วิกฤต : โลกร้อน (2)

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #120 เมื่อ: สิงหาคม 10, 2007, 01:25:32 AM »

เมื่อภาวะโลกร้อน เริ่มเล่นงานเกษตรกรไทย

เมื่อวานนี้ นายกรัฐมนตรี พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ สั่งการให้กองทัพอากาศ นำเครื่องบิน C-130 ขนลองกองจากภาคใต้จำนวน 10 ตัน ส่งไปขายที่เมืองหนิงเซียะ ประเทศจีน เพื่อช่วยเหลือชาวสวนในสามจังหวัดภาคใต้ ที่กำลังเดือดร้อนสาหัสจากราคาผลไม้ตกต่ำอย่างน่าใจหาย เพราะผลผลิตล้น

เงาะขายได้กิโลละ 2.50 บาท (ต้องกิโลละ 7 บาท จึงจะอยู่ได้) มังคุด กิโลละ 3 บาท (ต้องกิโลละ 10 บาท จึงจะอยู่ได้) ลองกอง กิโลละ 6-7 บาท (ต้องกิโลละ 10 บาท จึงจะอยู่ได้) ทุเรียน กิโลละ 12 บาท (ต้องกิโลละ 20 บาท จึงจะอยู่ได้)

ฟังดูเผินๆก็เป็น “ความเดือดร้อนปกติ” ของ “เกษตรกรไทย” ซึ่งมักจะไม่ค่อยได้รับการเหลียวแลจากรัฐบาล แม้จะมีกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ตั้งเป็น “เจว็ด” อยู่ก็ตาม คนไทยส่วนใหญ่ฟังแล้วก็ผ่านหูไป ประเดี๋ยวเสียงร้องของเกษตรกรผู้น่าสงสารก็เงียบไปเอง แล้วปีหน้าค่อยมาร้องใหม่ อย่างนี้ชั่วนาตาปี

แต่สิ่งที่ “ไม่ปกติ” ที่ผมจับได้จากการให้สัมภาษณ์ของ คุณบรรพต หงษ์ทอง ปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ก็คือ

ปีนี้ฝนตกเร็ว ทำให้เนื้อมังคุดเป็นเนื้อแก้ว มียางไหล ส่งออกได้น้อย ที่สำคัญก็คือ ปีนี้ผลผลิตเพิ่มขึ้นสูงมาก เงาะมีผลผลิตเพิ่มขึ้น 42 เปอร์เซ็นต์ มังคุดมีผลผลิตเพิ่มขึ้น 59 เปอร์เซ็นต์ และลองกองมีผลผลิตเพิ่มขึ้น 111 เปอร์เซ็นต์

เห็นตัวเลขอย่างนี้แล้วก็ไม่แปลกใจว่า ทำไมราคาผลไม้ในภาคใต้จึงรูดติดดินจนชาวสวนอยู่ไม่ได้ ต้องร้องขอความช่วยเหลือจากรัฐบาล

เมื่อต้นเดือน ผมก็ได้เขียนเรื่องนี้มาครั้งหนึ่ง แต่เขียนอย่างผิวเผิน โดยชี้ให้เห็นว่าปัญหาผลไม้ล้นตลาด เกิดจากภาวะ “โลกร้อน” ทำให้ “ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง” ทำให้ “ฝนฟ้ามาผิดเวลา ผิดฤดูกาล”

คนทั่วไปคิดว่าคงจะไม่หนักหนาสาหัสอะไร แต่ในความเป็นจริง ผมรู้ว่ามันสาหัสมาก หากเกษตรกรไทยจะต้องตกอยู่ในภาวะขาดทุนย่ำแย่อย่างนี้ไปทุกปี สุดท้ายก็สิ้นเนื้อประดาตัว ต้องเลิกอาชีพชาวสวน เผลอๆอาจต้องโค่นต้นผลไม้มาขายยังชีพ แล้วอนาคตประเทศไทยจะเป็นอย่างไร

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แต่เป็นเรื่องใหญ่ที่นายกฯ พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ จะต้องเริ่มคิดวิธีการแก้ไขให้ครบวงจร ก่อนที่เกษตรกรจะล้มหายตายจากไป

ผมมีข้อมูลจากชาวสวนท่านหนึ่งมาเล่าสู่กันฟัง เป็นชาวสวนในภาคตะวันออก ใกล้กรุงเทพฯนี่เอง ปีนี้ทุเรียนในภาคตะวันออกมีผลผลิตออกมา 2 รุ่น ซึ่งปกติจะมีรุ่นเดียว เลยทำให้ทุเรียนล้นตลาด ราคาตกต่ำ

สาเหตุที่ทำให้ทุเรียนปีนี้มีผลผลิต 2 รุ่น เพราะสภาพอากาศแปรปรวน โดยเมื่อปลายปีที่แล้ว อากาศหนาวในช่วงเริ่มต้น หนาวไม่ติดต่อกัน คือ หนาว 2-3 วัน แล้วกลับมาร้อนอีก เป็นเช่นนี้ติดต่อกันหลายครั้ง ส่งผลกระทบต่อการออกดอก ของทุเรียนเป็นอย่างมาก เพราะธรรมชาติของทุเรียน ถ้าได้รับผลกระทบจากอากาศหนาวติดต่อกันประมาณหนึ่งสัปดาห์ ในช่วงเริ่มต้นฤดูหนาว จะทำให้ “ต้นทุเรียนออกดอกติดผลพร้อมกันได้” สภาพอย่างนี้ เกษตรกรไม่สามารถแก้ไขและป้องกันได้

มังคุด เงาะ ลองกอง ก็เจอสภาพเดียวกัน ผลผลิตจึงล้น ราคาตก

นี่คือมหันตภัยจาก “ภาวะโลกร้อน” และ “การเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ” ที่มีผลกระทบต่อ “เกษตรกร” ซึ่งเป็น “อู่ข้าวอู่น้ำอู่อาหารของมนุษย์” แล้ว นอกเหนือจากสิ่งแวดล้อม และน้ำแข็งขั้วโลกละลาย

สภาพดินฟ้าอากาศที่แปรปรวน ร้อนจัด หนาวจัด ฝนแล้ง ฝนมาก อุทกภัย วาตภัย ล้วนส่งผลกระทบต่อผลิตผลทางการเกษตรที่เลี้ยงชีวิตมนุษย์ทั้งสิ้น

ผมอยากให้รัฐบาลเข้ามาดูแลปัญหานี้อย่างจริงจัง มากกว่าผักชีโรยหน้า แค่เที่ยวบินทหารสองเที่ยว ขนลองกอง 10 ตัน ไปขายจีน เพื่อสร้างภาพว่าได้ช่วยเหลือเกษตรกรที่เดือดร้อนแล้ว เพราะปัญหาที่แท้จริง ใหญ่โตกว่านี้มาก.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 10 สิงหาคม 2550 คอลัมน์หมายเหตุประเทศไทย


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #121 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 12:22:23 AM »

ผลศึกษาผู้ดีชี้โลกจะร้อนยิ่งขึ้นหลังปี 52 จี้อาเซียนเร่งรับมือภววะอากาศเปลี่ยนแปลง

ผลการศึกษาใหม่พยากรณ์ว่า ภาวะโลกร้อนจะรุนแรงยิ่งขึ้นหลังปี 2552 ยิ่งในช่วง 2 ปีครึ่ง หลังจากปี 2552 อากาศจะร้อนยิ่งกว่าปี 2541 ซึ่งเป็นปีที่โลกร้อนที่สุดเป็นประวัติการณ์

ผู้เชี่ยวชาญสภาพอากาศพยากรณ์มานานแล้วว่า ช่วงศตวรรษที่ 21 จะเกิดภาวะโลกร้อนเพราะปรากฏการณ์เรือนกระจก แต่ผลการศึกษาใหม่ของสำนักอุตุนิยมวิทยาอังกฤษระบุว่า สภาพอากาศจะเป็นอย่างไรบ้างในช่วง 10 ปีหลังปี 2548 โดยใช้คอมพิวเตอร์คำนวณรูปแบบการเกิดปรากฏการณ์เอลนิโญในมหาสมุทรแปซิฟิก ความผันผวนของลักษณะการหมุนเวียนและอุณหภูมิของกระแสน้ำในมหาสมุทรพบว่า โลกจะร้อนขึ้นอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่ปี 2552 เป็นต้นไป

ด้าน นายไซเอ็ด ฮามิด อัลบาร์ รมว.ต่างประเทศมาเลเซียเรียกร้องต่อชาติในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เพื่อต่อสู้กับภาวะโลกร้อน หากเราไม่รีบดำเนินการในตอนนี้ ผลกระทบของภาวะโลกร้อนก็จะมาสู่เศรษฐกิจและภูมิศาสตร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่างไม่ต้องสงสัย

ขณะที่ นายยาซูฮิสะ ชิโอซากิ หัวหน้าเลขาธิการคณะรัฐมนตรีญี่ปุ่นเปิดเผยว่า การปล่อยก๊าซเรือนกระจกของญี่ปุ่น ยังคงอยู่เหนือระดับที่กำหนดไว้ในปี 2533 ซึ่งมากถึงร้อยละ 2.1 ภายในปี 2553 แม้ทางการโตเกียวมีความพยายามลดการปล่อยก๊าซก็ตาม ทั้งนี้ ภายใต้พิธีสารเกียวโต ญี่ปุ่นให้คำมั่นลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้เหลือร้อยละ 6 ภายในปี 2555 แต่เมื่อปี 2548 การปล่อยก๊าซยังอยู่ที่ร้อยละ 8.1

เช่นเดียวกับ นายกรัฐมนตรีแองเจลา แมร์เคิล แห่งเยอรมนี ให้คำมั่นกดดันนานาชาติ เพื่อให้มีการทำข้อตกลงฉบับใหม่ทั่วโลกว่าด้วยการต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 13 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #122 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 12:31:09 AM »

ปรับตัวรับโลกร้อน โดย ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

ผมกล่าวถึงภาวะโลกร้อนติดต่อกันมาหลายสัปดาห์ เพื่อชี้ให้เห็นว่า ภาวะนี้เกิดขึ้นแล้ว อยู่ใกล้ตัว ส่งผลกระทบกับพวกเรา และพวกเรานั่นแหละคือสาเหตุที่ทำให้เกิด พวกเรายังคงเป็นสาเหตุหลักทำให้ธรรมชาติแปรปรวนต่อไป และอาจรุนแรงยิ่งขึ้นในอนาคตอันใกล้ ต่อเนื่องไปไม่รู้จบ

การรับมือกับภาวะโลกร้อนในภาพรวม เราแบ่งเป็น “บรรเทา” หรือการลดก๊าซเรือนกระจก (Mitigation) “ปรับตัว” หรือการปรับให้เข้ากับภาวะโลกแปรปรวน (Adaptation) ผมกล่าวถึงการบรรเทาไปบ้างแล้ว คราวนี้อยากให้ลองมองการปรับตัวบ้าง

ประเทศไทยตระหนักในภาวะโลกร้อน ไม่แพ้ชาติไหนเหมือนกัน โดยเราทำในสิ่งที่เราเก่งสุด นั่นคือ “นโยบาย” (เก่งด้านคิด จะทำหรือไม่ว่ากันอีกเรื่อง) เรามียุทธศาสตร์แห่งชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ พ.ศ.2551-2555 ยุทธศาสตร์แรกคือการสนับสนุนให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ยุทธศาสตร์ที่สองคือสร้างความสามารถในการปรับตัวเพื่อรับมือกับภาวะนี้

แค่สองยุทธศาสตร์จะน้อยเกินไป สำหรับประเทศไทยที่อุดมด้วยยุทธศาสตร์ เราจึงมีอันดับอื่น ๆ เช่น ยุทธศาสตร์สนับสนุนการวิจัยและพัฒนา เพื่อสร้างความเข้าใจที่ชัดเจน ยุทธศาสตร์สร้างความตระหนักและการมีส่วนร่วม ยุทธศาสตร์เพิ่มศักยภาพของบุคลและหน่วยงาน ยุทธศาสตร์ประสานงานระหว่างประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก อูย...อีกเพียบครับ เรียกว่าถ้าวัดกันเรื่องจำนวนยุทธศาสตร์ เราไม่แพ้ประเทศพัฒนาแล้วแน่นอน หึ...หึ

