รายงานผลการปฏิบัติงานตามโครงการเก็บขยะตัดอวนที่โลซิน พฤษภาคม 2565

[สายชล]

แปดโมงเช้า น้องพัทเริ่มเคาะกระดิ่งระดมพล เมื่อทุกคนขึ้นมารวมกันที่ชั้นบน น้องติ๊กก็เริ่มต้นทักทายพวกเราทุกคนอย่างอารมณ์ดีเช่นเคย ทำให้เราได้ยิ้มหัวและหายงัวเงีย จากนั้นเป็นการกล่าวถึงวัตถุประสงค์ของการมาทำงานครั้งนี้ การแนะนำเกี่ยวกับเรือวีนัสและการใช้ชีวิตให้มีความสุขและปลอดภัยตลอดเวลาที่เราทำงานอยู่บนเรือลำนี้ ต่อด้วยการแนะนำตัวสมาชิกทุกคนและการแบ่งกลุ่มดำน้ำ วิธีการดำน้ำอย่างปลอดภัย วิธีการดำน้ำเก็บขยะและตัดอวนอย่างถูกวิธี ต่อด้วยการบอกเล่าถึงจุดที่เราจะลงดำน้ำทำงานกัน

สายชลในฐานะผู้อาวุโส ได้กล่าวปิดท้ายในเช้าวันนี้ ด้วยเรื่องกฎ กฏิกา มารยาท ในการทำงานร่วมกันอย่างมีความสุขและปลอดภัยของพวกเราชาว SOS ที่ได้ยึดถือและปฏิบัติมานานเกือบยี่สิบปีแล้ว ซึ่งพวกเราที่เคยร่วมงานกันมานานน่าจะจำได้ขึ้นใจ (No Ego, No Logo, No Decom., No Alcohol, No Gambling, No Political)

[สายชล]

กองหินกระโจมไฟ เกาะโลซิน
ด้านเหนือและด้านตะวันออกเฉียงเหนือ

9 โมงเช้า ได้เวลาลงดำน้ำทำงานไดฟ์แรก ที่กำหนดให้เป็นด้านเหนือของกองหินกระโจมไฟ เกาะโลซิน ซึ่งเป็นกองหินที่อยู่เหนือน้ำ พื้นที่ราว 10 ตารางเมตร เพื่อที่เราจะได้นำพวงมาลัยมะลิเล็กๆ ไปไหว้พี่ไมโล (ผู้อาวุโสที่รักโลซินมากและได้เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน และเราได้แบ่งอัฐิของท่านมาไว้ที่นี่) พอเสร็จพิธีแล้ว เราจะได้ทำงานกันต่อไปได้ทันที

ลมเริ่มพัดมาฉิวๆ มองจากบนเรือ กระแสน้ำเริ่มไหลแรง บางจุดเห็นเหมือนน้ำเดือด อย่างที่เราเคยเห็นแถวเกาะโคโมโด ในอินโดนีเซีย ซึ่งพอเห็นแล้ว เราก็ชักจะหวั่นๆ ว่า การดำน้ำทำงานที่โลซินเช้านี้ คงจะไม่หมูอย่างเคยแล้ว

เราแบ่งกลุ่มดำน้ำเป็น 5 กลุ่ม โดยกลุ่ม 1 และ 2 กระโดดลงไปก่อน ซึ่งสองกลุ่มนี้ดูจะลงดำน้ำไปได้เรียบร้อยดี ไม่มีปัญหา แต่พอกลุ่มที่ 3, 4 และ 5 ที่มีสายน้ำกับสายชลรวมอยู่ด้วย พากันกระโดดลงน้ำตามๆ กันลงไปนั้น เราเริ่มเจอปัญหา เหตุเพราะเรือจอดห่างเกาะโลซินมากไปหน่อย แถมยังลอยเรืออยู้ใต้กระแสน้ำอีกด้วย พอเรากระโดดลงไป กระแสน้ำที่แรงอย่างที่ไม่เคยเห็นแถวโลซินมาก่อน ก็พาเราลอยละล่องไปไกลจากกองหิน ระดับน้ำเริ่มลึกมากขึ้นเรื่อยๆ จนขนาดที่เรามองไม่เห็นพื้นทรายเบื้องล่าง

