอยู่บนปลายด้านบนของยอดหิน .... ก็ได้แต่ภาวนาว่า ขออย่าให้เจ้าหน้าที่อุทยานฯเอาทุ่นมาผูกที่ด้านบนอีกเลย ไม่อย่างนั้น ปะการังโต๊ะกอนี้คงอายุสั้นเป็นแน่

หลังจากนั้น พวกเราก็ขึ้นเรือเพื่อรับประทานอาหารเช้า และรีบยกพลขึ้นบกที่เกาะ 4 เพื่อไปพบคุณไสว เจ้าหน้าที่อุทยานฯ เนื่องจากเลยเวลาที่นัดไว้มาพอสมควรแล้ว


จากการที่พบหอยมือเสือที่ยังมีชีวิตอยู่ถึง 40 - 50 ตัว นับว่ามีปริมาณที่น่าพอใจพอสมควรครับ ส่วนหอยที่เหลืออีก 300 กว่าตัวนั้น คงไปแล้วไปลับไม่กลับมา ซึ่งคาดว่า บางส่วนคงไปเฝ้าพระอินทร์ เนื่องจากอ่อนแอ ตายเองบ้าง ถูกเต่ากินบ้าง คนกินบ้าง เดินไปอยู่ในตู้ปลาบ้าง ฯลฯ อะไรทำนองนี้ครับ

[marine_wi]

ติดตามรับชมอยู่ค่า สวยงามจริงๆค่ะ

[ตุ๊กแกผา]

มาผูกเปลรอชมคร๊าบบบบบบ

เมื่อไหร่น๊าาาาาา......จะถึงตอนให้อาหารปลา.......shotพิเศษ อิอิ

[-Oo-]

t_t

หอยไปเฝ้าพระอินทร์เยอะจัง แต่ก็ยังดีที่เหลือรอดบ้าง
ภาวนาให้อยู่กันต่อไปเรื่อยๆ ออกลูกหลาน อย่าต้องโดนอะไรๆ จากมนุษย์นะจ๊ะ

[สายน้ำ]

ลืมบอกไปครับ ว่าเที่ยวนี้ ต้องอาศัยรูปของสมาชิกท่านอื่นด้วย เพราะสองสายต้องอยู่ประจำกลุ่ม จึงไม่มีโอกาสไปเก็บภาพกลุ่มอื่นๆได้ทั่วถึง

ภาพของใคร จะมีชื่อบอกไว้ใต้ภาพด้านล่างด้วยครับ ... ขอขอบคุณ

[สายน้ำ]

ภารกิจที่สอง คือ การปล่อยม้าน้ำ .....

ต้องขอขอบคุณน้องตั้ว แห่งคลองวาฬ ที่คุมลูกทีมไปขนม้าน้ำจากกระบี่ มาส่งให้ที่ท่าเรือ

พอม้าน้ำขึ้นเรือ ก็เข้าที่พักเช่นเดียวกับพวกเรา

[สายน้ำ]

หลังอาหารเช้า พวกเรารีบขึ้นเกาะ 4 เพื่อไปพบคุณไสว ที่คอยเราอยู่ตั้งแต่ 10 โมง

[สายน้ำ]

แล้วพิธีส่งมอบม้าน้ำก็มีขึ้นอย่างรวบรัด ไม่เสียเวลามากตามสไตล์ของ sos (เดี๋ยวนี้ ใช้คำ sos ไม่ค่อยสนิทใจเลย หลังจากที่มีหน่วยงานอื่นเอาไปใช้ซ้ำอย่างไม่ละอายใจ แต่ก็คงจะใช้เรียกแทนกลุ่มสมาชิกของเราต่อไป เพราะเราใช้กันมาก่อน และใช้กันมานานแสนนานแล้วด้วย)


น้องจี๊ดเป็นตัวแทนกรมประมง มอบพันธุ์ม้าน้ำให้แก่ คุณไสว ตัวแทนกรมอุทยานฯ และคุณไสว ส่งมอบม้าน้ำต่อให้กับคุณสายชล ตัวแทนสมาชิก sos เพื่อนำไปปล่อยลงสู่ทะเล

[สายน้ำ]

ใกล้เที่ยงเข้าไปทุกที กลัวม้าน้ำจะเดี้ยงเสียก่อนลงน้ำ พิธีของเราจึงรวบรัด กล่าวกันแบบสั้นๆ แล้วรีบลงเรือ ไปจัดสรรม้าน้ำลงแก้วพลาสติค ให้พร้อมสำหรับการนำลงสู้ใต้ทะเล เพื่อปล่อยให้ใช้ชีวิตตามธรรมชาติต่อไป