เรามาดูสิว่า การปรับตัวทำได้อย่างไร ? ผมจะกล่าวถึงระดับประเทศก่อน แล้วค่อยว่ากันในระดับผู้คนทั่วไป โดยยกกรณีตัวอย่างด้านการท่องเที่ยว เพราะผมไปพูดเรื่องนี้บ่อยครั้ง ได้ข้อมูลข้อคิดดี ๆ จากผู้เข้าร่วมเสวนาเป็นประจำ จึงตัดสินใจเลือกประเด็นนี้แหละ

การท่องเที่ยวถือเป็นหนึ่งในตัวการทำให้เกิดก๊าซเรือนกระจก หากดูเฉพาะเครื่องบินโดยสารที่บินไปมาระหว่างเมืองต่าง ๆ ทั่วโลก ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกมา มากกว่าทั้งหมดที่ปล่อยจากทวีปแอฟริกาถึงสองเท่าแน่ะ และยังจะเพิ่มขึ้นทุกปี หากรวมรถยนต์ พาหนะอื่น ๆ โรงแรม ฯลฯ ตัวเลขที่ออกมาไม่น้อยแน่ แต่ไม่ชัดเจนถึงขั้นบอกได้ เพราะเรายากที่จะแยกการขับรถไปทำงานกับการขับรถไปเที่ยวออกจากกัน

ในอีกมุมมอง การท่องเที่ยวได้รับผลกระทบจากโลกร้อน ในระดับที่เรียกว่า รับไปเต็ม ๆ โดยเราพอแยกออกเป็น ๒ กรณี ในส่วนแรกคือรับโดยตรง หมายถึงแหล่งท่องเที่ยวตามธรรมชาติเจอผลกระทบเข้าให้ ในอีกส่วนคือรับทางอ้อม หมายถึงนักท่องเที่ยวไม่อยากมา เพราะมีข่าวฝนตกฟ้าร้องน้ำท่วมเป็นประจำ หรือเกิดอุปสรรคขัดขวางการท่องเที่ยวเดินทาง

มาดูพวกที่ได้รับผลโดยตรงก่อน เราแบ่งเป็น 4 พวกง่าย ๆ คือ ทะเล ชายหาด ภูเขาและป่า และแหล่งน้ำ ภัยจากโลกร้อนทำให้เกิดปัญหา ในทะเลจะมีทั้งปะการังฟอกขาว คลื่นน้ำเย็นทำให้ปะการังอ่อนและสัตว์น้ำตาย ชายฝั่งจะเกิดปัญหาการกัดเซาะและพื้นที่หาดลดน้อยลง ตลอดจนคุณภาพน้ำที่เปลี่ยนแปลง อาจเกิดแพลงก์ตอนที่ทำให้คัน ภูเขาและป่าจะได้รับผลทั้งจากภัยแล้งและน้ำป่า สุดท้ายคือแหล่งน้ำธรรมชาติเจอภัยแล้งกับคุณภาพน้ำเปลี่ยนแปลง ว่าง่าย ๆ คือแต่ละอย่างไม่ดีเลย ทำให้แหล่งท่องเที่ยวทรุดโทรม นักท่องเที่ยวก็เบือนหน้าหนี

ผลกระทบทางอ้อมแม้จะอ้อม แต่ส่งผลรุนแรงไม่แพ้กัน อาจเป็นผลที่มองไม่ค่อยเห็น แต่มีแน่ เช่น นักท่องเที่ยวชาวยุโรปลดน้อยลง เพราะเกรงกลัวภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้น หรือนักเที่ยวไทยก็เริ่มหมดอารมณ์ เปิดทีวีอ่านหนังสือพิมพ์ทีไร เจอแต่ข่าวน้ำท่วมดินถล่มพายุรุนแรง ไม่ใช่เฉพาะแต่ในไทย ในเมืองนอกเองก็ส่งผล เรียกว่าช่วยประหยัดเงินตราของเราทางอ้อมก็ว่าได้ เพราะตอนนี้เชื่อว่า ใครที่คิดไปเที่ยวจีนหรืออินเดีย คงต้องคิดหนักหน่อย จะไปจมน้ำที่จีนหรือไปร้อนตายที่อินเดียดีไหมหนอ

เมื่อคิดจะปรับตัว เราต้องเผชิญหน้ากับผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อม เริ่มจากการอนุรักษ์สิ่งที่มีอยู่ให้ดีสุด อย่าทำอะไรไปช่วยกระตุ้นปัญหา เช่น การกัดเซาะชายฝั่ง ปัญหาส่วนหนึ่งเกิดจากการก่อสร้างโน่นนี่นั่นลงไปในทะเล จึงควรมีการดูแลในเรื่องนี้อย่างจริงจัง เท่าที่ผมไปเจอกับชาวบ้านที่โน่นที่นี่ เขาก็เริ่มทราบกันแล้วว่า สร้างอะไรลงไปในทะเลหรืออยู่ชิดติดขอบน้ำ ไม่ดีหรอกจ้ะ อย่าทำเลย

การอนุรักษ์ยังรวมถึงแนวปะการัง ป่าชายเลน และแหล่งหญ้าทะเล ที่เป็นเสมือนกำแพงธรรมชาติอยู่แล้ว ครั้งที่เกิดสึนามิ กำแพงเหล่านี้ผ่านการพิสูจน์มาแล้วว่า ช่วยปกป้องชายฝั่งไว้ได้เยอะ

คลื่นที่เกิดจากพายุในภาวะโลกร้อน แม้ไม่รุนแรงเท่าสึนามิ แต่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง มากันเป็นประจำ กำแพงธรรมชาติเหล่านี้ยิ่งมีความสำคัญ จำเป็นต้องเก็บไว้อย่างดี หรืออาจจะช่วยเสริม เช่น การปลูกป่าชายเลนเพิ่ม ยังไงก็ตาม ผมเห็นความสำคัญของการเก็บ มากกว่าการฟื้นฟูหรือปลูกใหม่ เราต้องเก็บของเดิมไว้ให้ดีสุดก่อน มีเงินมีคนเหลือ ค่อยไปช่วยกันปลูกเพิ่มอีกทาง

เมื่อเราทำโครงการเหล่านั้นแล้ว การประชาสัมพันธ์ต้องเข้มแข็ง ให้ทั้งชาวบ้านและนักท่องเที่ยวรู้ทั่วถึงกัน จะได้มีส่วนช่วยพวกเราอีกแรง ในกรณีนี้ ทุกโครงการเพื่อสิ่งแวดล้อมมีความสำคัญครับ จะเป็นระดับโรงเรียน ระดับตำบล อำเภอ จังหวัด หรือประเทศก็ตามเถอะ ควรได้รับการสนับสนุนจากผู้บริหารในระดับต่าง ๆ

การปรับตัวเพื่อรับมือกับผลกระทบทางอ้อม ทำได้โดยสร้างความมั่นใจให้นักท่องเที่ยว ทั้งระบบรักษาความปลอดภัย ที่ไม่ต้องว่ากันถึงขั้นระดับชาติหรือระดับภูมิภาค เอาแค่ระดับเล็กใกล้ตัว เช่น ถนนหนทางต้องปลอดภัย อยู่ในสภาพดี พาหนะทุกรูปแบบได้รับการดูแล ให้ถูกต้องตามกฎหมาย โดยเฉพาะเรือที่อาจต้องเผชิญกับพายุหรือคลื่นหนักขึ้น ต้องมีชูชีพให้ครบ รับคนไม่เกินกำหนด หน่วยงานที่ควบคุมต้องตรวจสอบเป็นประจำ

การรายงานข่าวและการแจ้งเตือนภัยต่าง ๆ เช่น น้ำป่า ดินถล่ม ต้องยกระดับให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น รวมทั้งมีรูปแบบการอพยพที่ชัดเจน เพื่อรับมือกับภัยพิบัติแบบต่าง ๆ ที่ไม่จำกัดเฉพาะสึนามิหรือแผ่นดินไหว เมื่อเราทำเช่นนั้นได้ ประชาสัมพันธ์ออกไป จะสร้างความมั่นใจให้นักท่องเที่ยวได้เยอะ

เรายังต้องคำนึงถึงการออกแบบอาคาร ควบคุมป้ายโฆษณา ปรับปรุงระบบสาธารณูปโภค โดยเราต้องเปลี่ยนแนวคิด จากการสร้างทุกอย่างให้สบายและรับคนได้ไม่จำกัด กลายเป็นสร้างให้ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ โดยคำนึงถึงธรรมชาติ ตลอดจนผลักดันให้มีมาตรฐานในการดูแลสิ่งแวดล้อมและการประหยัดพลังงานในรูปแบบต่าง ๆ รวมถึงการนำเทคโนโลยีใหม่ ๆ เข้ามาใช้

ทั้งหมดนี้ อ่านแล้วเพ้อฝันจริงเชียว เมืองไทยจะทำได้เหรอ ? เราอาจทำไม่ได้ในอดีต ในวันที่พวกเราอยู่กันสุขสบาย ไม่ต้องทำอะไร นักท่องเที่ยวก็มา แต่จากนี้ไป ความสบายดังกล่าวจะหดหาย ไม่เชื่อลองถามผู้ประกอบการท่องเที่ยวก็ได้ พวกเขาเห็นผลกระทบแล้ว และกำลังเป็นกังวล ทราบดีว่า นาทีทองของการท่องเที่ยวไทย ผ่านไปแล้วเอย หากเราไม่ปรับเทคนิค ต่อจากนี้ไป จะแย่แน่เชียว

และนั่นไม่ใช่หมายถึงเฉพาะการท่องเที่ยว ผมยกมาให้เห็นเป็นกรณีศึกษาเท่านั้น แต่ผลกระทบที่เกิดขึ้นยังเกี่ยวข้องกับทุกวงการ ตั้งแต่ศิลปวัฒนธรรม โบราณสถานที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ เรื่อยไปจนถึงการเกษตร การประมง อุตสาหกรรม หรือแม้กระทั่งการดำรงชีวิตของผู้คนในออฟฟิศและเมืองใหญ่

เมื่อธรรมชาติแปรปรวน ระบบเศรษฐกิจย่อมแปรปรวนไปด้วย เราจะไม่สามารถทำนายอนาคตได้โดยใช้ตำราเรียนในอดีต การตลาดที่เราเคยทะนงว่า เป็นของมนุษย์ ต่อจากนี้ ธรรมชาติจะเข้ามาเกี่ยวข้องมากยิ่งขึ้น ดูง่าย ๆ คือราคาน้ำมัน เริ่มแปรปรวนตามพายุเฮอริเคนหรือคลื่นความร้อน ความแปรปรวนเหล่านี้จะมีมากขึ้นและมากขึ้น

โลกร้อนจึงไม่ใช่เรื่องของนักวิทยาศาสตร์อีกต่อไป แต่กลายเป็นเรื่องที่ทุกคนควรสนใจใส่ใจ ตลอดจนหาทางปรับตัวเพื่อให้เราอยู่รอดได้ ใครปรับก่อน คนนั้นย่อมได้เปรียบ เพราะฉะนั้น วันนี้คุณติดตามสถานการณ์โลกร้อนหรือยังครับ ?

