Mabuhay......Puerto Galera, Philippines

[สายชล]

                        Mabuhay......Puerto Galera, Philippines

[สายชล]

สนามบินสุวรรณภูมิในเช้าวันอังคารที่ 7 เมษายน 2552 ช่างเงียบเหงาเสียจริงๆ....


เคาเตอร์เช็คอินของสายการบินไทย มองดูโหรงเหรงไม่คึกคักเหมือนเคย  พนักงานสาวสวยที่นั่งว่างอยู่พงักหน้าเชื้อเชิญให้เราไปใช้บริการอย่างมีอัธยาสัย


ไม่รอช้า....พวกเราสี่สาวกับหนึ่งหนุ่ม(แก่)รีบเข็นรถตรงไปทันที.....และเพียงไม่ถึง 10 นาที การเช็คอินของเราก็สำเร็จเรียบร้อย กระเป๋าสัมภาระที่บรรจุเครื่องมือดำน้ำเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวถูกส่งไปตามสายพานลำเลียงอย่างเรียบร้อยและรวดเร็ว


ทีนี้ก็มีเวลาไปหาอาหารเช้ารับประทานและทำธุระส่วนตัว  ก่อนที่จะเดินไปขึ้นเครื่องบินที่จอดเทียบเทอร์มินัลอยู่


เก้าโมงเช้า.....เครื่องบินโบอิ้ง 700-200 ก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า มุ่งหน้าตรงไป มานิลา เมืองหลวงของประเทศฟิลิปปินส์


เวลาผ่านไปเพียง 2 ชั่วโมง 55 นาที.....เราก็เห็นทะเลสีฟ้าครามในอ่าวหน้าเมืองมานิลาอยู่เบื้องล่างลิบๆ

    

[สายชล]

อืมมมม.....เห็นภาพเมืองมานิลาอยู่ติดทะเลแล้วสวยจัง....อยากให้กรุงเทพฯของเราอยู่ติดทะเลบ้างแล้วล่ะค่ะ....

[สายชล]

ลงจากเครื่องบินแล้ว....เราทั้งห้าคนซึ่งประกอบด้วย น้องเบิ้ด....น้อง Sky....น้องตุ๊กแกผา และสองสาย ก็เดินมาสมทบกับน้อง Coffee และ น้องSugary ที่เช็คอินเข้ามาก่อนและแยกไปนั่งคนละที


ใช้เวลาไม่นานนัก....เราก็ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองและออกมาลากกระเป๋าหนักอึ้งไปที่หน้าประตูทางออก ที่เราคาดว่าจะมีคนจาก Club Mabuhay จากเมือง Puerto Galera มาคอยรับเรา


หุๆ....คอยอยู่ตั้งนานก็ยังไม่มีคนมารับ ทีนี้ก็เดือดร้อนน้อง  Coffee ต้องวิ่งไปหาตัวแทนบริษัททัวร์ให้ช่วยติดต่อให้  ผลปรากฎว่า คนจาก Club Mabuhay มาคอยเราอยู่ด้านนอกอาคารใหม่ (ที่สองสายยังไม่เคยไปใช้บริการ) อยู่นานแล้ว


กว่าเราจะขนของขึ้นรถสัญชาติเกาหลี และขึ้นไปนั่งบนรถได้ก็เล่นเอาเหงื่อตก 


รถแวนแล่นออกไปทางด้านใต้ของสนามบิน และฝ่าการจราจรที่ติดสาหัสตรงไปยังท่าเรือเมือง Batangas ที่อยู่ห่างออกไปจากมานิลาราว 120 กม. แต่เชื่อไหมคะ เราไปถึงท่าเรือเกือบห้าโมงครึ่ง ใกล้ย่ำสนธยาเต็มที  รวมใช้เวลาเกือบสามชั่วโมงกว่าจะถึงที่หมายปลายทาง


เรือบังก้าขนาดใหญ่ จอดรอเราอยู่ที่ท่าเรือนอกเมือง Batangas  กระเป๋าที่หนักอึ้งของเราถูกลูกเรือแบกขึ้นไปวางบนเรือแบบสบายๆ....ในขณะที่เราค่อยๆไต่กระดานแผ่นเดียวขึ้นเรือไปอย่างเก้ๆกังๆ....

[สายชล]

เรือเดินเครื่องล่องใต้ไปยังเกาะ Mindoro ที่เมือง Puerto Galera ตั้งอยู่.....


เราสวนกับเรือหลายลำที่แล่นมาจากเกาะ Mindoro.....

