สรุปข่าวทะเลและสิ่งแวดล้อม : วันพุธที่ 17 กรกฎาคม 2567

[สายน้ำ]

ขอบคุณข่าวจาก BBCThai


เมื่อวาฬทั้งฝูงกว่า 77 ตัวตาย จะจัดการกับซากพวกมันอย่างไร?
.......... โดย จอร์จีนา เดวีส์ บีบีซี สกอตแลนด์ นิวส์



กระบวนการอันน่าสลดในการกำจัดซากสัตว์ขนาดใหญ่ที่ตายบนชายหาดในสกอตแลนด์กลับมาเป็นประเด็นอีกครั้ง หลังจากที่ฝูงวาฬนำร่องทั้งฝูงเกยตื้นที่หมู่เกาะออร์คนีย์

ในจำนวนนี้มีเพียง 12 ตัวจาก 77 ตัวที่ยังมีชีวิตอยู่

ตอนที่ฝูงวาฬเกยตื้นที่ชายหาดเทรสเนส บนเกาะแซนเดย์ มีวาฬเพียง 12 ตัว จาก 77 ตัว ที่ยังมีชีวิตอยู่ ทว่าสุดท้ายพวกมันถูกทำการุณยฆาตเมื่อความพยายามในการนำพวกมันกลับสู่ทะเลล้มเหลว

เหตุการณ์ครั้งนี้ถือเป็นการเกยตื้นครั้งใหญ่ที่สุดของวาฬในสกอตแลนด์ในรอบหลายทศวรรษ

สภาหมู่เกาะออร์คนีย์กล่าวว่า มีการหารือกับตัวแทนชุมชนเกี่ยวกับวิธีการกำจัดซากวาฬที่ดีที่สุด

หากพบวาฬที่เกยตื้นยังมีชีวิตอยู่ จะมีการประเมินเพื่อดูว่าจะสามารถนำพวกมันกลับสู่ทะเลได้อย่างปลอดภัยหรือไม่ ถ้าไม่สามารถทำได้ พวกมันก็จะถูกทำการุณยฆาตและชันสูตรซาก

โครงการติดตามการเกยตื้นของสัตว์ทะเลในสกอตแลนด์ (SMASS) เป็นผู้รับผิดชอบกระบวนการเหล่านี้

ดร. บราวน์โลว์ ผู้อำนวยการของ SMASS ได้พูดคุยกับบีบีซีหลังจากที่วาฬมิงก์ยักษ์ตัวหนึ่งเกยตื้นที่นอร์ทเบอร์วิค ในอีสต์โลเธียนเมื่อปีที่แล้ว

ตอนนั้นวาฬขนาด 9 เมตร ตายลง หลังจากมันชนเข้ากับหินและเกยตื้น

ดร. บราวน์โลว์กล่าวว่าการชันสูตรซากสามารถเปิดเผยข้อมูลมากมายเกี่ยวกับชีวิตของวาฬและสิ่งที่มีอิทธิพลต่อการเสียชีวิตของมัน

เขาได้อธิบายถึงตัวเลือกบางอย่างที่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นสามารถใช้ได้เพื่อทำการกำจัดซากวาฬ


เก็บกระดูกไว้ในพิพิธภัณฑ์

ดร. บราวน์โลว์ กล่าวว่า การตัดสินใจเลือกวิธีการกำจัดซากวาฬต้องพิจารณาความต้องการที่แตกต่างกัน

เขากล่าวว่า "คุณจำเป็นต้องนำซากวาฬที่ตายออกจากชายหาดสาธารณะเพื่อไม่ให้มันสร้างความทุกข์ใจให้กับผู้คนหรือปล่อยให้ของเหลวและไขมันจากร่างของวาฬออกมาสู่สิ่งแวดล้อม ซึ่งมันไม่เป็นอันตรายเท่าไหร่หรอก แต่ก็ไม่พึงประสงค์"

"จริง ๆ แล้วมีโรคไม่กี่ชนิดที่เราพบ ที่สามารถแพร่กระจายจากซากวาฬที่ตายแล้ว และเราได้ค้นคว้าอย่างละเอียด"

ตัวเลือกการกำจัดซากวาฬประกอบด้วย การนำซากวาฬไปยังสถานที่ฝังกลบ การฝังบนชายหาด หรือการเผาแบบบางส่วน

"เรานำซากของวาฬไปยังห้องปฏิบัติการของเราเพื่อทำการชันสูตร" ดร. บราวน์โลว์ กล่าวเสริม

"โครงกระดูกมักจะถูกตรวจสอบจากพิพิธภัณฑ์สกอตแลนด์และเพิ่มเข้าไปในคอลเล็กชันของพวกเขา"

"ส่วนชิ้นเนื้อจะถูกกำจัดในลักษณะเดียวกับซากสัตว์ที่ล้มตายจากฟาร์ม"