[สายน้ำ]

การนำลงน้ำก็ไม่ได้ยากอะไร บรรจุน้ำให้เต็มแก้ว วางเรียงใส่กะละมัง แล้วก็ยกทั้งกะละมังลงใส่กระเป๋าตะข่าย อุ้มลงน้ำไป (ความคิดใครนะนี่)

บรรยายกาศตอนลำเลียงและตอนแจกจ่าย ดูชุลมุนใช้ได้เลยนะครับ

[สายน้ำ]

น้องหนุ่มบันทึกภาพนี้ไว้ ก่อนปล่อยม้าน้ำออกสู่ทะเล ...

ภาพนี้ให้อารมณ์และความรู้สึกดีจังครับ ....

[สายน้ำ]

ที่ West of Eden มีกัลปังหา และปะการังอ่อนหลายชนิด สมาชิกของเราก็แยกย้ายกันไปปล่อยม้าน้ำตามมุมที่ชอบของแต่ละคน

[สายน้ำ]

คู่นี้ แยกกันปล่อย

[สายน้ำ]

มัวแต่เก๊กสวย .... รู้มั๊ยจ๊ะ ว่า ม้าน้ำบินหนีไปแล้ววววว

[สายน้ำ]

ยังคงหามุมสวยกันต่อไป ....

[สายน้ำ]

ปล่อย และปล่อย และปล่อย และปล่อย จนหมด 140 ตัว

สมาชิกที่เคยไปตรังด้วยกัน จะพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า ม้าน้ำชุดนี้ไม่ว่านอนสอนง่ายเหมือนชุดที่ปล่อยที่ตรัง ...

ที่ตรัง .... ปล่อยไว้ตรงไหน ก็จะม้วนหางเกาะแน่นอยู่กับที่ แต่ชุดสิมิลันนี่ นอกจากจะไม่ค่อยยอมม้วนหางเกาะแล้ว ยังพยายามจะว่ายหนีขึ้นผิวน้ำกันมากมายหลายตัว จึงทำให้ต้องใช้เวลานานสำหรับการปล่อยม้าน้ำครั้งนี้

[สายน้ำ]

กัลปังหาพันธุ์ไหนก็ได้ ถ้าเธอพอใจ ก็จะม้วนหางเกาะ

[สายน้ำ]

เกาะกัลปังหาสีเหลืองไปบ้างแล้ว ลองนำมาให้เกาะกับกัลปังหาสีแดงบ้าง เพื่อสมานฉันท์

[สายน้ำ]

หลายตัว ชอบว่ายน้ำออกนอกกอกัลปังหา ทำให้หลายคนเกรงจะกลายเป็นอาหารปลาไปเสีย จึงต้องใช้นิ้วคีบ เพื่อนำกลับมายังกอกัลปังหา

ผลสุดท้ายก็สร้างความคุ้นเคยและยอมเกาะอยู่อย่างมีความสุข

[สายน้ำ]

หากมีโอกาสได้กลับไปดำน้ำที่ West of Eden กันอีก ลองสอดส่องตามกอกัลปังหากันดู อาจจะได้พบกับม้าน้ำที่ตัวโตขึ้น และเปลี่ยนสีเป็นน้ำตาล หรือเหลืองกันบ้าง และอาจจะกลายเป็นจุดชมม้าน้ำที่พบได้ง่ายกว่าที่ริเชลิวก็ได้ ใครจะไปรู้ ....

[สายน้ำ]

ในที่สุด ภารกิจที่สอง ก็สำเร็จเสร็จสิ้นไปในไดฟ์ที่ 2 ของวันแรก ....

[ดอกปีบ]

แค่เริ่มก็สนุกสนานแล้ว เข้ามาติดตามรับชมด้วยครับผม ..