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 13 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #123 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 12:40:11 AM »

ครึ่งปีแรกภัยธรรมชาติรุนแรงทุบสถิติในรอบร้อยปี

พื้นที่บางส่วนในแอฟริกาที่ต้องเผชิญกับภัยแล้ง

เอพี/เอเอฟพี – ผ่านไปเพียงครึ่งปี ภาวะโลกร้อนก็ก่อภัยพิบัติรุนแรงไปทั่วโลกชนิดที่ไม่เคยมีมาก่อน ทั้งพายุฝน พายุหิมะ น้ำท่วม และคลื่นยักษ์ ทั้งยังพบในยุโรปอุณหภูมิสูงขึ้น นักวิทย์คาดยังไม่จบง่ายๆ

องค์การอุตุนิยมวิทยาโลก (World Meteorological Organisation: WMO) เปิดเผยข้อมูลสภาพภูมิอากาศโลกในช่วงครึ่งปีแรก พบมีภัยธรรมชาติรุนแรงเกิดขึ้นกระจายไปทั่วโลกมากที่สุดตั้งแต่มีการบันทึกไว้ และอุณหภูมิโลกเฉลี่ยก็สูงขึ้นกว่าเดิมเกือบ 2 องศาเซลเซียส

ทั้งนี้ อุณหภูมิโลกในช่วงเดือน ม.ค. สูงกว่าอุณหภูมิเฉลี่ยในรอบ 127 ปี 1.89 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นช่วงฤดูหนาวของยุโรป และในเดือน เม.ย. อุณหภูมิเฉลี่ยสูงขึ้น 1.37 องศาเซลเซียส เฉพาะในยุโรปเดือน เม.ย. สูงกว่าอุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกเกือบ 4 องศาเซลเซียส

นอกจากนี้ ทางยุโรปตะวันออกเฉียงใต้เกิดคลื่นความร้อนถึง 2 ครั้ง คือ เมื่อเดือน มิ.ย. และ ก.ค. ซึ่งทำลายสถิติที่เคยบันทึกไว้ โดยในบัลแกเรียเมื่อวันที่ 23 ก.ค. อุณหภูมิพุ่งสูงถึง 45 องศาเซลเซียส

ส่วนในเอเชียใต้และภาคใต้ของจีนเกิดพายุฝนกระหน่ำเป็นผลให้มีอุทกภัยในหลายพื้นที่ ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมากและประชากรอีกนับล้านต้องไร้ที่อยู่อาศัย ส่วนประเทศในแถบตะวันออกกลางต้องเจอกับพายุไซโคลนที่ก่อตัวในทะเลอาระเบียนเป็นครั้งแรกและมีผู้เสียชีวิตถึง 50 คน

ขณะที่ประเทศแอฟริกาใต้และอาร์เจนตินามีหิมะตกเป็นครั้งแรกในรอบ 100 ปี แต่อีกหลายประเทศในแอฟริกากลับต้องเผชิญกับภัยแล้ง นอกจากนี้ ยังมีฝนตกหนักจนทำให้น้ำในแม่น้ำไนล์เอ่อล้นตลิ่ง และที่เกาะมัลดีฟมีคลื่นสูงถึง 4.5 เมตร ชัดเข้าสู่ชายฝั่งและทำให้น้ำท่วมพื้นที่บางส่วนของเกาะ

น้ำท่วมในหลายพื้นที่ของเอเชียใต้ ประชากรจำนวนมากไร้ที่อยู่อาศัยและขาดแคลนน้ำดื่ม

โอมาร์ แบดเดอร์ (Omar Baddour) ผู้เชี่ยวชาญด้านสภาพถูมิอากาศขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลก กล่าวว่า สภาพอากาศแปรปรวนและมีภัยธรรมชาติรุนแรงเกิดขึ้นทั่วโลกตั้งแต่เริ่มเข้าสู่ปี 2550 แต่ก็ยังเร็วเกินไปที่จะสรุปว่าอุณหภูมิโลกในปีนี้จะสูงตลอดทั้งปี

อย่างไรก็ดี แบดเดอร์ได้กล่าวว่านักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่มีความเห็นตรงกันว่าสภาพอากาศโลกทวีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้นในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา และยังไม่มีแนวโน้มว่าจะลดน้อยลง ซึ่งสอดคล้องกับรายงานการศึกษาผลกระทบจากสภาวะโลกร้อนของคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ (Intergovernmental Panel on Climate Change : IPCC)

*********************************************************

ทัพเรือเขมรขยายลาดตระเวนพิทักษ์บ่อน้ำมัน

ภาพจากแฟ้มเดือน ม.ค.2548 กองทัพเรือกัมพูชานำเรือลาดตระเวน 2 ลำใหม่เอี่ยม 2 ลำออกอวดโฉม เรือทั้งสองลำได้รับบริจาคจากรัฐบาลเวียดนาม เดือนหน้านี้จะตัดสินใจขยายการลาดตระเวนในน่านน้ำอ่าวไทย (ภาพ: AFP)

กระทรวงกลาโหมกัมพูชา มีแผนที่จะขยายการลาดตระเวนครั้งใหญ่ในเขตอ่าวไทย เพื่อรักษาความปลอดภัยให้แก่บริษัทสำรวจที่กำลังขุดเจาะหาน้ำมันและก๊าซในแปลงสำรวจต่างๆ ในเขตน่านน้ำกัมพูชา

หนังสือพิมพ์แคมโบเดียเดลี ได้รายงานในฉบับวันศุกร์ (10 ส.ค.) โดยการอ้างการเปิดเผยของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมกัมพูชา พล.อ.เตียบัญ (Tea Banh) ว่า กองทัพเรือจะขยายการลาดตระเวนเพิ่มเป็น 3 เท่าตัว

หนังสือพิมพ์รายวันภาษาอังกฤษฉบับนี้ มิได้ให้รายละเอียดอื่นใดอีกโดยอ้างว่าแผนการนี้ยังไม่ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการ

นายยิม สุวรรณ (Yim Sovann) ประธานคณะกรรมาธิการกลาโหม รัฐสภากัมพูชาได้อ้างการเปิดเผยของแหล่งข่าวอีกแหล่งหนึ่งว่าการคัดสินใจเรื่องนี้จะมีขึ้นในเดือนหน้า

“เราจำเป็นที่จะต้องมีการลาดตระเวนตามแนวชายฝั่ง เพื่อรักษาความปลอดภัยให้แก่บริษัทน้ำมัน เราต้องการปกป้องทรัพย์สินของนักลงทุนให้พ้นจากการก่อการร้าย” นายสุวรรณ กล่าว

บริษัทต่างประเทศหลายแห่งทั้งจากสหรัฐฯ เกาหลี รวมทั้งบริษัทของกัมพูชาเอง กำลังสำรวจหาน้ำมันในเขตอ่าวไทยของกัมพูชาในช่วงหลายปีมานี้ หลายฝ่ายคาดว่าอาจจะนำน้ำมันดิบและก๊าซขึ้นมาใช้ประโยชน์ได้ในปีหน้านี้

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 13 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #124 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 01:08:43 AM »

ญี่ปุ่นจะสนับสนุนงบโครงการลดก๊าซเรือนกระจกในเอเชีย

ญี่ปุ่นจะสนับสนุนงบประมาณแก่โครงการจำกัดก๊าซเรือนกระจกแก่ประเทศกำลังพัฒนาในภูมิภาคเอเชียตามแผนรณรงค์แก้ปัญหาโลกร้อน

หนังสือพิมพ์โยมิอูริของญี่ปุ่นรายงานว่า กระทรวงสิ่งแวดล้อมมีแผนเพิ่มสถิติลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอีก 3.5 ล้านตัน ผ่านการสนับสนุนงบลงทุนโครงการลดก๊าซเรือนกระจกในประเทศกำลังพัฒนารวม 6 โครงการ โดยจะยื่นของบประมาณ 1,500 ล้านเยน (ประมาณ 430 ล้านบาท) เพื่อดำเนินการควบคู่ไปกับโครงการกลไกการพัฒนาที่สะอาด (ซีดีเอ็ม) ตามที่ระบุในพิธีสารเกียวโต

ข้อตกลงตามโครงการซีดีเอ็มระบุว่า ประเทศอุตสาหกรรมสามารถผ่อนปรนมาตรการลดก๊าซเรือนกระจกในประเทศของตน แต่ขณะเดียวกันก็สามารถทำให้ได้ตามเป้า ผ่านการสนับสนุนงบลงทุนแก่โครงการลดก๊าซเรือนกระจกในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งที่ผ่านมาญี่ปุ่นได้เข้าไปสนับสนุนโครงการลดก๊าซเรือนกระจกในหลายประเทศ ทั้งอินเดีย อินโดนีเซีย เวียดนาม และประเทศไทย โดยได้วางเกณฑ์ลดก๊าซพิษปีละ 1,180 ล้านตันใน 5 ปีเริ่มตั้งแต่ปีหน้า ลดลงจากเป้าเดิม 1,360 ล้านตันที่ตั้งไว้เมื่อปี 2548

อีกด้านหนึ่งทางการญี่ปุ่นได้เรียกร้องให้ภาครัฐและประชาชนทุ่มเทความพยายามลดก๊าซเรือนกระจกมากขึ้นเพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายลดก๊าซพิษลงเฉลี่ยร้อยละ 6 อย่างไรก็ดี ปริมาณก๊าซเรือนกระจกในปีงบประมาณเดือนมีนาคม 2549 กลับสูงขึ้นถึงร้อยละ 8 หลังเศรษฐกิจญี่ปุ่นขยายตัวมากขึ้นเป็นประวัติการณ์

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 13 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #125 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 03:00:32 AM »

พายุ 3 ลูกโหมโลก โลกกำลังเหงื่อแตก

ฝนตกน้ำท่วมผิดฤดู อาจจะไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับประเทศไทย และไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับชาวโลกอีกต่อไปแล้ว

นิวยอร์ก ลอนดอน จีน อินเดีย บังกลาเทศ ไม่ว่าที่ไหนๆ เจอน้ำท่วม ผิดธรรมชาติ ผิดฤดูด้วยกันทั้งนั้น อาร์เจนตินาถึงจะไม่มีปัญหาน้ำท่วม แต่ก็เจอธรรมชาติอาเพศมีน้ำจากฟ้าร่วงลงมาเป็นน้ำก้อน เป็นหิมะแทน

ส่วนบ้านเรา ปีที่แล้วว่าฝนตกน้ำท่วมเร็วกว่าผิดธรรมชาติ ปกติฤดูน้ำท่วมในภาคเหนือของบ้านเราจะเริ่มท่วมกันในเดือนสิงหาคม กันยายน ปีที่แล้วเริ่มท่วมกันตั้งแต่เดือนพฤษภาคม

มาปีนี้เร็วยิ่งกว่า น้ำท่วมเปิดฉากเอาในฤดูร้อน เริ่มที่ภาคใต้ จากกรณีน้ำป่าไหลหลากท่วมถล่มน้ำตกสายรุ้ง จ.ตรัง ในช่วงที่คนไทยกำลังฉลองเทศกาลสงกรานต์พอดิบพอดี

นับจากนั้นมา เมฆฝนบนฟ้าแทบไม่เคยห่างหายไปจากเมืองไทยเลย มีฝนตกน้ำท่วม น้ำป่าไหลหลาก ดินโคลนถล่ม ต่อเนื่องมาตลอด

เกิดอะไรขึ้นกับฝนฟ้ากันแน่?