[สายชล]

เกาะ Luzon  เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดและตั้งอยู่ทางตอนเหนือของฟิลิปปินส์  เมืองมานิลาซึ่งเป็นเมืองหลวง ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกตอนกลางของเกาะ Luzon ซึ่งอยู่ในเขตทะเลจีนใต้  ส่วน Batangas เป็นเมืองอุตสาหกรรมน้ำมันที่อยู่ด้านใต้ของเมืองมานิลา

ส่วนเกาะ Mindoro ที่เมือง Puerto Galera ตั้งอยู่นั้น อยู่ในทะเลจีนใต้เช่นกัน และอยู่ห่างจากเมือง Batangas ไปทางตะวันตกเพียง 30 กว่ากิโลเมตร เท่านั้น


ภาพแผนที่.....จาก The Dive Site of Philippines by Jack Jackson

[สายชล]

ตามชายฝั่งของ Batangas มีบ้านเรือนตั้งอยู่หนาแน่น สลับกับโรงกลั่นน้ำมันที่มีอยู่หลายแห่ง.....

[สายชล]

คลังน้ำมันขนาดใหญ่สีขาวสะอาด มองเห็นได้ทั่วไปตามแนวชายฝั่งของ Batangas.....

[สายชล]

เมื่อพ้นปากอ่าว....คลื่นลูกโตเริ่มวิ่งมากระทบหัวเรือ  น้ำสาดกระเซ็นเป็นฟองฝอย


พวกเรานั่งกินลมชมวิวกันไปอย่างไม่เดือดเนื้อร้อนใจ เพราะเรือแมงมุมยักษ์ "บังก้า" มีปีกไม้ไผ่ยื่นออกไปเหมือนขาแมงมุม ช่วยกันเรือไม่ให้โคลงเคลงเหมือนเรือบ้านเรา

[สายชล]

น้อง Coffee ยิ้มหัว....ชักชวนให้เราดูน้อง Sugary ที่ขอซบหลับพักสายตาสักหน่อย เพราะเช้านั้นตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อเตรียมตัวไปขึ้นเครื่องบิน... 

[สายชล]

แต่สักพักเดียว....น้อง Coffee ก็ถึงคราลงไปซบตักน้อง Sugary หลับสนิทไปอีกคน......

[สายชล]

ผิดกับสาวสวยคนนี้...น้อง Sky  นั่งยิ้มหวานไปได้ตลอดทาง....

[สายชล]

ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำลงจนจมหายไปในทะเล.....


เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง.....เราเดินทางถึงอ่าว Small La Laguna ซึ่งเป็นที่ตั้งของ Club Mabuhay Resort  ที่พักของเรา


น้ำขึ้นล้นฝั่ง จนเรือบังก้าเข้าเทียบท่า (ที่จมน้ำ)ไม่ได้  จึงต้องใช้วิธีส่งเราลงแพเล็กๆหน้ารีสอร์ท แล้วให้เรือเร็วออกมารับเราอีกที

[สายชล]

เจ้าหน้าที่ของรีสอร์ทออกมาต้อนรับเราด้วยคำพูด " Mabuhay"   ซึ่งแปลได้ว่า "ยินดีต้อนรับ"  หรือจะหมายความว่า "สวัสดี" แบบตากาล็อกก็ได้
 

รีสอร์ทแห่งนี้มีเจ้าของเป็นเกาหลี  ที่มาลงทุนสร้างรีสอร์ทที่น่ารักและสงบเงียบ และอยู่ติดทะเล ห่างไกลจากความวุ่นวายของหาด Sabang ซึ่งอยู่ถัดออกไปทางด้านตะวันออก 


เราได้ห้องพักที่อยู่ริมสระน้ำรูปฟรีฟอร์มที่น่าเล่นมากๆ  แถมยังไม่ไกลจากห้องอาหารและ Dive Shop นัก


เราลงทะเบียนและรับกุญแจห้องแล้วก็ตรงดิ่งเข้าห้องพัก  เมื่อเก็บของเข้าที่เข้าทางแล้ว ก็ออกมารับประทานอาหารเย็น ที่แสนอร่อยกัน  จากนั้นก็เข้าห้อง...อาบน้ำ และขึ้นเตียง หลับสนิทไปจนเช้า.....

 
 

[สายชล]

เช้าวันใหม่......ฝนตกหนักจั๊กๆตั้งแต่เช้ามืด   


เราเดินหลบฝนไปทานอาหารเช้าที่ห้องอาหาร ซึ่งมีให้เลือกอยู่สองอย่างคือ American Breakfast กับ อาหารฟิลิปปินส์  เราเลือกทานอาหารกันตามอัธยาสัย  ทานไปชมทะเลยามฝนตกไป  สนุกสนานดีค่ะ


เช้านี้มีแขกชาวเกาหลีกว่ายี่สิบคนเช็คเอ้าท์เดินฝ่าฝนออกจากรีสอร์ทไปขึ้นเรือกลับเข้าฝั่ง Batangas  วันนั้นรีสอร์ทเลยโล่งโจ่ง  เหลือแต่เราเจ็ดคนอยู่โยง   


ทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อย และเตรียมตัวจะไปดำน้ำ ฝนก็หยุดตกไปซะเฉยๆ แถมแดดแผดเปรี้ยงจนร้อนผะผ่าว.....