[ตุ๊กแกผา]

อิอิ....แต่ยังไงๆที่นี่ก็มีสถานที่ให้น้องม้าน้ำที่พวกเราเพียรพยายามหาให้สุดๆมากมาย

ประเภทว่าไม่พอใจกิ่งนี้ก็ย้ายไปลองกิ่งโน้นๆๆๆๆได้มากมาย

อย่างพี่Octopus ของพวกเรา.....ที่คราวนี้นอกจากจะเป็นsafetyให้กลุ่ม1แล้ว ยังเป็นพี่เลี้ยงหาที่อยู่ให้น้องม้าน้ำตัวใหญ๊ใหญ่....แต่เลื๊อกเลือกที่อยู่......พี่เขาต้องว่ายๆวนๆไปวนๆมาไม่ต่ำกว่า 20 ที่กว่าน้องม้าน้ำตัวดำจะยอมม้วนหางซ๊ะที...จนbuddy เกือบจะหลงกันซ๊ะแล้ว อิอิ

[Birdie]

น้องม้าล๊อตนี้พยศจริง ๆ เลยค่ะ.. ไม่ยอมเกาะจริง ๆ ดื้อสุด สุด.. แต่พอเกาะเป็นแถว ๆ แล้วดูเป็นระเบียบเชียวค่ะ

[Scubalism]

:):):) yeah...yeah

สนุกมากครับทริปนี้ กับ SOS

[tik]

น้องหนุ่ยผู้ค้นพบม้าน้ำสีเหลืองให้กลุ่มหนึ่งดูกัน(ความจริงจะหาจิ้มฟันกันแต่ได้ม้าน้ำ)

[Scubalism]

น้องหนุ่ยผู้ค้นพบม้าน้ำสีเหลืองให้กลุ่มหนึ่งดูกัน(ความจริงจะหาจิ้มฟันกันแต่ได้ม้าน้ำ)

ฟลุ๊ค หน่ะครับพี่ tik อิอิ อีกนานเลยครับกว่าจะได้ดำน้ำด้วยกันอีก ไว้เจอกันทริปชุมพรนะครับ จะตั้งหน้าตั้งตารอเลยครับ:)

[ploybabe]

ม้วนหางสิลูกกกกกกกก
โอ๊ย อยากไปสิมิลันจังเลยค่ะ

[-Oo-]

มารออ่านต่อ = อ่านว่า มา-รอ-อ่านต่อ

มิฉะนั้นอ่านไวๆ อาจพลาดเป็นอย่างอื่น

[สายน้ำ]

มารออ่านต่อ

อย่ากดดันกันสิครับ .... จริงๆ เหลืออีกนิดเดียวก็จะจบการสรุปแล้ว แต่ต้องบิ๊ลท์อารมณ์กันสักเล็กน้อย

[สายน้ำ]

ภารกิจลำดับที่ 3 คือ การตรวจเช็คหอยมือเสือที่อ่าวช่องขาด อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์

ปล่อยไว้ตั้งแต่ปี 49 และกลับมาตรวจทุกปีๆละครั้ง .... ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงทุกครั้ง

โดยในครั้งสุดท้ายที่มา .... หาหอยมือเสือที่เราปล่อยไม่พบเลย ส่วนหอยดั้งเติมตัวใหญ่ๆที่อยู่ตามธรรมชาติเป็นสิบๆตัว ก็หนีไปเฝ้าพระอินทร์กันหลายตัวจนน่าตกใจ สภาพน้ำขุ่น ตะกอนลอยคลุ้งไปทั่วจนน่าเป็นห่วงว่าแดดจะลงมาไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิตของหอยมือเสือ น้ำ Surge โยนไปมาค่อนข้างแรง แนวปะการังมีสภาพเป็น Sandslide เลื่อนไหลลงไปยังร่องด้านล่าง

มาปีนี้ สภาพน้ำดูดีขึ้น ไม่มี Surge ตะกอนน้อยลง แต่ .... เปลือกหอยที่ไร้เนื้อหอยเยอะมาก ทั้งตัวใหญ่และตัวเล็ก

หมายเหตุ : หอยมือเสือที่กล่าวถึง และที่เราตั้งเป้ามาตรวจคือ หอยมือเสือพันธุ์ Tridacna Squamosa นะครับ ไม่ใช่ Tridacna Maxima หรือพวกหอยฝังหิน

[สายน้ำ]

ขนาดน้องหนุ่ม ชายหนุ่มผู้เข้มแข็ง ยังอดสลดใจไม่ได้ไปกับภาพของหอยมือเสือเยาว์วัยที่เหลือเพียงเปลือกที่อยู่เบื้องหน้า

[สายน้ำ]

นอกจากสภาพน้ำจะต่างไปอย่างสิ้นเชิงกับช่วงที่เรามาเมื่อปีที่แล้ว หอยมือเสือตัวยักษ์ที่เคยหาแทบไม่พบเลย มาปีนี้ กลับออกมายืนเด่นเป็นสง่ากันมากมายหลายตัว

จะเพราะเหตุอะไรก็ตาม ก็เป็นที่น่ายินดีอยู่ดี ที่ยังมีปริมาณหอยตามธรรมชาติอยู่รอดได้มากพอสมควร

[สายน้ำ]

นี่ก็ใช่ ..... นี่ก็ใช่ ..... และนี่ก็ใช่ .....