และที่ว่าโลกร้อน...ร้อนตรงไหน ในเมื่อฝนตกไม่หยุดหย่อน ทำให้เย็นมากกว่าร้อน

“ปีนี้ฤดูฝนมาเร็วกว่าปกติ 1 สัปดาห์ ดูตัวเลขนี้แล้วไม่น่าแปลก เพราะเร็วนิดหน่อย แค่ไม่กี่วัน แต่เมื่อมาดูลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้จะพบความผิดปกติ พัดถี่แรงไม่เหมือนเมื่อก่อน”

นายศุภฤกษ์ ตันศรีรัตนวงศ์ อธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา อธิบายมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ เป็นตัวกำหนดฤดูฝนของบ้านเรา เพราะเป็นลมที่พัดมาจากขั้วโลกใต้ ผ่านมหาสมุทรอินเดีย ทะเลอันดามัน แล้วเข้าไทย พัดผ่านน้ำทะเลมาไกลเลยหอบเอาความชื้นจากทะเล เอาฝนเข้ามาในบ้านเราได้มากที่สุด

“ปกติลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ จะมีอิทธิพลพัดแรงแบบ สัปดาห์เว้นสัปดาห์ แต่มาปีนี้ ตั้งแต่ต้นปีมามันพัดแรงขึ้น ถี่ขึ้น เว้นวรรคพักแรงพัดแค่ 1�2 วันเท่านั้นเอง บ้านเราเลยประสบปัญหาฝนมาก”

สิ่งบอกเหตุอีกตัวหนึ่ง ชี้ให้เห็นความผิดธรรมชาติชัดเจน...แนวร่องความกดอากาศต่ำ หรือที่เรียกให้ชาวบ้านเข้าใจได้ง่ายๆ ก็คือ แนวร่องฝน

เพราะแนวร่องนี้พาดผ่านพื้นที่ไหน พื้นที่นั้นมักจะมีฝนตก

ปกติแนวร่องฝนที่พาดผ่านประเทศไทย จะขยับขึ้นขยับลงแบบเป็นขั้นเป็นตอน อย่างมีแบบแผนชัดเจน จนนักอุตุนิยมวิทยาบันทึกสถิติไปเป็นองค์ความรู้ทางวิชาการได้ว่า...

ในช่วงปีใหม่แนวร่องฝนจะอยู่ทางภาคใต้ล่าง จากนั้นก็จะขยับขึ้นมาเรื่อย ภาคใต้ตอนกลาง ภาคใต้ตอนบน จนเดือนพฤษภาคมจะขึ้นมาอยู่แถวภาคกลางของประเทศไทย มิถุนายนจะอยู่ทางภาคเหนือกับภาคอีสาน

กรกฎาคมจะขึ้นไปอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน ช่วงนี้จะทำให้ ประเทศไทยเกิดภาวะที่เรียกกันว่า ฝนทิ้งช่วง

พอถึงเดือนสิงหาคมจะขยับกลับลงมาอยู่ที่ภาคเหนือกับภาคอีสาน เป็นการเริ่มต้นเข้าสู่ฤดูฝนอย่างเต็มตัวของประเทศไทย จากนั้นร่องฝนก็จะขยับลงมาเรื่อยที่ภาคกลาง จะสังเกตได้ในช่วงนี้ ลงไปจนถึงภาคใต้ตอนล่างจนถึงเส้นศูนย์สูตรในช่วงสิ้นปี

พอปีใหม่ก็เลื่อนขยับขึ้นมา เป็นวัฏจักรหมุนวนอยู่อย่างนี้มาช้านาน ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

แต่ปีนี้...มันเปลี่ยนไป

“ปีนี้ไม่ได้ขยับขึ้นไปจนสุดแล้วค่อยขยับลงเป็นแบบแผนเหมือนในอดีต มันขยับขึ้นขยับลงแบบชักเข้าชักออก เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง ขยับแบบสวิง พยากรณ์ทิศทางไม่ถูกเลย จนนักอุตุนิยมวิทยาแทบจะฉีกตำรา ฉีก

องค์ความรู้เรื่องแนวร่องความกดอากาศต่ำที่พาดผ่านบ้านเราทิ้งไปเลยทีเดียว”

ไม่เพียงแต่ขยับขึ้นลงไม่เป็นระเบียบ แนวร่องยังกินบริเวณกว้างมากกว่าที่เคยเป็นมา

แนวร่องความกดอากาศต่ำครอบคลุมพื้นที่กินบริเวณกว้างไปถึงอินเดีย ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีนเลยทีเดียว

“กินบริเวณกว้างมาก มั่วเสียจนเจ้าหน้าที่เขียนแผนที่อากาศของกรมอุตุนิยมวิทยา ไม่สามารถเขียนแผนที่กำหนดได้ว่า แนวร่องความกดอากาศต่ำ พาดผ่านประเทศไทยตรงไหนกันแน่

กำหนดแนวร่องไม่ได้...มาตั้งแต่เดือนพฤษภาคม เพิ่งจะเริ่ม มากำหนดแนวร่องได้ชัดเจน เมื่อวันที่ 9 สิงหาคมนี่เอง”

ยิ่งไปกว่านั้นถ้าใครสนใจเรื่องอุตุนิยมวิทยา เปิดเว็บไซต์เข้าไปดูแผนที่อากาศของกรมอุตุนิยมวิทยา เป็นประจำ จะเห็นว่า เมื่อวันที่ 2 ส.ค.ที่ผ่านมา ได้เกิดพายุดีเปรสชันก่อตัวในทะเลจีนใต้ พัดเข้าเวียดนาม-ลาว-ภาคเหนือของไทย และได้สลายตัวไปเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำในวันที่ 9 ส.ค.ที่ผ่านมา

ช่วงเวลานั้น ในทะเลจีนใต้ไม่ได้มีพายุก่อตัวแค่ลูกเดียว

แต่มีด้วยกันถึง 3 ลูก!!!

อีก 2 ลูก...พายุปลาบึก (PABUK) พัดไปทางเกาะไหหลำ กับ พายุหวู่ติ๊บ (WUTIP) พัดไปทางไต้หวัน

“ที่ผ่านมา เราเคยเจอ เคยเห็นพายุก่อกำเนิดในทะเลจีนใต้แค่ 1 ลูก การเกิดพายุขึ้นพร้อมกัน 2 ลูก ก็พอมีให้เห็นบ้าง แต่ก็ไม่ได้เกิดขึ้นใกล้กันอย่างนี้ เกิดขึ้นพร้อมกัน 3 ลูก ในบริเวณใกล้กันแบบนี้ ไม่เคยเห็นมาก่อน”

ทำให้นึกถึงภาพยนตร์ฮอลลีวูดเรื่อง THE DAY AFTER TOMORROW หรือวิกฤติวันสิ้นโลก...โลกกลายเป็นน้ำแข็ง

แต่นั่นเป็นแค่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในโลกมายา ไม่ใช่เรื่องที่เกิดในโลกความเป็นจริง เพราะพายุ 3 ลูก ที่เกิดมาพร้อมกัน ไม่ได้พัดหมุนวนมาผสมรวมเป็นพายุลูกใหญ่ ระดับซุปเปอร์พายุ

และโชคดีที่พัดแยกกันไปคนละทิศละทางกัน ถึงเรื่องจริงจะไม่เหมือนในภาพยนตร์ แต่อธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา บอกว่าสิ่งเหล่านี้ชี้ให้เห็น ปรากฏการณ์ผิดธรรมชาติสุดหยั่งคะเน อะไรที่ไม่เคยเกิด จะเกิดขึ้นได้ไม่ยาก

และยากที่จะคาดเดาพยากรณ์ เพราะจะอยู่นอกเหนือทฤษฎีองค์ความรู้ ที่นักอุตุนิยมวิทยาเคยรู้เคยเห็นมาแต่อดีต... เลยต้องเฝ้าจับตามองการเปลี่ยนของอากาศในยุคโลกร้อนตลอดเวลา

และที่สงสัย ทำไมภาวะโลกร้อนถึงไม่ค่อยร้อน ปรากฏการณ์ที่ผิดธรรมชาติที่เกิดขึ้น ไม่ว่าในบ้านเรา ต่างประเทศ ล้วนไปในแนวทางฝนตกน้ำท่วมเสียส่วนใหญ่...แทบจะไม่มีร้อนให้เห็น

ถ้าจะเปรียบให้เห็นภาพชัด อธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา ยกตัวอย่างเปรียบเทียบ...ให้โลกเป็นคน

เป็นคนที่ออกกำลังหนัก...ร่างกายร้อนจนเหงื่อแตก เนื้อตัวเปียกปอนไปหมด

ภาวะโลกร้อนก็เช่นกัน ไม่ใช่ร้อนแค่น้ำแข็งขั้วโลกบนภูเขาสูงละลาย... ความร้อนยังทำให้น้ำในมหาสมุทรขยายตัว เพราะสสารทุกอย่างในโลก เจอความร้อนจะต้องขยายตัว

โลกร้อน น้ำทะเลขยายตัว เมื่อปริมาตรเพิ่มขึ้น อัตราการระเหยเป็นความชื้น เป็นเมฆฝนก็เพิ่มมากเป็นเงาตามตัว สิ่งที่ตามมา คลื่นลมพายุจะเพิ่มขึ้น แรงขึ้น

นี่คือคำตอบ ทำไมโลกร้อนถึงฝนมาก...ก็ร้อนจนเหงื่อท่วมตัว

ส่วนเหงื่อโลกจะแตกอีกนานแค่ไหน จะหยุดเมื่อไร หรือแค่เพิ่งเริ่มต้น...นักวิทยาศาสตร์ยังพยากรณ์ได้ไม่ชัดเจน

แต่สิ่งที่ชัดเจนมากที่สุด ก็คือ มนุษย์ทุกคนต้องช่วยกันหยุดสร้างปัญหาให้กับโลก... และติดตามสถานการณ์การพยากรณ์ฝนฟ้าอย่างใกล้ชิด

ถ้าไม่อยากจะเป็นเหยื่อ...เหงื่อโลกร้อน.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 13 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายชล

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 8186

Saaychol

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #126 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 03:44:32 AM »

เวรกรรม....อากาศปั่นป่วนแปรปวนอย่างนี้ พยากรณ์อากาศที่เคยพึ่งก่อนจะวางแผนไปดำน้ำหรือท่องเที่ยวทั่วไปคงจะไม่แม่นยำเหมือนเดิมแล้ว

ความเสี่ยงในการใช้ชีวิตกลางแจ้งคงเสี่ยงมากขึ้นตามไปด้วยนะคะ....


	บันทึกการเข้า

Saaychol

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #127 เมื่อ: สิงหาคม 14, 2007, 01:51:10 AM »

ภาวะโลกร้อนกับการแก้ไขปัญหาของประเทศไทย โดย ดร.พงศ์ศักติฐ์ เสมสันต์

ปัญหาภาวะโลกร้อน องค์การสหประชาชาติ ประมาณการอุณหภูมิโลกจะร้อนขึ้น 2-3 ํc กทม.ร่วมหารือหลายหน่วยงานหามาตรการป้องกัน ลดการใช้พลังงาน ปลูกต้นไม้เพิ่มขึ้น ภาวะโลกร้อน (Global Warming) เป็นปรากฏการณ์อันเนื่องมาจากการที่โลกไม่สามารถระบายความร้อนออกไปได้ จึงทำให้โลกมีอุณหภูมิสูงขึ้น

สาเหตุของภาวะโลกร้อนก็เนื่องมาจากการดำเนินกิจกรรมของมนุษย์ในปัจจุบัน เช่น การใช้ไฟฟ้า การใช้น้ำมันเชื้อเพลิงในการขนส่งและภาคอุตสาหกรรมทำให้เกิด ก๊าซเรือนกระจก (Greenhouse Gases) มากเกินสมดุลธรรมชาติ และเป็นตัวสกัดกั้นความร้อนที่จะสะท้อนออกจากผิวโลกขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ จากการที่ความร้อนถูกกักเก็บเอาไว้ จึงมีผลให้อุณหภูมิบนผิวโลกเพิ่มสูงขึ้น เป็นเหตุให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศหลายพื้นที่ เช่น การเกิดพายุเฮอริเคน คาธารินา (Kartalina) ในมลรัฐหลุยเซียนา หรือแม้กระทั่งการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิในแถบประเทศยุโรป การเกิดน้ำท่วมในแผ่นดินใหญ่ เช่น ประเทศจีน น้ำท่วมในแถบยุโรปอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน นับเป็นปรากฏการณ์ที่ทั่วโลกกังวลและเกรงกลัวในขณะนี้