หลังจากอยู่ใต้น้ำได้ 10 นาที และไม่มีทีท่าว่ากระแสน้ำจะพาเราเข้าไปใกล้ตัวเกาะแน่นอนแล้ว เราตัดสินใจลอยตัวสูงขึ้นข้าๆ หลังจากทำ Safety Stop ครบแล้ว เราก็ลอยตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ แล้วก็พบว่าตัวเราลอยไปไกลจากเกาะโลซินกว่า 200 เมตร และเมื่อปีนกลับขึ้นเรือวีนัสที่แล่นมารับ ก็พบว่ามีสมาชิกกลุ่ม 1-5 ไหลตามน้ำไปไกลเหมือนเราด้วยกว่า 10 คน

ดื่มน้ำและพักพอหายเหนื่อยแล้ว เราก็ใส่อุปกรณ์ดำน้ำอีกครั้ง แล้วให้เรือแล่นไปส่งบริเวณเหนือกระแสน้ำและใกล้ๆ ตัวเกาะโลซิน คราวนี้ไม่มีปัญหา พอหัวจมน้ำ กระแสน้ำก็พาเราลงไปใต้ทะเลใกล้ยอดหินกระโจมไฟ ตรงจุดที่เราต้องการพอดี

สภาพใต้น้ำที่โลซินวันนี้ ไม่เหมือนเดิม นอกจากกระแสน้ำจะแรงแล้ว น้ำยังไม่ใสแจ๋วเหมือนเคย ใกล้ผิวน้ำ ทัศนวิสัยค่อนข้างดี แต่พอลึกเกิน 10 เมตรลงไป น้ำเริ่มขุ่นเหมื่อนมีแป้งมันผสมน้ำอยู่

สภาพดงปะการังด้านเหนือเริ่มฟื้นตัวขึ้นกว่าเมื่อสองปีก่อน แม้จะมีร่องรอยการหักของปะการังเขากวางและปะการังโต๊ะ อยู่หลายจุดบ้างก็ตามที

[สายชล]

ปลาหายไปเยอะ แต่ก็ยังพอมีปลาผีเสื้อ ปลาหูช้าง และฝูงปลากะมงที่กำลังเปลี่ยนสีเป็นสีดำและขาวจับคู่กันอยู่ฝูงหนึ่ง

[สายชล]

สิ่งที่น่าสังเกตคือ ที่นี่ไม่มีปะการังฟอกขาวที่เกิดจากโลกร้อน แต่มีปะการังที่ถูกดาวมงกุฏหนามเกาะกินจนซีดขาวเป็นหย่อมๆ

อีกจุดที่น่าสังเกตคือ บริเวณที่ปะการังถูกทำลายเป็นหย่อมๆ แหลกละเอียดจนเห็นพื้นทรายขาวนั้น ไม่มีทีท่าว่าจะกลับฟื้นคืนดีได้ดังเดิม

[สายชล]

กระแสน้ำจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือที่ไหลแรงมากมาทางด้านตะวันออกเเฉียงใต้ ทำให้เราดำน้ำไปไหนกันได้ไม่ไกล ได้แต่วนไปวนมาอยู่ทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือ ที่มีกองหินบังกระแสน้ำไว้ให้เป็นบริเวณเล็กๆ ไดฟ์นี้จึงไม่มีงานหนักให้เราได้ทำมากมายนัก มีเพียงเศษซากอวนชิ้นเล็กๆ เชือกเอ็นเบ็ด และเชือกปากอวนให้เราได้เก็บและตัด แก้เซ็งไปเรื่อยๆ เท่านั้นเอง?

[สายชล]

กองหินกระโจมไฟ เกาะโลซิน
ด้านตะวันออก

เราลงดำน้ำทางด้านตะวันออกของกองหินกระโจมไฟอีกหนึ่งไดฟ์ และพบว่าปะการังด้านนี้ค่อนข้างสวยงามและสมบูรณ์ดี และไม่มีขยะหรือเศษซากอวนให้เก็บหรือตัดเลย

การดำน้ำไดฟ์นี้จึงเหมือนการดำชมความงามของแนวปะการังที่นี่มากกว่าการมาทำงาน

[สายชล]

ชมแนวปะกาารังสวยๆ เพลินไปเลยค่ะ

[สายชล]

กองหินกระโจมไฟ เกาะโลซิน
ด้านใต้

ไดฟ์ต่อมา กระแสน้ำเริ่มอ่อนลง เราจึงลงดำน้ำทางด้านใต้ของกองหินกระโจมไฟ ต่อกับชายขอบของกองหินจม เราก็พบกับแนวปะการังที่ถูกทำลาย

ส่วนหนึ่งมาจากฝีมือดาวมงกุฎหนาม ที่เห็นอยู่หลายตัว