[สายน้ำ]

พวก Maxima เอง ก็ออกมาอวดโฉมกันมากมาย ทั้งตัวใหญ๋ ตัวเล็ก

[สายน้ำ]

ตามวิสัยของนักวิชาการ ข้อมูล ตัวเลข สถิติ เป็นเรื่องจำเป็น .... จึงต้องมีการวัดขนาดไว้เป็นข้อมูลด้วย

[สายน้ำ]

บริเวณที่เคยพบว่าเป็น Sandslide ลงไปเป็นหลุมลึกเมื่อปีก่อน มาครั้งนี้ บริเวณนั้น ได้กลายเป็นลานทรายโล่งๆไปแล้ว

แต่พวกเราไปพบ น้องหอยตัวใหญ่ ยืนโดดเดี่ยวอยู่กลางลานทราย (มาได้ยังไงไม่ทราบ ปีที่แล้วไม่มี) ด้วยเกรงว่าน้องจะไหลเลื่อนลงร่องน้ำไปพร้อมกับทราย พวกเราจึงช่วยกันหอบหิ้ว ย้ายเธอมาจัดวางไว้กับแนวหินและแนวปะการังให้เธอได้มีความมั่นคงในชีวิตเพิ่มขึ้น

[สายน้ำ]

ส่วนน้องหอยตัวนี้ ขนาดพอๆกับหอยที่เรานำมาปล่อย เธอถูกวางอยู่บนพื้นทรายเช่นกัน จึงต้องมีการย้ายที่เพื่อความปลอดภัยกันเล็กน้อย

สังเกตจาก Skirts ที่บานและคมรอบเปลือกของเธอ จึงทำให้คิดว่า เป็นหอยธรรมชาติ ไม่ใช่หอยจากบ่อเพาะเลี้ยง ที่น่าแปลกใจกว่านั้นคือ เปลือกและ Skirts ของเธอค่อนข้างจะขาวสะอาดเหมือนเพิ่งผ่านการขัดขี้ไคลมาไม่นานนัก

หอยมือเสือตัวนี้ เป็น Tridacna squamosa ขนาดเท่าๆกับกลุ่มที่เรานำมาปล่อยและเป็นเพียงตัวเดียวที่พบ ถ้าตัวนี้เป็นหอยตามธรรมชาติ ก็น่าจะพอสรุปได้ว่า หอยมือเสือที่เรานำมาปล่อยในปี 49 ได้ไปเฝ้าพระอินทร์ทั้งหมดแล้ว หรือ อาจจะมีบางส่วนหลบหนีไปเที่ยวสวนจตุจักรบ้างก็ได้

[สายน้ำ]

นอกจากหอยมือเสือแล้ว ยังได้พบปลาการ์ตูนส้มขาวจำนวนพอสมควร

[สายน้ำ]

น้องหนุ่มชี้เป้าให้ สำหรับสองภาพนี้ เป็น Pipefish ที่มีไข่ในท้อง และ Razorfish อีก 1 คู่

[สายน้ำ]

หอยนางรมหนาม ที่มีฟองน้ำสีส้มเคลือบเปลือกด้านนอกไว้

[สายน้ำ]

ปลาบู่ครับ แต่คงไม่ใช่ปลาบู่ทรายที่อยู่ร่วมรูกับกุ้งดีดขัน ...

ตัวนี้จะมีขนาดใหญ่พอๆกับปลาตีนที่คลองวาฬ และทำรูอยู่กับซากปะการัง ส่วนชื่ออย่างเป็นทางการคืออะไร รอไว้ว่างๆจะค้นมาบอกให้ครับ

[สายน้ำ]

แต่ภาพที่ผมชอบดูและอยากเห็นมากที่สุดคือ ภาพแบบนี้ครับ

กำเนิดใหม่ของยุวชนปะการัง ซึ่งก็ได้แต่หวังว่า ในวันข้างหน้า จะกลายเป็นแนวปะการังที่สมบูรณ์แข็งแรงเหมือนในอดีต และหวังว่าคงจะไม่มีอะไรไปทำลายให้พวกเขาต้องเสียอนาคตไปเสียก่อน