การปล่อยก๊าซดังกล่าวเป็นจำนวนมาก จะมีส่วนเร่งให้เกิดภาวะโลกร้อนและทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นพร้อมส่งผลกระทบในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการเกิดน้ำท่วม อุณหภูมิโลกสูงขึ้น การระบาดของเชื้อโรค เป็นต้น ดังจะเห็นได้จากสภาพความเป็นอยู่ และข่าวสารต่างๆ ในปัจจุบัน ซึ่งองค์การสหประชาชาติได้ประมาณการเอาไว้ว่าอุณหภูมิของโลกจะสูงขึ้นโดยเฉลี่ย 2-4 ํc และส่งผลให้ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น 20-50 ซม. ในอีก 10-50 ปีข้างหน้า ซึ่งจะเห็นได้ว่าภาวะโลกร้อนเป็นอันตรายต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์เราเป็นอย่างยิ่ง

จากข้อมูลของสำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เมื่อ พ.ศ.2546 ซึ่งเป็นข้อมูลที่รวบรวมล่าสุดพบว่า ประเทศไทยมีสถานการณ์การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก จากแหล่งกำเนิดต่างๆ ของประเทศ ทั้งในภาคพลังงาน ภาคการเกษตร ภาคอุตสาหกรรม ภาคของเสีย ภาคการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและป่าไม้ ว่ามีรวมกันถึง 344 ล้านตัน

สถานการณ์ในปัจจุบัน ประเทศไทยก็ได้ตระหนักถึงปัญหาดังกล่าว จึงได้เกิดความร่วมมือในการลดภาวะโลกร้อน ระหว่างหน่วยงานภาครัฐและเอกชน อันประกอบไปด้วย กระทรวงพลังงาน กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม กรมการขนส่งทางบก จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล การไฟฟ้านครหลวง กรุงเทพมหานคร สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย องค์กร มูลนิธิ และสมาคมที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม ได้มีการประชุมร่วมกันและได้เกิดแนวทางในการแก้ไขปัญหา โดยจัดกิจกรรม ได้แก่

- การลดและควบคุมการใช้พลังงาน โดยการเปลี่ยนหลอดไฟฟ้ามาใช้หลอดตะเกียบแทนหลอดไส้
- การใช้รถยนต์ยานพาหนะ โดยให้ดับเครื่องยนต์ระหว่างรอเติมน้ำมัน
- การลดปริมาณขยะโดยใช้หลัก 3R คือ Reuse Reduce Recycle หลีกเลี่ยงการใช้วัสดุที่รีไซเคิลไม่ได้
- สร้างนิสัยในชีวิตประจำวันที่เกี่ยวกับการใช้อุปกรณ์ไฟฟ้า การบริโภคอาหาร
- อื่นๆ เช่น การส่งเสริมการปลูกต้นไม้ การเดินแทนการใช้รถยนต์ เป็นต้น
-
จากความร่วมมือระหว่างหน่วยงานต่างๆ ที่กล่าวมาแล้ว ได้นำไปสู่ปฏิญญาว่าด้วยความร่วมมือลดปัญหาภาวะโลกร้อน อันมีสาระสำคัญในการที่จะลดการใช้พลังงานและใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดในทุกกิจกรรมทั้งในภาคการผลิตและการบริโภค ร่วมกันส่งเสริมและสนับสนุนบทบาทของเยาวชน ชุมชน สถานประกอบการ ตลอดจนหน่วยงานของรัฐ และปัจเจกบุคคลให้มีส่วนร่วมในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก พร้อมทั้งให้การสนับสนุนและส่งเสริมวิถีชีวิตบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียง ร่วมทำกิจกรรมที่จะทำให้เกิดการดูดซับก๊าซเรือนกระจก ด้วยการปลูกและดูแลต้นไม้ยืนต้น และส่งเสริมให้มีกิจกรรมการลดและป้องกันภาวะโลกร้อนอย่างกว้างขวาง ต่อเนื่องและยั่งยืน ด้วยการเผยแพร่ข้อมูล และให้ความรู้สู่การปฏิบัติในทุกโอกาส รวมถึงได้มีการจัดกิจกรรมความร่วมมือในการลดภาวะโลกร้อน

ในด้านความร่วมมือกับต่างประเทศ กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นเมืองหลวงใหญ่ ได้เข้าร่วม ประชุมสุดยอดผู้นำด้านสภาพอากาศ (C40 Large Cities Climate Summit) ณ กรุงนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา และได้ข้อสรุปจากการประชุมว่า ภาวะโลกร้อนและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นปัญหาเร่งด่วนที่จะต้องแก้ไข โดยเฉพาะเมืองใหญ่ที่มีส่วนปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในปริมาณสูงจะต้องมีแผนในการปฏิบัติการแก้ไขที่ชัดเจน และดำเนินการอย่างจริงจัง นอกจากนี้ธนาคารโลก (World Bank) ยังจะให้การสนับสนุนกรุงเทพมหานครในการแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อน โดยส่งคณะทำงานเข้ามาสนับสนุน ในการจัดระบบขนส่งมวลชน การวางผังเมือง และการใช้ประโยชน์สิ่งแวดล้อม เพื่อใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างมีประสิทธิภาพ และลดปัญหาภาวะโลกร้อน การจัดการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อม เพื่อช่วยลดปัญหามลภาวะด้านต่างๆ โดยการส่งเสริมการใช้พลังงานทางเลือก รวมถึงปัญหาผลกระทบที่เกิดจากภาวะโลกร้อน เช่น การกัดเซาะชายฝั่งทะเลบางขุนเทียน ปัญหาน้ำทะเลหนุน การซื้อขายคาร์บอนไดออกไซด์ (Carbon Finance) เพื่อสนับสนุนโครงการช่วยลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกในกรุงเทพมหานคร

จากการประชุม กรุงเทพมหานครได้กำหนดร่างแผนปฏิบัติการแก้ไขปัญหาในระยะเวลา 5 ปี (พ.ศ.2550-2555) โดยตั้งเป้าหมายในการลดก๊าซเรือนกระจกให้ได้ 15% ซึ่งประกอบด้วยยุทธศาสตร์ในการดำเนินการ 5 ด้าน คือ การพัฒนาระบบขนส่งมวลชน การส่งเสริมการใช้พลังงานทางเลือก การปรับปรุงอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าในอาคาร การจัดการขยะและน้ำเสีย และการเพิ่มพื้นที่สีเขียว

แนวทางการแก้ไขปัญหา ปฏิญญาความร่วมมือของหน่วยงานต่างๆ และแผนการดำเนินการที่มีขึ้นนับว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีในการที่ทุกฝ่ายต่างหันมาให้ความสำคัญกับปัญหา และร่วมแก้ไขก่อนที่ภาวะโลกร้อนจะส่งผลเสียต่อสิ่งแวดล้อม คุณภาพชีวิตของประชาชน และระบบเศรษฐกิจมากยิ่งขึ้นในอนาคต แต่ทุกสิ่งทุกอย่างจะประสบความสำเร็จได้เพียงใด ก็ขึ้นอยู่กับประชาชนทุกคนที่จะต้องตระหนักถึงหน้าที่ความรับผิดชอบทั้งต่อตนเองและสังคมส่วนรวม ในการให้ความร่วมมือด้วย

พวกเราทุกคนจำเป็นที่จะต้องให้ความสำคัญกับปรากฏการณ์ ภาวะโลกร้อน อย่างจริงจัง มิฉะนั้นวันหนึ่งอาจมีผลกระทบมาถึงคนรุ่นลูกรุ่นหลาน จึงจำเป็นที่จะต้องให้ความเป็นห่วงและทำความเข้าใจอย่างจริงจัง

จาก : บ้านเมือง วันที่ 14 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #128 เมื่อ: สิงหาคม 15, 2007, 01:13:40 AM »

ภาวะโลกร้อนฟีเวอร์ สวีเดนจี้สหรัฐฯเร่งร่วมมือ

สวีเดน - ผู้นำสวีเดนปราศรัยในที่ประชุมสิ่งแวดล้อม กดดันสหรัฐฯและกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาที่กำลังเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ช่วยชะลอภาวะโลกร้อน

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า นายกรัฐมนตรีเฟรดริก เรนฟีลด์ท ของสวีเดน ปราศรัยต่อผู้แทนกว่า 2,500 คนจากประเทศต่างๆ ทั่วโลกที่เข้าร่วม ในพิธีเปิดการประชุมสัปดาห์น้ำโลก ครั้งที่ 17 ว่าด้วย “การดำเนินงานและคาดการณ์ปัญหาน้ำ การดิ้นรนเพื่อเปลี่ยนแปลงโลกอย่างยั่งยืน” ที่กรุงสต็อกโฮล์ม เมืองหลวงของสวีเดน เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ตามวันเวลาท้องถิ่น เรียกร้องให้นานาประเทศช่วยกันกดดันสหรัฐฯ และกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาที่กำลังเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ให้ช่วยกันชะลอการปล่อยก๊าซเรือนกระจำ ซึ่งส่งทำให้เกิดสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง อันเป็นสาเหตุสำคัญของภาวะโลกร้อน

พร้อมกันนี้ ผู้นำสวีเดน ยังระบุด้วยว่า ถ้าเราต้องการให้เกิดความเปลี่ยนแปลงและต่อสู้ภาวะโลกร้อนเราจะต้องร่วมมือกันทั้งนี้ ที่ผ่านมาทางสหภาพยุโรปหรืออียูยังไม่ได้ลงมือทำมากพอที่จะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงและเราต้องทำให้สหรัฐฯ จีน อินเดียและประเทศอื่นๆ หันมาร่วมกันทำให้เกิดความเปลี่ยน แปลง เขากล่าวว่า ในแต่ละปีจะมีผู้เสียชีวิตกว่า 34,000 ค นจากโรคภัยอันเกี่ยวเนื่องกับการขาดแคลนน้ำ หรือระบบสาธารณสุข ขณะเดียวกัน ที่สำคัญมีประชาชนกว่า 1,000 ล้านคน ไม่สามารถ เข้าถึงแหล่งน้ำสะอาด

ขณะที่ ทางด้านนางสุนิตา นาเรน ผู้อำนวยการศูนย์วิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม ผู้เป็นนักเคลื่อนไหวทางการเมืองและสิ่งแวดล้อมของอินเดีย กล่าวต่อที่ประชุมว่า การบริโภคน้ำทั่วโลกเพิ่มขึ้น และภาวะโลกร้อนเป็นปัญหาที่แท้จริง ที่ทุกคนจะต้องทำอะไรสักอย่าง ขณะเดียวกันเธอเชื่อว่าทุกวันนี้ผู้คนกำลังหลงประเด็น โดยทุกคนพูดถึงแต่เรื่องของเชื้อเพลิงชีวภาพ แต่ไม่มีใครพูดเรื่องการลดปริมาณรถยนต์บนท้องถนน

จาก : สยามรัฐ วันที่ 15 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

gengzilla

ได้2ดาวแล้วพยายามอีกหน่อยจะได้สอย3ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 59

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #129 เมื่อ: สิงหาคม 15, 2007, 03:21:10 AM »

ทุกวันนี้เวลาเจอรถจอดแล้วสตาร์ทเครื่องไว้จะรู้สึกหงุดหงิดมากอยากเดินเข้าไปบอกเค้าจังว่าไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยรึไง....แต่ก็ทำได้แค่คิด เฮ้อ......เห็นแล้วก็รู้สึกได้เลยว่าการศึกษาไม่ได้ช่วยปรับระดับความคิดเลยแม้แต่น้อย หรือแม้แต่การรนณรงค์กันปาวๆก็ไม่ได้เข้าถึงกลุ่มคนที่มีการศึกษา มีฐานะดี มีรถใช้เลย นี่เราจะต้องร่วมกันรับชะตากรรมที่จะเกิดขึ้นต่อไปเท่านั้นเองหรือ

ขอโทษนะครับไม่ได้เน้นไปที่กลุ่มใดกลุ่มนึงเท่านั้น แค่อยากระบายออกมาเท่านั้นเองครับ.......


