ศรีเทพ.....เมืองโบราณอันรุ่งเรืองแห่งลุ่มน้ำลพบุรี - ป่าสัก

[สายชล]

รถแล่นไปตามถนนปูนชั้นดีที่ลัดเลาะกำแพงเมืองด้านตะวันออกที่มีคูน้ำใหญ่อยู่ด้านนอก มุ่งหน้าไปทางบริเวณที่เรียกว่า "เมืองนอก"

[สายชล]

เมื่อเริ่มออกรถ.....เราเห็นต้นไม้ใหญ่ร่มรื่นบนกำแพงเมืองที่เห็นเป็นกองดินพูนขึ้นมา ส่วนด้านขวาเป็นสนามหญ้าเขียวขจี มีหมู่แมกไม้กระจายอยู่เป็นหย่อมๆ ถ้าไม่รู้มาก่อนว่านี่คืออุทยานประวัติศาสตร์ เราก็คงคิดว่านี่คือชายขอบสนามก๊อล์ฟชั้นดี....

[สายชล]

พรึบๆๆ.....

นกกระยางฝูงใหญ่ที่เดินหากินอยู่บนถนนและในสนามหญ้าข้างทาง ตีปีกพรึบพรับขยับบินเมื่อรถแล่นเข้าไปใกล้ๆ.....

สายชลลืมว่าขาเจ็บ กระโดดแผล็วไปข้างคนขับด้วยความตื่นเต้นดีใจ.....สวยค่ะ....สวยจริงๆ

ไม่น่าเชื่อว่าที่นี่จะมีความร่มรื่น เย็นสบาย แถมมีนกกระยางและนกอื่นๆอีกมากมายนานาพันธุ์ให้ชื่นชมได้ขนาดนี้....

[สายชล]

เมืองนอก มีอาณาเขตเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าใหญ่ล้อมรอบโบราณสถานที่มีอยู่ราว 54 แห่ง และมีสระน้ำขนาดใหญ่อยู่กลางเมืองค่อนไปทางเหนือเรียกว่า "สระขวัญ" นอกเหนือไปจากสระเล็กๆอีกหลายสิบแห่ง

มิน่าล่ะ....นกนานาชนิดโดยเฉพาะนกน้ำจึงมาอาศัยอยู่ในบริเวณนี้มากมาย

สระที่คู่กับ สระขวัญ คือ สระแก้ว ซึ่งอยู่นอกเมืองไปทางทิศเหนือ  สระน้ำทั้งสองสระนี้มีน้ำขังตลอดปี และเชื่อกันว่าเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ มีการนำน้ำทั้งสองสระนี้ไปทำน้ำพิพัฒน์สัตยา ตั้งแต่สมัยโบราณมาจนถึงปัจจุบัน 

สระน้ำส่วนมากที่เหลือได้รับการขุดลอกและมีน้ำอยู่ปริ่มขอบสระ  ปลาและสัตว์น้ำมากมายที่อยู่ในสระกลายเเป็นอาหารโปรตีนชั้นดีของนกน้ำนานาพันธุ์

ทั้งต้นไม้และสระน้ำที่กระจายอยู่ทั่วบริเวณ ทำให้เราเย็นสบาย ไม่ร้อนรุ่มอย่างที่ควรจะเป็น ทั้งที่แดดแผดเปรี้ยง

[kungkings]

 

[สายชล]

โบราณสถานเล็กๆซ่อนตัวอยู่ในแมกไม้.....