เช่นเดียวกับหอยมือเสือ Tridacna squamosa จิ๋วขนาดประมาณ 5 ซม.ตัวเดียวที่พบนี้ ก็หวังว่าคงจะอยู่รอดจนกลายเป็นหอยยักษ์ เหมือนบรรดาพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่มีให้เห็นอยู่ในบริเวณนี้

[สายน้ำ]

หลังเสร็จภารกิจดำน้ำตรวจหอยมือเสือ มีเรือของอุทยานฯจะมาเก็บเงิน แต่เราได้ยื่นหนังสืออนุญาตและยกเว้นค่าธรรมเนียมให้ดู จึงไม่ต้องเสียเงิน แต่ก็ต้องขึ้นเกาะ เพราะ ผู้ช่วยหัวหน้าอุทยานฯ เขาอยากพบ

เมื่อได้พบผู้ช่วยหัวหน้าอุทยานฯ สองสายจึงได้รายงานผลการสำรวจให้รับทราบไปด้วยวาจา และจับมาถ่ายรูปร่วมกันไว้เป็นหลักฐานกันลืม

[สายน้ำ]

ภารกิจสุดท้าย ที่สามารถปฏิบัติได้โดยไม่ต้องเลือกสถานที่คือ การเก็บขยะ และเศษซากอวน

แต่ .... ภาพที่มี คือ ที่เกาะบอน ครับ

ยอบรับจากใจจริงเลยว่า ขยันกันทุกคน เห็นขยะ เศษอวน เศษเชือกที่ไหนเป็นไม่ได้ พุ่งปรี่เข้าใส่แบบไม่ยั้ง จนบางชิ้นต้องยกมือผสมส่ายหัวเพื่อแตะเบรค เพราะมีอะไรหลายอย่างเกาะติดอยู่แล้ว

[สายน้ำ]

ภารกิจนี้ ไม่ทราบจะบรรยายอะไรมากมาย ขอสรุปเลยดีกว่า

ในการดำน้ำทำงานจำนวน 11 ไดฟ์ เราได้พบเศษขยะ และเศษอวน ในบริเวณเขตอุทยานทั้งสองแห่งเพียงเล็กน้อย ซึ่งมีรายละเอียดประเภทและน้ำหนักของขยะและเศษอวนดังนี้

1. เครื่องมือประมง : อวน, ตาข่าย, เอ็น, เม็ดตะกั่วถ่วงอวน ............... 33.5 กก.
2. แก้วและกระเบื้อง ประเภทขวดแก้ว ......................................... 4.0 กก.
3. พลาสติคและโฟม ...........................................................1.0 กก.
4. อื่นๆ ... กระป๋อง, ปี๊บ, Mask, ท่อ Snorkel, ฝาชักโครก, เข็มขัด ...... 5.0 กก.


จะผิดจะถูกประการใด ขอยกความดีความชอบและคำตำหนิติเตียนให้น้องตุ๊กแกผา หัวหน้าหน่วยก่อวินาศภัย ซึ่งเป็นผู้ติดตามและบันทึกข้อมูลการเก็บขยะครับ

[สายน้ำ]

ภารกิจทั้ง 4 วันสำเร็จลงได้อย่างราบรื่น ... SOS ต้องขอขอบคุณผู้มีอุปการคุณทั้งหลาย อันได้แก่ ....

1. ผอ. ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง กระบี่ , คุณสามารถ และทีมงานทุกท่าน ที่ได้มีส่วนร่วมในการจัดเตรียมม้าน้ำ และ ผอ. ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง ประจวบคีรีขันธ์ (แม่หอย) ที่ได้มอบหมายให้น้องรักษ์ และน้องจี๊ด มาร่วมปฏิบัติงานกับ SOS

2. กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช, หัวหน้าสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ 5 (นครศรีธรรมราช), หัวหน้าอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน และ หัวหน้าอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ ที่อนุญาตให้พวกเราเข้าไปปฏิบัติงานในเขตอุทยานและอำนวยความสะดวกให้อย่างดี ตลอด 4 วัน

3. คุณเสรี ที่สนับสนุน โดยคิดค่าบริการในราคาพิเศษ และสต๊าฟเรือโชคศุลีที่ขยันขันแข็งทุกคน

4. สมาชิก SOS ทั้ง 25 ท่าน ที่ร่วมแรงร่วมใจ เสียสละแรงงาน และทรัพย์สิน ไปร่วมกันปฏิบัติงานจนบรรลุผลสำเร็จ ตามเป้าหมายที่ตั้งไว้