	บันทึกการเข้า

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #130 เมื่อ: สิงหาคม 16, 2007, 12:26:55 AM »

คาดการณ์สิ้น ก.ย.นี้น้ำแข็งอาร์กติกเหลือน้อยสุดเท่าที่เคยบันทึก

พื้นที่ธารน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกมีแนวโน้มลดลงเหลือน้อยที่สุดปลายเดือน ก.ย.นี้

บีบีซีนิวส์ – นักวิจัยสหรัฐฯ คาดการณ์ สิ้นฤดูร้อนนี้ที่ขั้วโลกเหนือ ทะเลอาร์กติกจะเหลือพื้นที่ธารน้ำแข็งน้อยที่สุดเป็นประวัติการณ์ ทั้งยังทำนายปี 2583 อาร์กติกจะไม่เหลือก้อนน้ำแข็งอีกเลย อันเป็นผลพวงจากภาวะโลกร้อนฝีมือมนุษย์ตอนนี้นั่นเอง

ศูนย์ข้อมูลน้ำแข็งและหิมะแห่งสหรัฐฯ (National Snow and Ice Data Center: NSIDC) เปิดเผยข้อมูลพื้นที่ธารน้ำแข็งในทะเลอาร์กติก หลังตรวจวัดเมื่อวันที่ 8 ส.ค.ว่า พื้นที่ธารน้ำแข็งบริเวณทะเลอาร์กติก หายไปเกือบ 30% ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยระยะยาวในช่วง 20 กว่าปีก่อน

ทั้งยังคาดการณ์ว่าสิ้นสุดฤดูร้อนของแถบอาร์กติก (ตอนปลายเดือน ก.ย. นี้) ทะเลอาร์กติกจะเหลือพื้นที่น้ำแข็งน้อยที่สุดเท่าที่เคยบันทึกไว้

ผิวหน้าของธารน้ำแข็งสามารถสะท้อนแสงอาทิตย์ได้ถึง 80% และเมื่อน้ำแข็งละลายกลายเป็นน้ำทะเลจะดูดซับความร้อนเอาไว้ได้ถึง 90%

เจ้าหน้าที่ NSIDC วัดพื้นที่ธารน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกจากภาพถ่ายดาวเทียมได้ 5.8 ล้านตารางกิโลเมตร ขณะที่ค่าเฉลี่ยของพื้นที่น้ำแข็งในช่วงปี 2522-2543 อยู่ที่ประมาณ 7.7 ล้านตารางกิโลเมตร นับเป็นข้อมูลที่น่าตกใจมากเ พราะพื้นที่น้ำแข็งหายไปจากเดิมเกือบ 30%

อีกทั้ง เชื่อว่าแผ่นน้ำแข็งที่กำลังละลายหายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อสิ้นสุดฤดูร้อนจะแซงหน้าที่เคยบันทึกไว้ในปี 2548 ว่าเหลือน้ำแข็งปกคลุมอาร์กติกเพียงแค่ 5.32 ล้านตร.กม.

เปรียบเทียบให้เห็นพื้นที่ธารน้ำแข็งเมื่อหลาย 10 ปีก่อน กับเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

มาร์ค เซอร์รีซี (Mark Serreze) นักวิทยาศาสตร์อาวุโสของศูนย์ข้อมูลฯ กล่าวว่า เพียงสัปดาห์แรกของเดือน ส.ค. ก็พบว่าน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกละลายไปเป็นจำนวนมาก เป็นสัญญาณแสดงให้เห็นแล้วว่าธารน้ำแข็งบริเวณขั้วโลกเริ่มตอบสนองกับภาวะโลกร้อนและสภาพอากาศแปรปรวนที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของมนุษย์ที่ปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศเป็นปริมาณมาก ซึ่งมีแนวโน้มว่าสิ้นสุดฤดูร้อนในปีนี้จะเหลือน้ำแข็งน้อยกว่าเมื่อปี 2548 แน่นอน และอาจเป็นสถิติน้อยที่สุดเลยก็ได้

กราฟแสดงบริเวณธารน้ำแข็งที่ลดน้อยลงเรื่อยๆจากพื้นที่เฉลี่ยช่วงหลายปีก่อน

การที่ผิวหน้าของธารน้ำแข็งสว่างไสว ทำให้สามารถสะท้อนแสงอาทิตย์ที่ตกกระทบลงบนพื้นผิวกลับสู่อวกาศได้ถึง 80% ถ้าธารน้ำแข็งกลับหลอมเหลวในช่วงฤดูร้อน ก็จะเผยให้เป็นพื้นผิวของมหาสมุทรที่ดำมืด ซึ่งนอกจากจะไม่สะท้อนแสงกลับไปแล้วยังดูดซับแสงอาทิตย์เอาไว้ถึง 90% ทำให้น้ำทะเลร้อนขึ้นแลกน้ำแข็งละลายมากขึ้นด้วย

บรรดานักวิทยาศาสตร์ต่างพากันวิตกกังวลว่า ความแปรปรวนของภูมิอากาศที่ทำให้โลกสูญเสียพื้นผิวน้ำแข็งที่สะท้อนแสงอาทิตย์ไป ซ้ำยังเพิ่มการดูดซับเอาไว้มากกว่าเดิมจะส่งผลต่อทุกชีวิตบนโลก โดยเฉพาะหมีขั้วโลกที่อาจต้องเผชิญกับหายนะก่อนใครเพื่อน ซึ่งก่อนหน้านี้เมื่อปลายปี 2549 ทีมนักวิทยาศาสตร์สหรัฐฯ ของศูนย์สำรวจบรรยากาศแห่งชาติ (National Center for Atmospheric Reserch: NCAR) ได้ทำนายไว้ว่า สิ้นสุดปี 2583 ทะเลอาร์กติกอาจไม่เหลือธารน้ำแข็งอีกเลย

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 16 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #131 เมื่อ: สิงหาคม 20, 2007, 12:47:36 AM »

เรื่องของแม่และเรื่องของโลก โดย ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

วันแม่เพิ่งผ่านไป เชื่อว่าคุณ ๆ คงมีความทรงจำแสนดีไว้ระลึกถึง ผมเองก็มีครับ ตอนเช้าลงไปเจอคุณแม่ ถกเถียงเรื่องตลาดหุ้น แม่บอกให้ลุย ธรณ์กลับไม่กล้า เปิดตลาดมาทำไงดีหนอ ตอนสายนอนกลิ้งกลุกอยู่บนเตียง คุณแม่ปลูกต้นไม้อยู่ข้างล่าง ตอนเที่ยงน้องชายรับคุณแม่ไปกินข้าว ก่อนต่อไปดูละคร ผมก็ยังคงนอนกลิ้งจวบจนหมดวัน คุณอาจสงสัย ทำไมความสัมพันธ์ถึงห่างเหินปานนั้น เป็นเพราะผมอยู่แบบครอบครัวใหญ่ หมายถึงโตแล้วไม่ย้ายออกน่ะ กลัวเปลืองค่าน้ำค่าไฟ จึงเกาะพ่อเกาะแม่กินมาเรื่อย เจอหน้าคุณแม่ทุกวันอยู่แล้ว วันแม่ต้องให้น้องชายที่แยกบ้านออกไป กลับมาทำคะแนนบ้าง เดี๋ยวจะหาว่าเราวางแผนฮุบมรดก

ระหว่างกลิ้งกลุก ผมคิดถึงแม่ จากนั้นก็คิดถึงต้นฉบับที่ต้องส่ง แล้วก็คิดถึงโลกร้อน สามเรื่องนี่คิดให้ตายก็ไม่น่าจะมาเกี่ยวกันได้ เผอิญตลอดสิบกว่าปีของการเป็นนักเขียน ผมเผชิญกับภาวะหมดมุกบ่อยครั้ง จึงมีประสบการณ์มากมายที่จะทำให้สองสามเรื่องมาเกี่ยวกัน โดยมีเป้าหมายในการส่งต้นฉบับเป็นแกนกลาง อย่างครั้งนี้ ผมจะพูดเรื่องแม่และเรื่องโลกร้อน

ผมไม่บอกไม่เล่าอีกแล้วล่ะ โลกร้อนเพราะอะไร ทำยังไงให้โลกหายร้อน ผมอยากให้คุณย้อนคิดแบบสูงสุดคืนสู่สามัญ เราเลิกมองปลายเหตุ หันไปดูต้นเหตุ และต้นเหตุในที่นี้คงไม่พ้น “โลก”

โลกในความหมายของหลายคน หมายถึงบ้านที่เราอยู่ เมืองที่เราอาศัย ป่าเขาทะเลนิดหน่อยที่เราเห็นตอนไปเที่ยว แล้วก็โลกที่เราเห็นผ่านสื่อต่าง ๆ เช่น หนังสือพิมพ์ ทีวี พูดถึงประเทศโน้นนี้นั้น โลกของเราจึงหมายถึง “โลกมนุษย์” การเคลื่อนไหวทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม ฯลฯ โดยมีมนุษย์เป็นผู้ขับเคลื่อน โลกของเราจึงไม่มีชีวิต ไม่มีจิตใจ มีแต่การเคลื่อนไหวไปตามกระแสคน

แต่นั่น...ไม่ใช่โลกของคนสมัยก่อนครับ หากลองย้อนคิด ปู่ทวดของพวกเราในหลายต่อหลายแห่ง ล้วนเปรียบโลกเหมือน “แม่” เช่น แม่พระธรณี ในความคิดของคนไทยและคนเอเชีย Mother EARTH ในมุมมองของฝรั่ง คนที่คิดศัพท์เหล่านี้ขึ้นมา เขาอยู่ในยุคสมัยที่คนกับธรรมชาติใกล้ชิดกัน คนเหมือนลูก โลกเหมือนแม่ผู้ปกป้องดูแล ช่างเป็นสุข

สิ่งที่คนโบราณคิด แต่คนรุ่นเราไม่ค่อยคิด มีอยู่ 2 ประการ หนึ่งคือ “โลกมีชีวิต” สองคือ “โลกคือแม่” เรามาดูกันสักนิด คุณปู่ทวดคิดผิดหรือคิดถูก

ใคร ๆ ก็ทราบ โลกเป็นดาวเคราะห์ดวงที่สามของระบบสุริยะจักรวาล เกิดจากกลุ่มก๊าซหมุนรอบก่อนอัดกันแน่น จนคล้ายผลส้ม เส้นผ่านศูนย์กลางสองหมื่นกิโลเมตรมีเศษนิดหน่อย โลกไม่ได้ตั้งตรง แต่ทำมุมเอียงประมาณ 23 องศาเศษ หมุนรอบดวงอาทิตย์ไปเรื่อย ครบรอบใน 365 วัน มีบวกลบนิดหน่อยตามประสา

โลกแบ่งเป็น 3 ชั้น เปลือกโลกบางกว่าเพื่อน หนาแค่ 20-70 กิโลเมตร ประมาณร้อยละ 70.8 เป็นผืนน้ำ เปลือกโลกนี้ลอยอยู่บนหินหนืดร้อนหรือโลกชั้นสอง – Mantle – หนาหลายพันกิโลเมตร ก่อนมีแกนโลกอยู่ตรงกลาง ข้างในสุดเป็นของแข็งที่เต็มไปด้วยธาตุเหล็ก ก่อนให้เกิดสนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีประโยชน์เหลือแสน มนุษย์นำมาใช้เป็นเข็มทิศ นกกับเต่าทะเลใช้เพื่อบอกทิศทางกลับสู่บ้านเกิด

ทั้งหมดที่กล่าวมา โลกจะมีชีวิตได้ไงหนอ ? แต่ถ้าเราคิดถึงความจริงขั้นพื้นฐาน มีแต่ “ชีวิต” ที่ให้กำเนิด “ชีวิต” ขึ้นมาได้ โลกอันเป็นดาวเคราะห์ดวงเดียวในเท่าที่มนุษย์รู้จัก มีชีวิตอยู่บนนั้น เหตุใดโลกจึงไม่มีชีวิต ?