[สายชล]

คนขับรถจอดให้เราลงสักการะ ศาลเจ้าพ่อศรีเทพ

ศาลแห่งนี้อยู่ห่างจากประตูทางเข้าไปทางด้านขวามือเล็กน้อย ศาลเจ้าพ่อศรีเทพไม่ใช่โบราณสถาน แต่เป็นที่เคารพสักการะของชาวบ้านทั่วไป โดยทุกปีจะมีงานบวงสรวง ในราวเดือนกุมภาพันธ์(ขึ้น 3 ค่ำ เดือน 3)

[สายชล]

ดอกไม้ที่ปลูกอยู่ข้างทางเห็นมีแต่สีเหลืองอร่าม...ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด

[สายชล]

ต้นราชพฤกษ์หรือที่ชาวบ้านเรียกว่าดอกคูน พากันสลัดใบ เหลือไว้แต่ดอกสีเหลืองอร่ามห้อยระย้าย้อยอยู่ทั่วไป ทำให้อุทยานฯแห่งนี้ ใกล้อุทยานสวรรค์เข้าไปทุกที

[สายชล]

ว่าไหมคะ....เห็นสีเหลืองของดอกไม้แล้วจิตใจเราก็พลอยสว่างไสวตามไปด้วย.....

[สายชล]

ยิ่งลึกเข้าไปด้านในมากเท่าไร....นกนานาพันธุ์ก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น

คนขับรถให้เราบอกว่า ที่อุทยานฯ แห่งนี้ มีนักดูนกมาเที่ยวส่องนกกันมากมาย.....

[สายชล]

รถจอดหน้าอาคารที่ตั้งอยู่บนบริเวณเนินดินขนาดใหญ่บริเวณด้านใต้ของเมืองนอก

สองสายเดินเข้าไปในอาคารที่ก่อไว้เป็นทรงโปร่งๆมีผนังเตี้ยๆกั้นเป็นเขตรอบๆ ด้านในมีรั้วเหล็กดัดสูงเลยเอวสายชลกั้นหลุมทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าสองหลุมที่ขุดลึกลงไปในดิน  หลุมหนึ่งเล็กลึกประมาณ 1 เมตร มีซากช้างวางอยู่

เท่าที่ได้เคยเห็นกระดูกช้างเมื่อปี 2529 จำได้ว่ากระดูกช้างมีขาและตัวให้เห็นชัดเจน แต่มาครั้งนี้เหลือเพียงกระดูกหัวให้เห็นนิดหน่อย ส่วนอื่นๆที่เป็นขาและตัวยุ่ยป่นไปเกือบหมด เพราะความชื้นที่มีอยู่สูงในบริเวณนี้ อีกทั้งยังมีน้ำซึมเข้ามาในหลุมช่วงที่ฝนตกหนักอีกด้วย ....   

[สายชล]

ส่วนอีกหลุมหนึ่งที่ลึกลงไปราว 4 เมตร มีโครงกระดูกมนุษย์ 5 โครง มีเพียงโครงเดียวที่สมบูรณ์ เป็นเพศหญิง ความยาวจากศีรษะถึงปลายเท้ายาวถึง 180 ซม. ที่แขนซ้ายบริเวณข้อศอกมีกำไลสำริดสวมอยู่ มือซ้ายถือเครื่องมือเหล็กปลายแหลม ที่คอสวมใส่เครื่องประดับทำด้วยหินคาร์เนเลียนสีส้ม

โครงกระดูกเหล่านี้สามารถกำหนดอายุได้ราว 2,000 ปีมาแล้ว

[สายชล]

รถนำเที่ยวแล่นออกจาก เมืองนอก ผ่านเข้าเขต เมืองใน ซึ่งตามปกติจะไม่ให้นำรถส่วนตัวเข้าไป เว้นแต่รถของอุทยานฯจึงจะเข้าได้

ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่สองข้างทางเอนลู่เข้าหากัน จนกลายเป็น "อุโมงค์ต้นไม้" ที่ร่มรื่น   

[สายชล]

พอรถแล่นพ้นอุโมงค์ต้นไม้ไป....สระน้ำรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ากว้าง 120 เมตร ยาว 125 เมตร มีน้ำลึกราว 3 เมตร กรุขอบด้วยศิลาแลงก็ปรากฎต่อสายตาของเรา

สระน้ำแห่งนี้มีชื่อว่า "สระปรางค์" นับเป็นสระน้ำที่ใหญ่ที่สุดในอุทยานฯ แห่งนี้