ตอนที่ขออนุญาตเข้าไปทำกิจกรรมครั้งนี้ในเขตอุทยาน สองสายได้ทำหนังสือขออนุญาตทางกรมอุทยานฯ ผ่านทางสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ 5 (นครศรีธรรมราช) ตามขั้นตอนของทางราชการ โดยได้จัดทำรายงานการปฏิบัติงานของ SOS ในเขตพื้นที่ของอุทยานทั้ง 2 แห่ง ตั้งแต่ปี 2549 - 2552 พร้อมภาพประกอบแนบไปด้วย และเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา สองสายได้สรุปรายงานผลการปฏิบัติงานครั้งนี้ พร้อมภาพประกอบ และส่งไปยังหัวหน้าสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ 5 (นครศรีธรรมราช) และหัวหน้าอุทยานทั้ง 2 แห่ง เพื่อรับทราบแล้วเช่นกัน

ภาพที่น้องๆหลายท่านได้มอบไฟล์มาให้สองสายไว้นั้น สองสายได้ใช้ประกอบรายงานฯให้กับกรมอุทยานฯไปบางส่วน โดยได้ทำ Watermark ระบุชื่อ www.saveoursea.net ไว้บนภาพทุกภาพ และบางส่วน นำมาใช้ประกอบการสรุปในกระทู้นี้ และนอกจากนี้ จะ Copy ภาพทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยม้าน้ำ ส่งให้ ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง กระบี่ เป็นลำดับต่อไปด้วย

สรุปค่าใช้จ่ายนิดนึง......ครั้งนี้ หลังจากที่มีการคืนเงินสมาชิกผู้ร่วมทริปไปบางส่วนแล้ว ยังมีค่าใช้จ่ายอื่นๆเพิ่มเติมจากที่กะไว้คือ ค่าขนม ของกิน ที่เพื่อนบางคนซื้อหามาให้เรากินกันทั้งลำ และค่าอาหาร + ค่าทิปเพิ่มเติม จากการที่คนของเราเกิน 25 คน และได้ใช้งานกัปตันพร้อมลูกเรืออย่างหนัก (เฉพาะทริปนี้) จึงทำให้เงินส่วนเกินที่เหลืออยู่ ไม่มีเหลืออยู่อีกต่อไป .... แปลง่ายๆคือ หมดครับ ไม่มีเหลือกลับเข้าบัญชี

จบแล้วครับ .... พบกันในกิจกรรมต่อไป

[Scubalism]

ชื่นชมการทำงานของ sos ครับ อยากไปช่วยอีก บ่อยๆ

[ตุ๊กแกผา]

แล้วปลากบทั้ง8 และ ตอนให้อาหารปลาอยู่ตรงไหนแล้วอ๊ะค่ะพี่จ๋อมขา.....อยากดูๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เด็กๆๆๆๆๆ มาช่วยกันbuild อารมณ์ท่านผู้นำต่ออีกหน่อยเร๊วววววววว 5555555555

[สายน้ำ]

ก็รอไปดูในห้องเรื่องเล่าชาวทะเลซีครับ ...

[*Cookies*]

ขอบคุณค่ะ....

[เบลูก้าน้อย]

ขอบคุณ sos และพี่สองสาย ที่ทำให้พวกเราได้ทำอะไรดีๆแบบนี้อยู่เสมอๆค่ะ :)

[chickykai]

ขอบคุณพี่สองสายและสมาชิกทุกคนด้วยค่ะ สนุกสนาน อิ่ม อร่อย เหมือนเดิม :D

ป.ล. กลับมาได้เห็นรูปจากกองหินริเชลิวจากเวบ SSD ปรากฎว่ามีทีมเก็บอวนคลุมกองริเชลิวไปก่อนเราไปถึงในวันสุดท้ายค่ะ ภาพจากกระทู้นี้ค่ะ เครดิตภาพ จากคุณอีกาคาบข่าวค่ะ

จากภาพเห็นแล้วตกตะลึงตึ่งตึ๊ง ผืนโต คลุมสองยอด สามยอดกันเลยทีเดียว ถ้าคลื่นไม่แรงจนเราสามารถไปริเชลิวได้ตามกำหนด น่าจะเก็บกันสนุกเลยค่ะ

http://www.siamscubadiving.com/board/view.php?tid=3610

[Birdie]

อู้วววววววว ชอบชอบ.. เมื่อไหร่จะมีโอกาสหนีจากเซี่ยงไฮ้ไปทำงานกับ sos อีกน้าาาา ขอบคุณพี่สองสายที่เป็นธุระจัดทริปรักษ์ทะเลอย่างนี้ตลอดมาค่ะ... _ /||\ _ ขอบคุณค่ะ