ชีวิตของโลก เป็นชีวิตที่เราอาจไม่ค่อยเข้าใจ เพราะต่างจากชีวิตของมนุษย์ แต่หากลองคิดสักนิด โลกได้รับพลังงานจากดวงอาทิตย์ เหมือนกับเรากินอาหาร โลกมีกระบวนการต่าง ๆ เปรียบเสมือนกระบวนการในร่างกายเรา โลกมีกระแสน้ำในมหาสมุทรที่ไหลเวียนไปมา โลกมีท้องฟ้าและอากาศที่เคลื่อนไหว โลกมีการปรับสมดุลของตัวเอง

ระหว่างที่โลกมีชีวิตของเธอ ภายในตัวเธอก็มีอีกหลายล้านล้านชีวิตอาศัย เธอให้การปกป้องดูแลเท่าที่เธอจะทำได้ โลกมีชั้นบรรยากาศ ประกอบด้วยก๊าซต่าง ๆ ชั้นเหล่านี้เปรียบเสมือนครรภ์มารดา อุกาบาตเข้ามาหวังชนลูกเธอ ก็ถูกเสียดสีเผาไหม้หมดไป รังสีจากดวงอาทิตย์ที่เป็นอันตราย ก็ถูกป้องกันไว้ แม้แต่ “ลมสุริยะ” ที่เกิดขึ้นจากจุดดับบนดวงอาทิตย์ ยังมีสนามแม่เหล็กโลกคอยต้านทาน

ด้วยแนวคิดนี้ โลกจึงเป็นแม่ของพวกเรา แม่ผู้พยายามทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปช้าสุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อให้ลูกของเธอสุขสบาย แม้ในอดีตจะมีการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่หลายต่อหลายครั้ง แต่หากดูให้ดี เราจะพบว่า ก่อนเกิดการสูญพันธุ์ ลูก ๆ มีช่วงเวลาเนิ่นนานในการใช้ชีวิตอย่างเป็นสุข เช่น ลูกไดโนเสาร์ มีเวลาตั้งเกือบสองร้อยล้านปี โลกจึงใจดีกับทุกชีวิตเสมอ

ตลอดเวลาเหล่านั้น ลูก ๆ ของแม่โลก ล้วนแต่เป็นธรรมต่อแม่ ไม่เคยคิดหือแม่ ต่างใช้ชีวิตในยุคตัวเองจนสิ้นอายุขัย จวบจนลูกคนสุดท้อง ผู้ที่วิวัฒนาการมาจากลิงเมื่อสามล้านปีก่อน เพิ่งหัดปั้นหม้อเมื่อหกเจ็ดพันปีก่อน จู่ ๆ ลูกรายนี้คิดว่าแน่ แม่เม่ออะไรชั้นไม่มีหรอก ชั้นเกิดมาจากไหนก็ไม่รู้ แต่ชั้นเก่งว่ะ ฮ่า ๆ ชั้นคือจ้าวโลก

เมื่อคิดได้เช่นนี้ มนุษย์ยุคใหม่ก็จัดการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไปซะ เปลี่ยนเป็นแบบที่เราชอบเราสบาย แม่จะเป็นอย่างไรก็ช่าง มนุษย์กลุ่มหนึ่งเริ่มสร้างโน่นสร้างนี่มา รวมทั้งสร้างความเชื่อว่า มนุษย์สิเก่งจริง จนมนุษย์รายอื่นเชื่อตามไปด้วย เราสร้างรถยนต์ได้ เครื่องบินก็สร้างได้ แอร์ ตู้เย็น ทีวีจอยักษ์ เราสร้างได้ทั้งนั้น

ความหมายของคำว่า “สร้าง” อาจไม่เป็นที่กระจ่าง เพราะมนุษย์ไม่ได้เป็น “ผู้สร้าง” เราเป็น “ผู้สูบ” รถยนต์จะเกิดได้อย่างไร หากไม่มีแร่เหล็ก เครื่องบินจะเหาะได้อย่างไร หากไม่มีน้ำมัน เราเพียงสูบจากโลกที่เราคิดว่าไม่มีชีวิต จากนั้นเราค่อยเอาระบบทุนนิยมมาจับ เราไม่เคยคิดเลยว่า กว่าจะเป็นรถสักคันที่วิ่งได้ ต้องสูบโลกมาเท่าไหร่ เราเพียงคิด ต้องใช้เงินเท่าไหร่ในการซื้อรถยนต์หนึ่งคัน

ตลอดเวลา แม่โลกไม่เคยบ่น แม้เจ้าตัวน้อยรายสุดท้ายจะทำหือ ทั้งดิ้นทั้งเตะทั้งถองทั้งสูบเลือดแม่จ๊วบ ๆ แม่ก็พยายามทน จวบจนแม่ทนไม่ไหว

คุณเคยเป็นหวัดใช่ไหมครับ ขอให้คิดถึงเวลาเราเป็นไข้ เมื่อร่างกายเกิดความผิดปรกติ ร่างกายย่อมต้องปรับตัว อาการไข้ตัวร้อนเกิดเพราะร่างกายพยายามควบคุมเชื้อโรคไม่ให้แพร่ระบาด หนองเกิดเพราะเม็ดเลือดขาวออกไปสู้กับเชื้อ ยิ่งร่างกายโดนรุกรานหนัก สภาพร่างกายยิ่งต้องต่อสู้ ฉันใดฉันนั้น เมื่อโลกผิดปรกติ เนื่องจากก๊าซต่าง ๆ ที่เราผลิตขึ้นไปอยู่ในอากาศ เธอก็ต้องต่อสู้ครับ อาศัยกระบวนต่าง ๆ ในธรรมชาติ เช่น กระแสน้ำ ภูมิอากาศ เข้ามาต่อกร และนั่นทำให้เกิดความผิดปรกติ

ความผิดปรกติเหล่านี้ จะเกิดเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้น ตามอาการไข้ อันหมายถึงก๊าซเรือนกระจกทั้งหลายที่มีสูงขึ้นและสูงขึ้น หากวัดกัน ตอนนี้ยังแค่ตัวรุม ๆ อาการไข้หนักยังมีมากอีกหลายหน เมื่อลูกทำให้แม่ป่วย ลูกย่อมไม่สบายตามไปด้วย จะหนีพ้นได้อย่างไร

ทางออกจึงมี 2 ทาง อย่างแรกคือปล่อยให้แม่หายป่วยเอง เผอิญแม่ชื่อโลกอายุยืนนัก กว่าแม่จะหายป่วย คงเป็นหลายร้อยหลายพันปี ถึงตอนนั้น ไม่แน่ว่าลูกจะเดี้ยงไปหมดแล้ว อีกทางคือลูกต้องช่วยแม่ เลิกเตะเลิกถองและเลิกสูบ แม่จะได้ฟื้นจากไข้โดยเร็ว

ปัญหาอยู่ตรงนี้แหละครับ เพราะลูกเกิดความเคยชิน เลิกสูบไม่ได้ ภาวะสังคมในปัจจุบัน จึงจะนำพาเราไปสู่จุดจบที่เห็นอยู่ไม่ไกล นั่นคือแม่แท้ง กำจัดลูกร้าย ๆ ทิ้งไป ค่อยสร้างลูกดีขึ้นมาใหม่ในวันหน้า

อยากอยู่กับแม่นาน ๆ อยากให้รักให้เป็นห่วงคุณแม่บ้าง ลดละเลิกการสูบเลือดสูบเนื้อแม่นะครับ...

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 20 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #132 เมื่อ: สิงหาคม 21, 2007, 12:33:48 AM »

เตือนไทยอาจเจอ “พายุไซโคลน”

“พิจิตต” เตือนประเทศไทยอาจเกิดพายุไซโคลน ที่เข้ามาทางอ่าวตังเกี๋ย และฟิลิปปินส์ มากขึ้น ขณะที่ชายฝั่งทะเลอันดามันจะเกิดคลื่นยักษ์ จากผลพวงภาวะโลกร้อน ขณะที่ราชบัณฑิต เผย คนไทยป่วยด้วยโรคตาต้อกระจกมากขึ้น และแสงแดดส่งผลให้เกิดโรคชราก่อนวัยอันควร

นายพิจิตต รัตตกุล ผู้อำนวยการศูนย์เตรียมความพร้อมป้องกันภัยพิบัติแห่งเอเชีย (ADPC) กล่าวในการสัมมนาหัวข้อ “โลกร้อนมหันตภัยใกล้ตัว” ว่า จากสภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นอาจทำให้ประเทศไทยได้รับผลกระทบจากการเกิดพายุไซโคลนที่เข้ามาบริเวณอ่าวตังเกี๋ย ทางประเทศฟิลิปปินส์มากขึ้น และอาจเกิดคลื่นยักษ์บริเวณชายฝั่งทะเลอันดามัน โดยไม่ได้มีสาเหตุมาจากแผ่นดินไหว แต่มาจากทรายใต้ท้องทะเลบริเวณไหล่ทวีปทิ้งตัวลง ซึ่งเป็นการขับเคลื่อนทางธรณีวิทยา

ส่วนพื้นที่กรุงเทพมหานคร (กทม.) จะได้รับผลกระทบจากระดับน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยาเพิ่มสูงขึ้น พื้นที่ความสูงจากระดับน้ำจากเดิม 40 เซนติเมตร ก็ลดลง และเมื่อเกิดฝนตกหนักไม่สามารถระบายน้ำทัน ส่งผลให้พื้นที่ชุ่มน้ำบริเวณฝั่งตะวันออกของ กทม.ในเขตมีนบุรี หนองจอก ประเวศ เกิดน้ำท่วมขัง ดังนั้น กรมชลประทานและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องเร่งขุดลอกคูคลอง และห้ามปลูกสิ่งก่อสร้างในแหล่งน้ำ เพื่อเปิดเส้นทางน้ำให้ไหลได้สะดวก ไม่เกิดการอุดตัน

ด้าน ศ.ดร.นพ.สมชัย บวรกิตติ ราชบัณฑิต สำนักวิทยาศาสตร์ ราชบัณฑิตสถาน กล่าวว่า ปกติความร้อนจากแสงแดดจะถูกโอโซนดักไว้ ทำให้รังสีอัลตราไวโอเลตผ่านเข้ามาได้น้อย แต่เมื่อเกิดภาวะโลกร้อน แสงแดดที่ส่องลงมาถูกผิวหนังได้โดยตรง ทำให้เกิดการระคายเคือง และผิวหนังไหม้เกรียม แสบร้อน หากสายตาได้รับแสงแดดมากเกินไปก็ส่งผลให้เกิดโรคตาต้อกระจก บางรายอาจตาบอดได้ ซึ่งขณะนี้ในต่างจังหวัดพบว่ามีประชาชนเข้ารับการรักษาโรคตาต้อกระจกมากขึ้น ทั้งนี้ ยังเกิดภาวะชราจากแสงแดด ที่พบมากในชาวสวนและชาวนา เนื่องจากถูกแสงแดดจากการทำงานอย่างต่อเนื่อง โดยเห็นได้ชัดหากเปรียบเทียบคนที่มีอายุเท่ากันระหว่างคนในชนบทและในเมือง ซึ่งการป้องกันและแก้ไขปัญหาควรเริ่มจากการลดการก่อมลภาวะเป็นพิษต่อสิ่งแวดล้อม ลดการใช้สารเคมี และน้ำมันเชื้อเพลิงที่ทำลายชั้นบรรยากาศ และควรป้องกันตนเองจากแสงแดดหากต้องทำงานหรือกิจกรรมกลางแดดเป็นเวลานาน

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 21 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #133 เมื่อ: สิงหาคม 22, 2007, 12:28:41 AM »