กลับสู่ทะเล

ในกรณีของวาฬ 55 ตัว ที่เกยตื้นบนเกาะลูอิสในเดือน ก.ค. 2023 ซากวาฬเหล่านั้นถูกนำไปฝังที่หลุมฝังกลบ เนื่องจากชายหาดบนเกาะลูอิสเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว

อย่างไรก็ตาม ดร.บราวน์โลว์ กล่าวว่า การนำซากวาฬกลับคืนสู่สิ่งแวดล้อมทางทะเลให้มากที่สุดเป็นสิ่งสำคัญเพื่อ "การหมุนเวียนของสารอาหาร"

"การนำซากวาฬออกจากชายหาดและสิ่งแวดล้อมทางทะเลแล้วเผาหรือฝังกลบ จริง ๆ แล้วเป็นการปล้นแหล่งสารอาหารที่สำคัญของสิ่งแวดล้อมทางทะเล" เขากล่าว

ซากวาฬมีสารอาหารที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต เช่น แมงกานีส ฟอสฟอรัส เหล็ก และสังกะสี

"คุณไม่ต้องการปริมาณที่มาก แต่สารเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อกระบวนการในระดับเซลล์" ดร. บราวน์โลว์ กล่าวเสริม

"สิ่งนี้เรียกว่า "whale fall" [อาจแปลเป็นภาษาไทยว่า "การร่วงหล่นของวาฬ"] ส่วนใหญ่จะใช้กับสัตว์ที่อาศัยอยู่ในมหาสมุทรระดับลึก ตอนที่พวกมันตายและจมลงสู่ก้นมหาสมุทร พวกมันจะกลายเป็นเกาะเล็ก ๆ ที่อุดมไปด้วยสารอาหารที่สามารถสนับสนุนความหลากหลายทางชีวภาพอย่างมหาศาล"

เขากล่าวว่าฉลามและสัตว์กินซากอื่น ๆ จะมากินเนื้อของวาฬ ขณะที่สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กอื่น ๆ เช่น หนอน จะกินโครงกระดูก


ฝังบนชายหาด

อีกวิธีหนึ่งในการนำวาฬกลับคืนสู่สิ่งแวดล้อมคือการฝังซากวาฬบนชายหาด

"เราสามารถฝังมันในพื้นที่ได้และมักจะประสบความสำเร็จมาก แม้ว่าจะต้องสร้างสมดุลกับการไม่สร้างความรำคาญให้สาธารณชนจากการมีซากสัตว์บนชายหาดที่ใช้เป็นสถานที่พักผ่อน" เขากล่าว

ดร. บราวน์โลว์ กล่าวเพิ่มเติมว่า ในบางสถานการณ์วาฬที่เกยตื้นสามารถถูกลากกลับลงทะเลได้ แม้ว่าจะต้องวางตำแหน่งอย่างระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้กลายเป็นอันตรายต่อการเดินเรือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อซากของวาฬขนาดใหญ่จะยังคงลอยในทะเลได้อยู่

ชะตากรรมของซากวาฬมักขึ้นอยู่กับสองปัจจัย ได้แก่ ขนาดของมันและสถานที่ที่มันเกยตื้น

"วาฬขนาดใหญ่มากบางตัว เช่น วาฬฟิน (Fin) และวาฬเซอิ (Sei) หากพวกมันเกยตื้นบนเกาะที่ห่างไกล เราปล่อยให้มันย่อยสลายตามธรรมชาติได้" ดร.บราวน์โลว์ กล่าว

"ความไวของสัตว์กินซากเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์มาก โดยเฉพาะนก พวกมันสามารถกินซากจากวาฬได้มากมาย และภายในหนึ่งปีหรือมากกว่านั้นจะเหลือไว้เพียงกระดูกที่สะอาดมากและระบบนิเวศทางทะเลที่ดีมาก"

โครงการ SMASS ก่อตั้งขึ้นเพื่อทำความเข้าใจสาเหตุของการเกยตื้นสำหรับวาฬ โลมา วาฬเพชฌฆาต แมวน้ำ ฉลามขนาดใหญ่ และแม้แต่เต่าทะเล

ดร.บราวน์โลว์ กล่าวว่า เขาเชื่อว่าวาฬมิงก์ที่เกยตื้นในนอร์ธเบอร์วิคถูกนำไปยังหลุมฝังกลบเพื่อกำจัด

"พูดตามตรงมันค่อนข้างน่าเศร้า" เขากล่าว "ผมเคยไปที่หลุมฝังกลบเพื่อทำการชันสูตรซากและมันเป็นจุดจบที่น่าหดหู่สำหรับสัตว์ที่งดงามเช่นนี้"

"มันเป็นการสิ้นสุดที่เหมาะสมสำหรับสัตว์เหล่านี้ มากกว่าจะเป็นการสิ้นสุดที่แท้จริงที่ต้องการ ทั้งจากมุมมองของนักวิทยาศาสตร์ที่ต้องทำการวิจัยเกี่ยวกับพวกมัน และในแง่ของการให้ความเคารพต่อสัตว์ด้วย"


https://www.bbc.com/thai/articles/c0xjdgdnze5o