เบอร์ดี้เห็นลอบขนาดใหญ่กับลุงไมโล หลังจากปล่อยม้าน้ำได้ไม่นาน ซึ่งอยู่ลึกพอสมควร และดูเหมือนมีปลาติดอยู่ แต่ลุงไมโลขยับเข้าไปจะสำรวจ ซึ่งเบอร์ดี้ก็พร้อมตามลงไปช่วย (ยุ่ง) แต่ปรากฎว่ามีคนจัดการเลาะทางเข้าออกให้เข้าปลาน้อยเรียบร้อยแล้ว.. ลอบดังกล่าวก็เลยกลายเป็นสวนสนุกของเจ้าสัตว์น้ำไป.. ลอดเข้าลอดออกอย่างเมามันส์

แต่ก็มาบ่นกันอีกแหละค่ะว่า ในเขตอุทยานแท้ ๆ น้อ.. ทำไม๊ ยังมีมาได้เนี่ย.. เฮ้อ

เห็นภาพที่เจ้ากุ๊กไก่นำมาอัพเดทเรื่องอวนคลุมยอดกองริเชลิวจาก SSD แล้ว เฮ้อ.... เกิดความเซ็งในอารมณ์อย่างแรง.. น้องกุ้งตัวตลกบนยอดกองคงรอดมาได้อย่างหวุดหวิด...เนอะ..

[blue day]

http://image.ohozaa.com/ix/emoticon_014_soldier.gif (http://image.ohozaa.com/show.php?id=d7715d38b4501fa664aaa3e68b7a2912)

[สายชล]

รักทะเล....รักษ์ทะเล....แค่นี้ก็พอ...

[Coffee]

เปรียบเทียบ ภาพสองภาพ แบบ Photo Hunt

http://www.saveoursea.net/forums/attachment.php?attachmentid=5627&stc=1&thumb=1&d=1264564336

http://www.saveoursea.net/forums/attachment.php?attachmentid=5636&stc=1&thumb=1&d=1264568389

[สายชล]

เปรียบเทียบกันดูแล้ว....ที่สุรินทร์มีธงชาติไทยมากกว่า แถมมีธงเหลืองอีกด้วย แต่ที่สิมิลันชาว SOS มากกว่า และดูมีชีวิตชีวามากกว่า (เพราะเพิ่งเป็นวันแรกที่เพิ่งไปถึง)

แต่ทั้งสองที่....คุณสายน้ำยิ้มได้กว้างขวาง เห็นฟันขาวพอๆกัน (ทั้งๆที่ได้ให้อาหารปลามาหลายรอบแล้ว กว่าจะถึงเกาะสุรินทร์)....:p

[แม่หอย]

พี่น้องขา
มีใครเห็นตัวอะไรที่อยู่ในภาพ #11 ภาพล่างไหมคะ ปลาอะไรน่ะ
http://www.saveoursea.net/forums/attachment.php?attachmentid=5550&d=1264431108

[แม่หอย]

ถอนใจเล็กน้อยกับเรื่องหอยมือเสือที่เหลือแต่หลักผูกป้าย..
แต่สำหรับบรรดาหอยที่มีป้ายติดที่เปลือกนั้น น่าจะเป็นอีกชุดหนึ่งค่ะ เป็นวิธีผูกป้ายสไตล์ ดร.ก้องเกียรติและทีมงานศูนย์ชีวฯ ภูเก็ต ซึ่งเราได้ทดลองติดป้ายแบบนี้ด้วยเช่นกันค่ะ เพื่อแก้ปัญหาหอยเดินหนีป้ายไงคะ แต่แบบนี้ต้องปฏิบัติการเจาะเปลือกหอยและผูกป้ายให้เรียบร้อยก่อนนำลงทะเล ซึ่งต้องมีพื้นที่ปฏิบัติงานค่อนข้างกว้าง และมีถังไว้พักหอยระหว่างทำการติดเบอร์

[สายชล]

เป็นลูกปลา Rock Mover Wrass ค่ะ น้องแม่หอย ภาพนี้น้องหมอเมธจับภาพไว้ได้ แต่พี่สองสายไม่ได้เห็น เพราะมัวแต่วนเวียนหาอีกด้านหนึ่งอยู่