ภาพดาวเทียมชี้ชัดน้ำแข็งขั้วโลกลดต่ำสุดเท่าที่เคยบันทึก

น้ำแข็งในทะเลบริเวณขั้วโลกเหนือลดจำนวนลง 0.03 ล้านตารางไมล์ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา จนนักวิจัยกลัวว่าน้ำแข็งทั้งหมดอาจละลายไปจนไม่เหลือในปี 2573 เร็วกว่าการคาดการณ์แต่เดิมถึง 10 ปี

เอพี -ศูนย์ข้อมูลหิมะสหรัฐฯ รายงานผลภาพถ่ายดาวเทียมล่าสุดพบว่า น้ำแข็งขั้วโลกเหนือมีปริมาณลดต่ำลงที่สุดเท่าที่เคยมีการบันทึกมาตั้งแต่ปี 2513- 2523 ที่มีการนำภาพถ่ายดาวเทียมมาใช้สำรวจการเปลี่ยนแปลงเป็นครั้งแรก

มาร์ค เซอร์รีซ (Mark Serreze) นักวิจัยอาวุโสจากศูนย์ข้อมูลหิมะและน้ำแข็งแห่งสหรัฐฯ (US Snow and Ice Data Center ) เปิดเผยทันทีหลังพบรายงานฉบับนี้ว่า ปริมาณน้ำแข็งขั้วโลกเหนือได้ลดลงไปเป็นจำนวนมาก จากพื้นที่เฉลี่ย 2.05 ล้านตารางไมล์ในวันที่ 21 ก.ย.2548 เป็นเหลือเพียง 2.02 ล้านตารางไมล์เท่านั้นในการสำรวจเมื่อวันที่ 17 ส.ค.2550 ซึ่งเชื่อว่าในอีกหนึ่งเดือนก่อนจะเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงนี้ยังจะมีปริมาณน้ำแข็งล ะลายเพิ่มขึ้นอีกไม่น้อยทีเดียว

บริเวณที่พบว่าน้ำแข็งในท้องทะเลน้อยลงกว่าปกติวาดวงค่อนข้างกว้างทีเดียว ไล่ตั้งแต่ด้านไซบีเรียตะวันออกกินบริเวณไปถึงพื้นที่ด้านข้างๆ ของขั้วโลกเหนือ จรดทะเลโบฟอร์ต (Beaufort) ทางเหนือของรัฐอลาสกา สหรัฐฯ หมู่เกาะต่างๆ ของแคนาดา และชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกที่เชื่อมต่อกับมหาสมุทรอาร์กติกซึ่งไล่ไปจนถึงเมืองโบลเดอร์ (Boulder) มลรัฐโคโลราโด

เมื่อน้ำแข็งขั้วโลกเหนือซึ่งเป็นตัวสะท้อนแสงแดดออกไปนอกโลกได้ละลายไปหมด น้ำทะเลจะทำหน้าที่ดูดซับแสงแดดมากขึ้นจนมีอุณหภูมิสูงอย่างน่าวิตกต่อการเกิดภัยพิบัติ

ศูนย์ข้อมูลหิมะและน้ำแข็งเป็นส่วนหนึ่งของสถาบันวิจัยร่วมด้านวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ที่มหาวิทยาลัยโคโลราโด (Cooperative Institute for Research in Environmental Sciences at the University of Colorado) โดยการสนับสนุนขององค์การบริหารการบินอวกาศสหรัฐฯ (นาซา) และองค์การสมุทรศาสตร์และบรรยากาศแห่งสหรัฐฯ (NOAA) ตลอดจนถึงมูลนิธิวิทยาศาสตร์สหรัฐฯ (National Science Foundation)

"ปกติแล้ว น้ำแข็งจะเป็นตัวสะท้อนแสงอาทิตย์กลับไปได้มากกว่า 80% แต่ในทางกลับกันเมื่อน้ำแข็งละลาย น้ำทะเลก็จะเป็นตัวดูดกลืนแสงอาทิตย์แทน ในจำนวนถึง 90% จนเป็นเหตุให้อุณหภูมิของน้ำทะเลขั้วโลกเหนือสูงขึ้น" เซอร์รีซ กล่าว

เขายังเสริมด้วยว่า ความผิดปกติยังเกิดแก่ท้องฟ้าที่โปร่งอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้ในช่วง มิ.ย.- ก.ค. ทำให้แสงอาทิตย์ส่งผ่านมายังพื้นโลกได้มากขึ้น ขณะที่ลมแรงๆ ก็จะพัดพาอุณหภูมิที่อบอุ่นจากทางใต้มาสมทบอีกแรง

ส่วนการใช้ภาพถ่ายดาวเทียมมาสำรวจขั้วโลกถึงผลจากภาวะโลกร้อนเป็นเรื่องที่ทำการศึกษามานานแล้ว เนื่องจากจะเป็นบริเวณที่พบความเปลี่ยนแปลงได้เร็วและมากที่สุด ซึ่งจากรายงานนี้ เซอร์รีซ ตั้งสมมติฐานว่า น้ำแข็งขั้วโลกเหนืออาจละลายจนหมดภายในปี 2573 นี้

อย่างไรก็ดี การออกมาให้ข่าวดังกล่าวถือว่าสวนทางกับแบบจำลองที่ เซอร์รีซ ใช้คอมพิวเตอร์คำนวณไว้ก่อนหน้านี้มากมาย ซึ่งคาดการณ์ว่าน้ำแข็งขั้วโลกเหนือจะละลายหมดในปี 2613-2653 ขณะที่เมื่อ 1 สัปดาห์ก่อน เขาออกมาคาดการณ์เมื่อเห็นภาพถ่ายดาวเทียมว่าน้ำแข็งขั้วโลกเหนือจะหมดไปในปี 2583 ซึ่งกระบวนการทางธรรมชาติเป็นสิ่งที่ไม่อาจอธิบายได้ทุกเรื่องอย่างแน่นอน

“สิ่งที่ยังเป็นปริศนาคือทำไมอัตราการละลายของน้ำแข็งถึงเร็วไปกว่าที่คอมพิวเตอร์คำนวณไว้ได้ แต่ก็ถือเป็นหลักฐานที่หนักแน่นมากที่ทำให้เราได้เห็นถึงผลกระทบจากภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นแล้ว ต่อๆ ไป น้ำแข็งที่พบในฤดูหนาวก็จะยังมีอยู่เหมือนเก่า ไม่ได้หนีหายไปไหน ทว่ามันจะละลายเกลี้ยงเมื่อฤดูร้อนมาถึง” เซอร์รีซ ทิ้งท้าย

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 22 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

สายน้ำ

Moderator
คุณคือสุดยอดรับไปเลย5ดาว

ออฟไลน์

กระทู้: 4627

Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)

« ตอบ #134 เมื่อ: สิงหาคม 22, 2007, 11:37:43 PM »

เพิ่มจำนวนแพลงก์ตอนในทะเลแก้โลกร้อน

แพลงก์ตอน สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กในทะเลและเป็นจุดเริ่มต้นของห่วงโซ่อาหาร ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อมีนักวิทยาศาสตร์เสนอว่า หากมีแพลงก์ตอนในทะเลมากๆ จะช่วยบรรเทาภาวะโลกร้อนได้ (ภาพจาก en.wikipedia.org)

เอพี – นักวิจัยสหรัฐฯ เผยวิธีแก้โลกร้อน ด้วยการกระตุ้นให้แพลงก์ตอนในทะเล เพิ่มจำนวนมากขึ้น สิ่งมีชีวิตในมหาสมุทรเหล่านี้จะดึงก๊าซเรือนกระจกไปใช้ และกระตุ้นการก่อตัวของก้อนเมฆ ทำให้โลกเย็นลงได้

ปัญหาภาวะโลกร้อนที่ส่งผลไปทั่ว ทำให้ประเทศต่างๆ พยายามหาวิธีแก้ไข โดยเฉพาะบรรเทาการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่บรรยากาศ ขณะที่นักวิจัยกลุ่มหนึ่งของสหรัฐฯ ได้ออกมาแนะว่า หากเพิ่มปริมาณแพลงก์ตอนในทะเลจะช่วยลดปริมาณก๊าซเรือนกระจก และทำให้โลกเย็นลงได้โดยกระตุ้นการก่อตัวของก้อนเมฆ

โอลิเวอร์ วินเจนเทอร์ (Oliver Wingenter) นักวิทยาศาสตร์จากนิวเม็กซิโกเทค (New Mexico Tech: NMT) มลรัฐนิวเม็กซิโก สหรัฐฯ ผู้เสนอแนวความคิดใช้แพลงก์ตอนลดโลกร้อน กล่าวว่า แพลงก์ตอนจะปล่อยก๊าซไดเมทิลซัลไฟด์ (dimethyl sulfide: DMS) ซึ่งเป็นก๊าซที่มีอยู่ในชั้นบรรยากาศอยู่แล้วเช่นกัน ก๊าซไดเมทิลซัลไฟด์นี้ จะไปกระตุ้นให้ไอน้ำในบรรยากาศรวมตัวกันเกิดเป็นก้อนเมฆ ขณะเดียวกันก็จะไปแทนที่ก๊าซเรือนกระจกในบรรยากาศ ที่ถูกแพลงก์ตอนดึงมาใช้ในกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสง

แพลงก์ตอนบูมในมหาสมุทรแอตแลนติกเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2549 (ภาพจาก en.wikipedia.org)

วินเจนเทอร์และทีมวิจัยได้เผยแพร่แนวคิดของพวกเขาในวารสารแอทมอสเฟียริค เอนไวรอนเมนท์ (Atmospheric Environment) ไปเมื่อเดือนที่แล้ว ซึ่งเขาเผยว่า ความคิดนี้มาจากการทำวิจัยเรื่องการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศเมื่อปี 2545 ซึ่งต้องทำงานอยู่ในทะเลนาน 7 สัปดาห์ เพื่อเก็บข้อมูลของบรรยากาศ และขณะนั้นไดเมทิลซัลไฟด์กับการเกิดก้อนเมฆ คือสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์ปรารถนามากที่สุด

ทั้งนี้ พวกเขาพยายามแสดงให้เห็นว่า หากทำให้เกิดแพลงก์ตอนในมหาสมุทรมากขึ้น จะช่วยชะลอภาวะโลกร้อนให้ช้าลงได้ แพลงก์ตอนจำนวนมหาศาลจะดึงเอาก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศไปใช้ ทำให้ปริมาณก๊าซเรือนกระจกในบรรยากาศลดลง ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงอันเป็นผลพวงจากกิจกรรมของมนุษย์นั่นเอง

อย่างไรก็ดี ศักยภาพในการใช้แพลงก์ตอน เป็นเครื่องมือทำความสะอาดก๊าซเรือนกระจกออกจากชั้นบรรยากาศ ยังเป็นเรื่องที่ไม่กระจ่างชัด ซึ่งก็มีนักวิทยาศาสตร์บางคนออกมาแสดงความคิดเห็นต่อแนวคิดของวินเจนเทอร์ด้วยเช่นกัน

เคน คาลไดรา (Ken Caldeira) ผู้เชี่ยวชาญในด้านธรณีวิศวกรรม (geo-engineering) จากสถาบันคาร์เนอกี (Carnegie Institute) มลรัฐแคลิฟอร์เนีย กล่าวว่า หลักการของวินเจนเทอร์ดูเหมือนจะใช้ได้ดี แต่ก็ต้องระมัดระวังอย่างใกล้ชิด โดยศึกษาเพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจถึงผลกระทบที่ของการเพิ่มปริมาณแพลงก์ตอนในทะเลต่อมหาสมุทรและสภาพอากาศโดยรวม ซึ่งอาจเกิดหรือไม่เกิดขึ้นก็ได้

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 23 สิงหาคม 2550


	บันทึกการเข้า

ความจริงใจ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด .....

หน้า: 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 18 ขึ้นบน

พิมพ์

« หน้าที่แล้ว ต่อไป »

	ผู้เขียน	หัวข้อ: วิกฤต : โลกร้อน (2) (อ่าน 156475 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้