หอยที่น้องก้องติด Tag ไว้นั้น แสดงว่าเป็นหอยที่เราไม่ได้นำไปปล่อยน่ะสิคะ................:confused:


น้องแม่หอยพอจะทราบไหมคะว่าน้องก้องนำไปปล่อยไว้เมื่อไรคะ จะได้รายงานทางกรมอุทยานฯ ไปใหม่ว่าเป็นหอยที่เราไม่ได้ปล่อย ส่วนของเราที่ปล่อย น่าจะเหลือสองสามตัวเท่านั้นค่ะ

[angel frog]

รายงานเพิ่มเติมว่า หอยที่มีtagติดอยู่ที่ตัวนั้น เป็นการติดอย่างที่แม่หอยว่าไว้จริงๆ เพราะติดแนวขวางกับเปลือกหอย และ ยึดติดแน่นมาก ไม่มีทางหลุดเลย พยายามขูดดู เพื่ออ่านตัวอะไรก็ตามที่จะสามารถอ่านได้ ก็ไม่สามารถค่ะ เพราะเหมือนมันเก่านานมากแล้ว มีบางรูปที่ใช้เหล็กตะขอ (ที่หายไปแล้ว) วางคู่ เพื่อวัดขนาด ให้หมอเมธถ่ายไว้ด้วยค่ะ

บริเวณที่พบหอยมาก คือ บริเวณที่เราเคยเอาไปปล่อยเมื่อปีโน้นจริงๆ ห่างจากทุ่น ในรัศมี 20 เมตร ความลึกอยู่ที่ 30-40 ฟุต หอยของพวกเรานั้น บางทีเจอแต่เหล็กติดtag แต่หอยเดินไป ที่ตายมักจะตายตอนปล่อยใหม่นะค่ะ เพราะขนาดของซากเปลือกเท่าเดิม ส่วนที่เจริญเติบโตขึ้น ก็พบมากๆ ถ้าจะให้นับกันจริงๆ คงต้องดำหน้ากระดาน คะเนจากสายตาแล้ว น่าจะ เกือบ 100 ตัวละมังค่ะ (ไม่ได้โม้) ส่วนที่เจอ"หอยติดtagที่ตัว"นั้น จะอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกัน แต่ถัดมาอีกหน่อย .....รึหอยเขาจะเดินมาอยู่ด้วยกัน บางทีเขาก็มารวมกันเป็นกลุ่ม 4 ตัว ก็มี (ขนาดตัวละ ฟุตกว่าๆ) เหตุที่มีรูปหอยติดtagเยอะ เพราะ แปลกใจว่า ไม่ใช่ที่เราปล่อยไว้นี่นา ...แล้วของใครละเนี๊ยะ หนูก็เลยให้น้องๆถ่ายไว้เยอะหน่อยค่ะ

[แม่หอย]

หลังจากแจกยารักษาอัลไซเมอร์ให้บริโภคกันถ้วนทั่วแล้ว สติก็กลับคืนมาค่ะ..
สรุปข้อมูลดังนี้คือ หอยที่ผูกป้ายติดแนบตัวนั้น เป็นชุดที่เราชาว SOS SaveOurSea.net (ต้องย้ำๆๆๆหน่อยว่าเป็นพวกเรากลุ่มนี้ ไม่ใช่พวก SOS หน่วยพิทักษ์ทะเลอะไรนั่น) ได้นำไปปล่อยกันเมื่อเดือนมกราคม 2552 คือในปีที่แล้ว จำนวน 100 ตัวค่ะ

แหะ แหะ.. จริงๆ แล้วโทรศัพท์ถามน้องก้องฯ น้องมาร์ค ศูนย์ชีวฯ และร่วมด้วยช่วยตั้งสติคิดกับแม่เล็กน้อยกัญจนี
การปล่อยหอยมือเสือคราวนั้น เราทำการติดป้ายหอยทุกตัวเตรียมไว้ก่อนนำไปปล่อย โดยปฏิบัติการเจาะเปลือกผูกป้ายแล้วพักไว้ที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งพังงา .. ถึงเวลาก็ลำเลียงลงเรือตรวจประมงทะเลลำน้อยๆ บึ่งเอาไปให้พี่น้องปล่อยกันที่สิมิลัน ใครไปร่วมปล่อยมั่งก็จำไม่ค่อยได้เสียแล้วค่ะ ที่แน่ๆ มีแม่หอยไปด้วย แต่ทีแรกมึน คิดไม่ออกซะนี่.. อิอิ

[ตุ๊กแกผา]

เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอัลไซเมอร์??????????